Die ging niet!
Zelfs nog tot in de bus op weg naar mijn vertrekstation gekeken of er nog wijzigingen waren, maar nee...hij stond vrolijk te ronken op het perron volgens de app.
Niet.
Alles was weer eens, het nieuwe normaal, gecancelled. Of had vertraging. De volgende intercity op weg naar mijn bestemming, via een kleine omweg, had dus ook al vertraging. Zoveel vertraging dat ik nog noest op het knopje van de trein drukte op mijn tussenstation, maar de deuren waren al potdicht en de conducteur had zijn fluitje al lang ergens gestopt waar hij 'm voorlopig niet uit hoefde te halen (deed Waylon dat nou maar eens!) en dus zag ik ook die trein aan mij voorbij gaan. Volgende optie pas over een kwartier. (Note to self; neem gewoon direct het boemeltje op mijn vertrekstation. Was je er in ieder geval een kwartiertje eerder, zonder stress. En tijd voor koffie op je werkplek.
Al met al meer dan een half uur later op mijn werkplek dan mijn oorspronkelijke planning. Nog steeds niet te laat, maar geen fijn begin van de week.
En de koffie was ook nog eens op bij de AH to Go. Werd gereinigd het apparaat. De andere machine accepteerde mijn bankpas niet. Nou; lekker dan!!
Zwaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar leven! Moeilijk, moeilijk, moeilijk.
Omdat ik al aan mijzelf had voorspeld hoe mijn leidinggevende slecht is in time-management, had ik mijn timer gezet op het moment dat ik echt moest gaan inpakken en wegwezen. Anders zou ik alweer mega-laat thuis zijn en ik wist dat ik dat vandaag even niet zou trekken. Door zijn langzame geleuter.
Die timer hielp erg goed. Hij was direct klaar met zijn betoog en recap van de recap. Wakker geschrokken!
Ook de rit terug was druk, vol en zelfs de bus was niet normaal afgeladen vol. Kom maar door Corona!
Had al in mijn hoofd wat ik wilde gaan koken/maken en de avond ervoor de zaken uit de diepvries gehaald die hiervoor nodig waren. Alleen nog alles snijden, wokken en klaar. Mmmmm..Surinaamse nasi. Met zelfgemaakt zuur.
Nog even bedenken wat ik morgen ga aandoen naar mijn werk en matching oorbellen erbij zoeken en dan is het wel weer gedaan. Oh nee...eerst nog even de afwas doen. Gewoon met de hand. 5 minuten werk hooguit.
3 opmerkingen:
Moest aan het liedje van Brigitte Kaandorp denken
Ik heb een heel zwaar leven...
wat een enorme kutzooi!
Leuk liedje en leuke zanger.
Een hartelijke groet van Jo.
Een reactie posten