zaterdag 19 september 2015

Down Under zwijmel

De straat waar mijn werkgever is gehuistvest, daar staan ook een aantal panden die verhuurd worden. In de jaren 90 woonde daar een aantal maanden een collega die uit Australie overkwam om zijn software te finetunen.

Toen was die stad een slaperig provinciestadje, nu is het daar een stuk hipper en leuker om uit te gaan. Maar hij verveelde zich enorm, kende niemand en van alle mannelijke collega's was er niemand die bedacht om hem eens een keer mee uit te nemen of een borrel na het werk te doen of zo. Dus hij zat daar maar een beetje saai, 3 hoog achter.

Dus toen hij ziek was een paar weken nadat hij in Nederland kwam en ik het idee had dat hij daar maar alleen ziek lag te wezen, zonder zorg, heb ik een net sinasappels, hoestdrank etc gekocht en heb dat naar hem toegebracht. Dat stelde hij enorm op prijs, maar ik durfde en wilde niet lang blijven, want ik vond hem meer dan leuk en hij was getrouwd, dus ik wilde daar niets meer mee doen dan vriendschappelijk.  Als buffer had ik mijn kinderen meegenomen.

Daarna kwam hij vaker bij mij thuis, samen eten met het gezin en daarna wat comedy op de BBC te kijken of in een weekend naar een museum of naar een stad die hij graag wilde zien.

Maar altijd als ik dit lied hoor denk ik aan hem. We hebben nog steeds contact. Onze kinderen zijn groot, wij zijn ouder en wie weet zien we elkaar ooit nog wel eens.




12 opmerkingen:

Anoniem zei

Leuk nummer. Ze schijnen het in Australië als tweede volkslied te beschouwen. ;-)
Heel verstandig om je kinderen als buffer te gebruiken. Better safe than sorry.

Unknown zei

Wat ik wilde zeggen heeft Marja al gedaan.

En ja wie weet ooit, dat is het mooie aan het leven.... iets dat moet zijn wordt het vanzelf.

Fijn weekend.

Ria zei

Prachtig nummer . Ja misschien wie weet....;-)

Fijn weekend,
Groetjes, Ria

Anoniem zei

leuk verhaal bij dit nummer die ik helemaal niet kende

pourquoi pas ??? zei

Kijk dat was mijn probleem , ik had geen kinderen om mee te nemen. ;-)

natasja zei

Ja! lekker plaatje!
Wij zingen altijd bij de eerste zin van dit nummer: Ik zat alleen in een vuile kameel. Heel flauw... mama-appelsapje...
Wat een leuke herinneringen.

Joanne zei

Leuk nummer en prachtig verhaal. Verstandig, dat ben je.....

Liefs Frederique

Anoniem zei

Mooi nummer. ben net in een Australie stemming omdat ik de Doornvogels weer eens gelezen heb, voor de ? keer. Mooi nummer en heel mooi boek. Gr. Giensie

Dwarsbongel zei

Nog steeds een mooi nummer! Dank je voor je keuze!

Bibje zei

Toen was ik nog maar een bakvis, uit dezelfde tijd als ik over vertel in mijn ZOZ :D
Leuk om weer eens te horen!

Trees zei

Een mooie en leuke herinnering! Ach ja... nostalgische gevoelens zul je er zeker bij krijgen. Lekker nummer hoor!

Plato zei

Leuk filmpje. Niet helemaal mijn muziek maar dat kan gebeuren natuurlijk. Ook leuk dat er zulke nostalgische gevoelens achter zitten. Nou ja, je kunt hem eens opzoeken toch?