Bijzondere gesprekken

Heel bijzonder vind ik de gesprekken die ik met mijn volwassen kinderen heb. Als het echt over iets gaat.

Mijn zoon, type gespierde spijker, is ook al een tijdje bezig om kritisch te kijken naar zijn eetgewoontes. En drankgewoontes. Hij is erg bezig met vooral preventief bezig zijn, er alles aan doen om zo goed en gezond mogelijk te leven en te eten. Hij is na de dood van zijn opa gaan nadenken over bijvoorbeeld Alzheimer en Diabetes. Ik vind zelf dat je dan nog zo je best kan doen om gezond te leven, toch is dit geen garantie dat je niets oploopt of opeens toch ziek wordt. Ook kan ik nooit zo goed omgaan met mensen die heel strak bepaalde regimes aanhangen en alleen daarin geloven en iets anders kan niet goed zijn of kan niet werken. Of heel erg de maakbaarheid van het leven aanhangen. Soms heb je gewoon pech. Ken genoeg mensen die liever niet die chronische ziekte hadden gehad en zeker gezond leven.

Hij is gespierder geworden en tegelijkertijd minder vet (heuh...vet?) op zijn taille. Ik denk zelf dat ook stress een bepalende factor is. Maar dat goede keuzes bij eten zeker bijdragen tot je gezonder voelen en daardoor misschien wel helpen bij het voorkomen van het krijgen van welvaartsziektes.
Maar dus diepe gesprekken, vooral over waarheen, waarvoor.

Momenteel weet ik helemaal niet meer waarheen..waarvoor soms ook niet, maar wat me in 2014 staat te wachten aan vooral betaalde arbeid? Geen idee. Er zijn momenten dat - vooral als ik een echtpaar zie lopen op straat, hij de zware tassen, zij haar handtasje - ik het alleen leven niet zo leuk vind. Ik wil ook wel zo'n tassendrager dan. Maar ja...fiets dapper door en bedenk dat ik gewoon blij moet zijn dat ik lekker kan fietsen op zo'n zonnige dag als vandaag. Dat ik naar buiten kan en wil. Dat ik niemand nodig heb om me op te beuren, maar telkens weer inspiratie vind. Kennelijk.

Maar dan ben je bij een vriendin op bezoek geweest en hoor je haar verhalen over hoe haar echtgenoot is, dan is het weer heerlijk om in mijn eigen, naar mijn smaak ingerichte, huis te zijn, naar bed te gaan wanneer ik wil, een kerstversiering op te hangen naar mijn smaak, de kachel wel of niet aan te doen zonder commentaar, zonder vooral beledigend commentaar. Ieder nadeel heb z'n voordeel.

Gisteren was het heerlijk fietsweer. Even naar het centrum geweest en daar voor een kerstkadootje voor dochterlief gekeken. En daarna nog voor de inspiratie bij Riviera Maison binnengelopen. Niets gekocht, maar wel mooie dingen gezien. Het doet geen pijn om niets te kopen. Ik hoef namelijk niets voor Kerst te kopen. Er is nog zoveel en met een combinatie van oude en wat nieuwere zaken  staat mijn kunstkerstboom weer lekker te schitteren.

Nou ben ik niet helemaal eerlijk; ik heb een zwarte panty met zilveren stipjes gekocht. Voor kerst. Kan ik met hakjes aan of die stoere groene laarzen. En die panty was met 20% korting en daar nog mijn airmiles (van het leaseautorijden heeeeeeeeel veel) bovenop. Koopje! :)

Zo..nu mijn tomatensoepje op het gas zetten. Gisteren gemaakt, maar nog voldoende over voor nog een rondje. Supersimpel, maar wel allemaal verse ingredienten. En niemand die zeurt dat er geen vlees is... :)