zondag 25 oktober 2015

De Nike slogan, Flylady en verven

Al heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel lang nam ik me voor mijn badkamerraampje (ieniemienie raampje) eens opnieuw te verven. De bladders hingen er namelijk bij en het zag er niet echt fraai uit. Of eigenlijk heel erg lelijk en armzalig.


Toch deed ik het niet.

Want;

Heb niet de juiste verf
Moet het eerst heeeeeel goed schuren
Heb niet het juiste schuurpapier
En dan nog een keer schuren
En ook de hoekjes
En dan afbijten (of zoiets)
En dan nog een keer schuren (toch??)
En dan met de juiste kwast verven
Maar dan moet ik eerst de hele badkamer afdekken, want ik spetter/knoei altijd zo, want zo zei mijn moeder altijd; "JIJ bent precies je vader".
Ik heb niet de juiste kleur wit
Ik heb niet de juiste kleur wit aflak
Ik weet niet wanneer ik daar tijd voor heb
Het wordt vast lelijk met van die zakkers
Ik heb geen geld voor verf.
Heb niet de juiste soort kwasten
Etc
Etc
Etc

Al heel wat jaren maak ik mijn huis en mijn hoofd schoon met behulp van de website van de Flylady.
Fly staat voor Finally Loving Yourself. Nou ben ik nog bezig om mijzelf te 'loven', maar een van de andere credo's van die site is ook dat perfectionisme je juist bevriest. Doordat het perfect MOET van jezelf, doe je het dan maar niet. Want het zal dan toch wel weer niet goed genoeg zijn. Het kan maar op 1 manier en dat is de perfecte manier.

Wanneer je dat los laat...en maar gewoon aan de slag gaat....dan krijg je veel meer gedaan. Heb ik althans ervaren. En in hele kleine stukjes gehakt.
Ik hoef niet uren te staan schilderen. Ik 'mag' van mijzelf er ook iedere dag een half uurtje aan besteden. En dan morgen weer een half uurtje...En het hoeft ook niet perfect te zijn. Als het maar gedaan wordt.



En zo kreeg ik deze week dus opeens de geest. Ik dacht eraan dat ik mijzelf het best mocht gunnen om nu eindelijk eens een mooi ongebladderd badkamerraampje te hebben. Net als andere mensen hebben. Die hebben zelfs een hele mooie gelikte state of the art badkamer. Ik hoef geen genoegen te nemen met 'laat maar...wordt toch nooit wat'.

Het grappige vond ik dat ik ontdekte dat ik dus een schuurmachine bezit MET ingebouwde opvangklep voor het schuursel. Die HEB ik gewoon....hahaha....en toen werd ik zo enthousiast dat ik ter plekke helemaal in de NIKE mood zat en hoppa verlengsnoer (geen stopcontact in de badkamer of overloop; wie verzint dat???)gepakt, schuurmachine aan en schuren maar.

Oh ja...wel handig om even een brilletje op te zetten tegen het stof. Oh ja...toch wel handig om de badkamer een beetje af te dekken...want niet alles verdwijnt in die bak.
Dus de volgende dag dus maar wel wat voorbereidingen getroffen en wat heerlijk....binnen een aantal minuten zag ik die oude bladderlaag verdwijnen en wist ik dat ik kon doorpakken.

Dus opzoeken van verf was mijn volgende taak. En die vond ik sneller dan ik dacht. En afdekzeil. En terpentine.
Mooi; alles klaargezet en verven maar. Oh ja...kwasten. Alweer gezocht, maar ik vond wel veel rolletjes om mee te verven of wat blokkwasten of Schilderkwasten, maar geen geschikte verfkwast.

Maar niet opgeven nu; vooral niet nu ik de geest te pakken had. Dus hoppa....op de fiets maar weer naar de bouwmarkt. Na eerst de boodschappen te hebben gedaan en tot de ontdekking komen dat bij het winkelcentrum in de buurt geen kwast te bekennen is.

En wees blij dat het niet regent of waait of vriest en dat je gewoon kan fietsen, dus zeur niet. En ook nog zo slim geweest om de bonnetjes van mijn vorige expeditie "doe het zelf" te bewaren en 1 setje ongebruikte ijzerzaagjes terug te gaan brengen. Kon ik mooi een kwast van kopen. Of een gedeelte van die kwast.
Had ik ook nog de mazzel dat die bouwmarkt de BTW als korting gaf dus voor het riante bedrag van wel 1 euro had ik twee kwasten.

Edoch....nu zou ik thuisgekomen kunnen opgeven of denken dat er morgen weer een dag was, maar ik had me voorgenomen om toch minimaal 1 stukje te verven vandaag. Dus die bus verf maar eens openmaken. Appeltje, Eitje. Leek mij.
De bus dacht er anders over. Het hele deksel al recht gemaakt. Klauwhamer erbij. Echt wel 20 minuten wrikken, hakken en weet ik veel, maar muurvast. De verf was echt nog vloeibaar hoorde ik. Jemig wat miste ik een Handige Harry!!


Toen dacht ik aan Churchill.. en ging ik maar door met klauwhamer/trekken/duwen/wrikken en hehe....het deksel kwam los.





Ook bedacht ik me, onderweg van de bouwmarkt naar huis, dat het een slim idee was om de handschoentjes die bij het verf voor in het haar pakket zaten, nu te gebruiken bij het verven van het kozijn. Hoef ik niet van die vieze terpentine over mijn handen te gieten.

(Ben je al moe van het lezen....moet je nagaan hoe dat dan in mijn hoofd eraan toegaat....en dan heb ik nog geen streek geverfd!!!!).

Thuisgekomen, trapje gepakt, plasticje van de kwast gehaald (waarom?????) en na het gevecht met het deksel dan eindelijk de eerste verf op het kozijn gesmeerd. Oh wat een genot. Het knapte direct al op en dat is dan gewoon nog maar grondverf. Niks blinkends of mat of weet ik veel wat, maar gewoon een ondergrondje.

En niet te lang doorgegaan. Niet geverfd totdat het perfect was, maar gewoon...nu is het goed. En ik zag vanochtend dat ik nog wel een aantal toetsjes mag bijwerken, maar dat komt vandaag dan wel.
Eerst genieten van het feit DAT ik in actie kwam. Niet meer wachtte totdat alles perfect kon en was, maar gewoon maar doen en dan tevreden zijn met het resultaat.

Perfectionisme houdt me af van in aktie komen. Gewoon maar eens beginnen en dan maar zien wat er dan gebeurt.



21 opmerkingen:

OpnieuwBeginnen zei

Ja, ja. Goed is goed genoeg. Nou bij mij moet het ook altijd perfect zijn hoor. De voegen van de badkamer gedeeltelijk vernieuwd met voegenverfrisser.
Ik moet nog een keer, maar ik kom er niet toe. Ik heb een hekel aan het werk.

Is er voor jou nog wat te halen bij DSB? Gisteravond op vara kassa een item. Wie weet.

madelief zei

applaus!!!!!!!!

Anoniem zei

Goed bezig.

Lot zei

Leu hé dat je al zo snel een resultaat ziet!

Polly zei

Zó herkenbaar, dat vastlopen in je eigen perfectionisme. Goed dat je bent begonnen!

Janne zei

...als je het plastic niet van de kwast haalt kun je niet (goed) verven 😉

Mirjam Kakelbont zei

Ik raak altijd gefrustreerd als ik heel graag een verhaal wil schrijven en er komt niets in me op. Terwijl ik heel goed weet hoe het werkt: wachten tot er vanzelf iets boven komt sijpelen. Meestal als ik met de rotste klusjes bezig ben. Maar ja, dat kan ik niet van verven zeggen natuurlijk :-)
Gewoon doorgaan! Opgeven is immers geen optie.

Ivy zei

Was verf op waterbasis geen optie? Dan hoef je namelijk niet met terpentine in de weer, spoel of verdun je de boel gewoon met water.
Succes verder!

Fabiooltje: zei

Fantastisch. En wedden dat je nog weken elke dag geniet van dat raampje. Want zelf gedaan. En daarna ook nog af en toe denkt van: oh ja, dat raampje, wat had ik dat goed gedaan. En terecht.

Anoniem zei

Hahaha, wat een leuk verhaal!
Ik lach me rot!
Je hebt echt schrijftalent en humor!
Heee, binnenkort foto van dat raampje, he!
Moet natuurlijk wel ff zien of het de juiste kleur wit is, hihi!
Al met al, 10 punten voor jou! High five!

Groetjes, Mariska

Nietzomaarzooo zei

Al een jaar geleden of langer gedaan en gekregen. Direct in de lening laten storten dus daardoor ook eerder afgelost.

Nietzomaarzooo zei

:)

Nietzomaarzooo zei

Vind ik ook :)

Nietzomaarzooo zei

Ja zeker en zo jammer dat ik mezelf dat niet eerder gunde.

Nietzomaarzooo zei

Ja, voelt goed.

Nietzomaarzooo zei

Maar waarom zit er plastic omheen als je het koopt?? Bederft de kwast anders?? :)

Nietzomaarzooo zei

Kan best; opgeven. Dan heb ik een raam wat in de grondverf staat. :)

Nietzomaarzooo zei

Had deze bus nog op voorraad. Nog bijna vol, dus beetje zonde om een nieuwe aan te schaffen. Wel voor een volgend project.

Nietzomaarzooo zei

Het raam wordt een metafoor voor meer dingen denk ik zomaar.

Nietzomaarzooo zei

Dank je!

Petr@ zei

Haha heel herkenbaar hoor, net als bijvoorbeeld iets simpels als een laatje opruimen.
Je stelt het maar uit en uiteindelijk is het misschien een kwartiertje werk.
Leuk opgeschreven!