donderdag 8 november 2012

Terug op de rails

Had een aantal dagen een dip op gebied van dieeten. Kreeg hallucinaties van lekkere stukken Old Amsterdam, chocolade pepernoten, Sint Maarten Kindersnoep (niet voor mij...voor de kinderen hahah), Tuc, speculaasjes....en niet alleen hallucinaties, maar ook daadwerkelijk opeten!

Toch voelde ik me geen loser, maar ik merkte gewoon aan mijn lichaam dat het niet goed voor me is. Een soort kriebel in mijn tenen (yeah....weird!), een opgeblazen gevoel....en gelukkig heb ik mezelf gisteren weer kunnen herpakken. Terwijl ik alle kans had om alweer de fout in de gaan. Mijn dochter had een afspraak met een vriendin en haar afwezigheid was voor mij vaak het begin van even een handje nootje of 3 blokjes kaas wegstouwen.

Nu liep ik gisteren, na het nieuwste boek van de schrijfster van Harry Potter uit de bieb te hebben gehaald, door het winkelcentrum en bedacht me dat mijn beloning straks een heerlijke kop kaneelthee en dit boek is en niet dat schaaltje Pepernoten. Het genot van even Pepernoten eten weegt niet op tegen straks een gezond gewicht.  Bedacht me dat ik me dat mag gunnen. Een gezond lijf.

Geniet nou van de rust die je hebt, niet meer gedreven door te hoge targets, maar door na te mogen/moeten denken wat je nou echt kan en wil. Ga de diepte in. Geniet van de tijd met je dochter, die zo veerkrachtig is. Wees niet bang voor de toekomst. Er komt echt wel weer werk op je pad.

Misschien had die terugval te maken met angst. Met zelfsabotage. Weet ik veel...ben ik bang voor mijn eigen succes?? Mijn laatste bezoek bij de dieetiste was prima. Ik was alweer afgevallen en het proces gaat dus nog steeds door. Waarom sabboteer ik mezelf dan? Als het te goed gaat...kan ik dat niet aan?

Had het vandaag met de mede-oprichter van mijn netwerkclub over het feit dat je zoveel mist als je niet meer werkt. Collega's, aanspraak, een vast week/dag-ritme, inkomen, maar ook stomme dingen zoals een vrijdagmiddagborrel, Sinterklaasvieringen, Kerstpakket...Dat alles valt weg als je ontslagen bent en onvrijwillig thuis zit. En dan mag ik nog blij zijn dat ik recht op een uitkering heb en daardoor een dak boven mijn hoofd, eten in de koelkast.

De dag begon al grappig. Mijn doucheslang was kapot en douchen ging helaas niet; het water spoot eruit. Snel aangekleed en gelukkig verkopen ze in het naburige winkelcentrum bij de B lokker douche-slangen. Goed gekeken of dit het juiste model is en thuisgekomen dit gemonteerd en daarna lekker douchen. Blij dat het op een doordeweekse dag gebeurde en niet op een zondag. En blij dat ik dit soort dingen gewoon allemaal zelf kan regelen.




Geen opmerkingen: