Was will das werkloze Weib?

Op een vacaturesite zag ik eenzelfde functie staan bij de concurrent van mijn voorgaande werkgever. Ik ken de materie, ken de potentiele klanten...kortom; ik zou daar denk ik zo inpassen.

Maar; WIL ik dit nog wel. Waar ik niet zo vrolijk van word zijn commerciele targets. Dat je daardoor op een meetlat wordt gelegd die aangeeft dat je of goed bent, of niet. En dat het halen van een verkooptarget helemaal niets zegt over jouw capaciteiten als sales manager. Of hoe je met je klanten omgaat en hoe zij jou ervaren.

Of hoe je de markt kent. Of hoe de crisis toeslaat in jouw markt en je dat (veel te hoge) target, wat ieder jaar toch weer hoger wordt gesteld, ondanks de economische malaise, met moeite haalt. Of niet haalt. Of bijna haalt. En je net zo goed bent, als je laatste succes. Keihard werken...leuk, maar morgen kan je ontslagen worden. Ook al had je een vast contract en heb je je altijd voor 100% ingezet.

Ik wil op mijn kennis van de markt worden beoordeeld, op mijn kunde, mijn relatiebeheer en mijn gevoel voor wat er speelt bij die klant.

Als ik dit alles zo overweeg, dan denk ik dat ik helemaal niet moet reageren op deze vacature. Dat ik nu echt serieus moet gaan uitwerken wat ik dan WEL wil. 

Buiten dat; ik ken deze werkgever en die staat niet als echt heel erg sociaal bekend. Hoe zit dat daar met werken voor een basissalaris en dan maar hopen dat je je targets haalt zodat je je salaris omhoog kan trekken. Heb ik daar nog wel behoefte aan?

Zoek ik echt wel een hoge bomen vangen veel wind baan? Is het voor mij nog belangrijk om die auto van de zaak-baan te krijgen? Om op congressen te staan, seminars te bezoeken met mijn kekke colbertje (hahah..nu helemaal kek want in een veel kleinere maat).


 





Wat is nog meer belangrijk:

Minder werken dan meer dan fulltime. Mijn werkweek van op papier 40 uur was altijd langer. Omdat ik ook nog even in de avonduren een rapportje maakte, even mijn mail checkte, vroeger de deur uit moest om de files te ontwijken.... Ik zou meer vrije tijd willen hebben als ik weer ga werken. Meer tijd om mijn creativiteit vrij baan te geven.

Minder reistijd;
Van de week had ik een sollicitatiegesprek waar ik op de fiets naar toe kon. Wat heerlijk! (Het was droog en ijzelvrij hahah). Niet iedere werkgever vergoedt alle reiskosten nog en een auto van de zaak is ook als Gouden Ketenen.

Ik ga nog even nadenken, maar eerst maar eens een krop sla in huis halen voor de lunch straks. En eitjes.