woensdag 23 mei 2018

Zeg eens AAA

Bekeek via uitzending gemist Pauw van afgelopen maandag terug en in het bijzonder het stuk met de actrice Sjoukje Hooymaayer.


Las een paar weken terug dat ze te horen had gekregen dat ze kanker heeft - kijk in het interview hoe 'komisch' ze zelfs daarmee omgaat - en dat ze ervoor gekozen heeft om geen levensverlengende behandelingen te ondergaan, maar voor kwaliteit van leven gaat.

Renate Dorrestein heeft ook die keus gemaakt. Ook bij haar had ik bewondering voor die welbewuste keus.

Vind dat sterk. Dat je niet helemaal wil aftakelen om 'misschien' nog een paar weken of maanden extra erbij te krijgen, terwijl de kwaliteit van leven sterk verminderd is, want ziekenhuis in en uit daar wordt je ook niet vrolijker van. En het lichamelijk effect van agressieve behandelingen is ook groot.

Maar weet ik veel. Ik mag me gelukkig prijzen dat ik een beetje aan de oppervlakte heb geproefd van een 'slechte' uitslag, maar verder dan dat gaat het niet.

De opa van mijn schoonzoon is overleden en schoonzoon en familie zijn nu op reis naar waar hij woonde. Gelukkig heeft mijn dochter en haar gezin hem vorig jaar in de zomervakantie nog ontmoet en heeft hij zijn achterkleinkind nog gezien. Maar dus reizen en regelen en ik hoop dat ze tijd krijgen voor hun verdriet.

Het leven gaat door, er schuift weer een generatie op.

En verder was de kat van mijn zus opeens dood. In zijn slaap in zijn mandje gestorven. Niet ziek geweest, maar opeens. Zo verdrietig was ze. En dan 'moet' er natuurlijk ook weer van alles. Begraven, cremeren..en aan elke oplossing hangt een prijskaartje. Heb direct maar wat naar haar overgemaakt, want ik weet hoe rot het voelt als je vanwege je spaarsaldo een keus moet maken waar je niet achter staat.
Ontdekt dat er ook een hele business zit achter de dood van huisdieren.

Heerlijk die regen vanochtend, zo lekker fris ruikt het en voelt het.

En net als Sjoukje besef ik terdege dat ik blij mag zijn dat ik leef. En dat het leven prachtig is. Meestal.









9 opmerkingen:

pourquoi pas ??? zei

Er wordt overal aan verdient. Zo zit de wereld hier in elkaar.
waarom denk je dat er overal en nergens snoep en speelgoed te koop is= mijn vraagteken doet het niet meer. Niet omdat ze zo van kinderen houden maar omdat je daar heel veel aan verdient. En ja ook aan huisdieren. Ik heb ook het as of de as van vorig hondje in huis. Geeft toch een goed gevoel en ja daar spelen ze op in. Best slim toch= vraagteken. liefs van mij. heb vannacht over je gedroomd. Was niet leuk je was opeens verdwenen en ik gilde de hele boel bij elkaar. Mr. X kwaad. Ik kijk naar de serie de 12 van oldenheim en daar verdwijnen er ook steeds mensen en nu jij dus. liefs

Anoniem zei

Indrukwekkende video.

Lot zei

Paar jaar geleden een vriendin kwijtgeraakt omdat ik een in haar ogen verkeerde opmerking maakt over het afvoeren van haar overleden kat uit haar huis. Kas was ziek, dierenarts kwam om spuitje te geven en toen ging kwam die met allerlei dingen om de kat mee te nemen. Van doosje, kistje, tot soort brancardtje en vierkant hangmatje echt opgehangen tussen staken. Ze liet me er een foto van zien ook met de kat erop en wat het had gekost.
Ik kon mijn lachen nauwelijks houden omdat het het nogal ver vond gaan en dat kwam zoo verkeerd over. Het liep al niet zo lekker meer tussen ons en dit was meteen het einde.

Ik weet heel goed hoeveel verdriet het verlies van een geliefd huisdier is maar dit vond ik echt erg ver gaan en geldklopperij op een moment dat iemand zo verdrietig is.

Elisabeth zei

Ik ben er stil van .Wat een sterke vrouw is zij

Nietzomaarzooo zei

Heb momenten dat ik wel wil verdwijnen. Maar dan zou die serie de 13 van Oldenheim heten haha!!
Wat mijn zus omschreef leek bijna identiek op de zorg voor een overleden mens.
En ja, 'men' verdient het meeste aan geboortes, huwelijken en overlijdens wanneer de emoties het grootst zijn. Ook bij onze huisdieren.

mirjam kakelbont zei

De hond van m'n vriendin is een week geleden overleden. Ook gecremeerd en ze hebben nog pootafdrukken in gips laten maken. Wat er tegenwoordig niet allemaal kan.
Sterke vrouwen...daar kan ik alleen maar bewondering voor hebben.

PetraH zei

Je hebt per ongeluk de twee toetsen control (of Ctrl) en shift tegelijkertijd ingedrukt, daarom doet je toetsenbord de verkeerde tekens. Als je het nog een keer doet, komt het weer goed.

klaproos zei

oh jee wat een verdriet,
ja dat zou ik ook willen zo, of ik het kan is een tweede, heb nu een keer het geluk gehad dat de tumor wegkon en ik klaar was, maar dat heb j e niet altijd, en als je dan zo kunt zeggen... zo wil ik het en niet anders en het ook nog doen, petje af,

katten gaan maar weinig uit zichzelf dood, het is wel erg hoor, maar de gedachte dat het diertje lekker is gaan slapen en toen niet meer wakker werd, zou mij als kattenliefhebber ook wel trekken .. heb het 2 keer meegemaakt, is tóch vrediger als het besluit moeten nemen om het lieverdje in te moeten laten slapen..

heel verdrietig hoe dan ook,
heel veel sterkte jij ook, het komt wel allemaal binnen hé

Zijookweer zei

Vrouwen/mannen (denk ik): hond van mijn zoon overleed. Zijn maatje, zijn reisgezelschap, de vrouw in zijn leven :). Hondje kwam bij ons toen zoon 12 was en depressief. Hondje bracht hem er weer bovenop. 12 jaar later werd hondje 's nachts ziek, dierenarts, zoon moest over het spuitje beslissen, in z'n eentje, een laatste knuffel en met een kwartier was het voorbij. Ook beslissen over wat te doen met hondje. Zoon liet haar achter. Geen kistje, geen urn, geen ceremonie. Een uur huilen in zijn camper... en weer verder. Maar na twee jaar hangt de halsband nog in de camper en die mag niet van z'n plek. En die ene bank is nog steeds Sheila's bankje. Ik had ook verdriet over hondje, natuurlijk. Maar meer nog brak mijn hart dat zoon er die nacht alleen voor stond.