Dopje (of dome zoals ze dat noemen) van mijn ene gehoorapparaat zit of nog in mijn gehoorgang of ligt ergens in huis, maar in ieder geval ben ik 'm kwijt.
Dat betekent na de ochtend naar huis, naar de oorwinkel en laten kijken of het nog in mijn oor zit en sowieso nieuw dopje halen, want nu is dat apparaat onbruikbaar.
Daar gaat mijn dag-indeling!
8 opmerkingen:
Is het zo klein dat je niet weet of het wel of niet in je oor zit? Dat lijkt me heel vervelend. En inderdaad niet fijn dat je hele planning daardoor in de war wordt gegooid.
Life happens while you're planning other things ;-) (John Lennon)
Wat vervelend. Hoor je nu slecht?
Oh, wat vervelend. Mijn dochter heeft een aangemeten oorstukje, die is niet zo klein.
Ik heb met een pincet het stukje uit mijn oor gehaald.
Misschien ook een idee.
https://www.youtube.com/watch?v=HjPgdhRsGIQ
😉
Laat maar horen hoe dat afgelopen is!
Ik leef met je mee (mijn eigen oorstukjes waren indertijd veel groter, dus daar heb ik nooit mee te kampen gehad).
Och heden, wat een toestand.
Een dochter van Jan werkt sinds kort als audicien in opleiding. Jan was bij haar om zijn oren te bekijken en ja hoor, wisten we wel, hij zal ook aan een gehoorapparaat moeten. Laatst vertelde ze dat er een demente mevrouw een gouden oorbel in haar oor had verstopt en daarbovenop het gehoorapparaat... een mens moet toch goed uitkijken wat hij doet met die dingen hè..
Een reactie posten