Is het erg te lezen uit het verslag van de casemanager dat mijn moeder aangeeft aan de casemanager dat ze wil dat mijn jongere broer de financiële zaken doet en niet ik?
Is dat erg?
Doet me pijn, omdat ik al jarenlang haar financiële zaken regel en gemachtigd ben door haar toen ze nog geheel gezond van geest was bij de banken en dit ook de notaris heeft vastgelegd. Omdat mijn broer zich nu naar voren heeft gewurmd en voordoet dat hij dit allemaal doet en handiger want hij woont om de hoek (uhm bankieren gaat digitaal) en mijn moeder nooit keuzes maakt.
Broer laat zelfs nu de steelzus weer pinnen. En ik zie allerlei rommelpinbedragjes verschijnen. Is dat erg? Mijn moeder beseft het niet meer. Mijn zuster gelukkig laten zijn met die paar centen?
Loslaten dan maar?
Toch die zaken dan maar overdragen aan mijn broer. Snap wel dat mijn moeder dit met haar demente brein zegt. Haar gezonde zelf heeft andere keuzes gemaakt.
Doe maar; door dat gesodemieter krijg ik het zowat aan mijn hart en vaten ervan. Slaap slecht, eet slecht, zit zowat te hyperventileren door kwaadheid en frustratie en gebrek aan controle en als ik dit soort berichten lees dan beginnen mijn handen te trillen. En voel me heel alleen. En de piekermodus draait overuren!
Ik weet dat ik haar administratie goed beheer en niet zoals mijn steelzus stelselmatig geld heb ontfutseld om zelf boodschappen mee te doen of mijn moeder te trakteren uit eigen bankrekening op bloemetjes of planten of mijn moeder voor mijn parkeerkosten laat opdraaien, zoals alle 'mantelzorgers" doen en ieder moertje, schroefje of boutje declareren en ook dat door mijn moeder laten betalen of mee te rijden met de regiotaxi waardoor mijn moeder ook dubbele kosten heeft. Iedere rit.
Let it go!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Claimt dat men zooooooo druk is met mantelzorgen en ik uit het parkeeroverzicht zie dat sommigen maar één maal per maand een uurtje aanwezig zijn. Of broer een half uurtje per week om het pin-geld te brengen.
Laat gaan
Laat los
Het zegt niets over jou.
Wel dat je de zogenaamde waarheid boven water wil krijgen, maar het punt is....er IS geen waarheid. Alleen beleving en kennelijk beleven die broers en zus het totaal anders en ben jij de afwijking en rare snijboon en zwart schaap, wat traditie is in ons familiesysteem. Nooit harmonie, wel altijd gesodemieter. Mijn moeder had dat met haar zuster, onenigheid over wie het beste voor mijn Oma zorgde, mijn vader met zijn zuster, die alle mooie en dure stukken uit de erfenis kreeg. En kennelijk hebben ze die manier van met elkaar omgaan overgedragen en ben ik daar ook mee belast. Achterdocht, niet elkaar iets gunnen.
Au!!
Voelt weer net als vroeger: NIET GOED GENOEG. Overgeslagen. Uitgestoten. Jij bent geen goed kind en alles wat je doet, dat doen de anderen veel beter. Leuk hoor dat je een beetje kan tekenen, maar ja...stelt niks voor. Kleding kunnen maken en ontwerpen, stelt niks voor, heb je ook niets aan. Goed kunnen leren?
Je bent ook nog eens lelijk en te dik. En zo'n rare echtgenoot heb je gekozen. Niet goed. Niet goed. Oh ja, de oorzaak van het moeten trouwen met je vader ben jij, de man die ook niet goed genoeg was. Kat in de zak noemde mijn moeder hem, alsof ze zelf de catch van het jaar was.
Maar is het erg als ik dus die zaken loslaat en het mijn broer laat doen? Ik de controle kwijt ben? Controle waarover dan? Hij heeft de pincode toch al en zou als hij wilde ook al niet recht door zee kunnen zijn? Schijn-controle dus. Je ziet niet wat er met het gepinde geld gebeurt.
En ik moet me afvragen of ik wel zo dicht bovenop alles wil zitten en wat het me gaat opleveren? Een gouden medaille? Beste boekhouder van de familie? Beste uitzoeker, spion en detective van iedereen? Rechtvaardig mensch van het jaar?
Afbeelding van Monika Robak via Pixabay
Mijn andere zus heeft zich vanwege die incestbroer al jaren terug sterk teruggetrokken van alles en helemaal nadat de financiële broer haar heel snel van alles heeft afgesneden en de schoonzus zichzelf opeens benoemde als contactpersoon voor medische zaken. Hij ging alles doen want zij deed het niet goed genoeg. Zij tekende ook niet voor zijn verzoek tot Bewindvoerder.
Mijn liefste broer zit ver weg in het hoge Noorden en laat ook te weinig horen en buiten dat; hij is door zijn niet meer in Nederland wonen al jarenlang, door het drietal al buitenspel gezet. Terwijl mijn moeder bij de notaris zaken heeft geregeld, in goede geestelijk gezondheid toen, waarin zijn rol is vastgelegd. Ook daar tornen ze nu aan. Niet eerlijk?
Wees geen Omtzigt! De waarheid moet boven tafel komen, maar ondertussen is er nog weinig echt veranderd zelfs met de waarheid boven tafel.
Snij maar door. Niet het snijden doet pijn, maar het afgesneden zijn.
Doet me ook terugdenken aan hoe ik mijn ex op zijn plicht wees kinderalimentatie te betalen. Tot aan een rechtszaak aan toe, want hij claimde geen geld meer hiervoor te hebben. Ik heb de rechtszaak gewonnen, maar mijn advocaat zei al dat ik van een kale kip (zoals hij zich voordeed) toch niet kan plukken. Dus wel mijn recht gekregen, maar in feite niets ermee opgeschoten. En de kinderen zeker ook niet.
En nadat hij de zieligheidsfactor bij zijn kinderen speelde, heb ik dit losgelaten. Losgelaten dat hij ooit nog zelf snapte of ernaar handelde dat ook hij financieel verantwoordelijk is voor zijn kinderen. Ik loste het zelf wel op. Moest dit ook al helemaal alleen regelen.
Punt is uiteindelijk dat ik mezelf nog in de spiegel durf aan te kijken. Heb ik het juiste gedaan. Ben ik ook goed genoeg voor mijzelf, zodat ik een goede moeder en grootmoeder voor mijn kinderen en kleinkinderen ben.
Alleen daar heb ik controle over. Mijn eigen gedrag.
Zo; nu weer verder met stekjes in een pot zetten en een beetje energieloze planten van nieuwe aarde (hoe symbolisch!) te zetten, zodat de wortels verder kunnen groeien. In vruchtbare aarde dus.
24 opmerkingen:
Veel sterkte! wat zijn familie relaties toch lastig!
Misschien ben jij wel TE GOED. En wil je broer je daarom lozen. Jij ziet,wat ze uitvreten en bent zelf eerlijk. Tegen zo'n familie-complot valt niet op te boksen. Laat gaan en probeer er zo min mogelijk van mee te krijgen. Voor je eigen gemoedsrust. Je moeder wordt toch geplukt en dat kun je niet voorkomen.
Jakkes, wat een toestanden toch. Je hebt het allemaal goed verwoord en van je af geschreven en ik hoop dat het je een beetje helpt. Izerina zegt het heel goed. Laat het inderdaad gaan!
Je bent zo eerlijk dat de rest er moeite mee heeft. Het komt allemaal boven tafel op die manier. Ik begrijp heel goed dat je daar groete moeite mee hebt.
Zo oneerlijk, maar jij kan jezelf nog in de spiegel aankijken. Wees daar trots op.
Probeer het naast je neer te leggen en het ze maar uit te laten zoeken. Is beter voor jouw gezondheid. Haal jezelf niet onderuit. Je bent goed zoals je bent.
Lief mens, pluk de dag, ieder dag is er één.
Ik lees je blog altijd maar reageer nooit, kon het nu niet laten.
Sterkte ermee.
Groet Merel
Je doet het hartstikke goed Cellie, ik kan je helemaal volgen.
Lees het boek van Eckhart Tolle ‘ een nieuwe wereld ‘ !
Sterkte Anne
Je bent een goed mens, dat vind ik al jaren. Je schrijft ook heel goed. Ik leef met je mee en vindt het ook oneerlijk. Maar helaas gaat het vaak zo. Als het om geld gaat, gebeuren die dingen. Knap als je het los kunt laten. Maar misschien gewoon volhouden en niet opgeven.
Ik denk niet dat het je lukt om deze ellende helemaal los te laten. Daar ben je te eerlijk en oprecht voor. Er zit, volgens mij, zoveel, al of niet verborgen leed /verdriet , in jullie gezin dat het bijna onmogelijk lijkt om iedereen op een lijn te krijgen.
Ik wens je sterkte en het maakt niet uit hoe vaak je over dit alles je ongenoegen laat blijken, want het blijft onrechtvaardig wat er zich in jullie gezin, wat je moeder betreft, afspeelt......
Mooi dat je dit allemaal met ons wilde delen en het zo ook een beetje van je af kan schrijven.
Als alles zo op een rijtje staat zie je ook wat je wel en niet kan of moet doen.
Loslaten is moeilijk maar geeft ook lucht.
Wat zou er gebeuren als je voorlopig helemaal niets laat horen, maand of 2?
In ieder geval heb je wel luid en duidelijk verwoord hoe het in jouw familie gaat, en luid en duidelijk ons laten weten wat het met jou doet en hoe het met jou gaat. Niet zo goed dus!
Advies geven is zo makkelijk vanaf de zijlijn, maar …..ook ik kan het ook niet laten.
Laat de hele familie doen wat zij vinden dat goed is, probeer wat de financiën betreft los te laten en zo mogelijk nog leuke dingen met je moeder te doen en delen.
Dat lijkt mij het enige wat nog telt voor jou persoonlijk.
Fijn dat je het met ons, trouwe lezeressen van je blog kunt delen, maar ik zou zelf ook iemand zoeken waaraan je je verhaal kunt vertellen, bijna alle huisartsenpraktijken hebben vandaag de dag praktijk ondersteuners GGZ met een luisterend oor.
Heel veel sterkte,
Marina
Mijn hart gaat naar je uit.
Jouw oprechte manier van doen wordt compleet onderuit geschoffeld door je zus en broer.
Zoals al eerder benoemd, is het van de zijlijn gemakkelijk om advies te geven.
Mijn kennis van zaken is niet goed genoeg om te weten of het kan, maar kun je soms contact zoeken met de notaris en de bewijzen delen van wat jij ziet gebeuren? Dat kan misschine toch een andere kijk op de zaken geven als jouw broer vraagt om het bewind over te nemen.
Maar wat jij ook kiest, vergeet niet dat jij jaren eerlijk je moeder's zaken hebt behartigd, dat kan niemand je afpakken!
Zij kunnen de rest van de tijd die je moeder is gegund, haar kaalplukken en hun eigen zakken vullen, jij deed en doet dat niet.
Bij deze een virtuele arm om je schouders!
ik heb ook een incestbroer en n moeder dementerend in n tehuis. Jaren geleden heb ik afscheid genomen van mijn ouderlijk huis/gezin. Die incestbroer was het oogappeltje van mijn moeder had mijn vader mij eens verteld en daar kun je nooit tegen vechten, ook mijn vader niet. Ik werd daardoor vanzelf het zwarte schaap maar intussen weten velen rondom dit gezin wat er werkelijk aan de hand was. Ik bemoei me dus ook niet met wat er nu gebeurt rondom haar etc. Wel hoor ik zo nu en dan wat en dan hou ik bij in een mapje voor mijn eigen gemoedsrust. Mocht zij overlijden dan kan het zijn dat ik een erfrechtadvocaat in de arm neem. Financieel heb je het recht heel ver terug te kijken en op te eisen. Waarom ik het financiele plaatje wil zien: omdat ik vind dat mijn deel niet bij die anderen terecht hoort te komen, desnoods schenk ik het aan een goed doel. Ik lees hier dat er mss aan haar testament getornd gaat worden? Dat kan niet in haar toestand, of zij moet iemand gemachtigd hebben die beslissingen mag nemen.
Ga praten met iemand over hoe je je voelt, want het gaat niet goed met jou. Zoek een manier om hier mee om te gaan, mss toch eens met een jurist of notaris gaan praten met jouw evt. vragen en je zorgen.
HEEL VEEL STERKTE!!
Liefste Cellie, je weet dat je het los moet laten, doe het dan ook. Doe het voor jezelf. Het zal niet makkelijk zijn, dat geloof ik (en met iets ervaring weet ik dat ook) maar op den duur zal het je zoveel rust geven. KIES VOOR JEZELF!! En zoek iemand op om dit mee te bespreken, blijf er niet mee rondlopen, dat is niet goed voor je. En je bent een prachtig mens met prachtige kinderen en kleinkinderen, doe het ook voor deze lieverds! Sterkte! xx
Ach wat een narigheid. Je mag TROTS zijn op jezelf. Hoe goed je gezorgd en geregeld hebt.
Nu een gevecht aangaan zou je waarschijnlijk meer kwaad doen en veel te veel energie kosten. Je hebt gedaan wat je kon en nu mag je loslaten en voor jezelf kiezen. <3
Ik leef met je mee.
Laat het los.
Laat ze lekker stikken in die centen.
Marijke
Als je eerder met je moeder naar de notaris bent geweest, krijg je dan nu later geen problemen? Stel dat ze jou later alles in de schoenen schuiven zo van ja zij regelde de zaken van onze moeder. Staat bij de notaris beschreven. Hoop het natuurlijk niet maar als ik alles zo lees dan zie ik je broer daartoe in staat. Ik zou sowieso contact opnemen met de notaris. Kun je daarna misschien ook weer rustig slapen. Ik lees jouw blogs altijd en ik vind je een KANJER. Heb groot respect hoe jij in het leven staat.
Wat leeft iedereen mee, met je problemen. Ik ook, het is afschuwelijk wat jij moet meemaken. Een advies geef ik niet, ik ga niet vertellen wat ik misschien zou doen. Dat kan ik ook niet, jij bent degene die een keus moet maken. Sterkte.
Wat een verdriet...maar inderdaad, laat los. Jij weet dat je het goed gedaan hebt, en goed zou doen, maar het is de stress niet waard.
Richt je op dingen waar je plezier van krijgt, je kleinkinderen en kinderen, je tuin, jezelf!
Ga daar maar lekker goed voor zorgen. {hug}
Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees. Wat herkenbaar en wat verdrietig. Je bent niet gek Cellie, je bent niet verkeerd of niet goed. Vanwege je eerlijkheid en inzicht ben je waarschijnlijk een bedreiging voor de anderen en daar kunnen zij niet mee omgaan. Ik ben ook uitgekotst door mijn familie, omdat ik de zorg voor mijn vader eerlijk wilde verdelen en niet op twee mensen wilde laten neerkomen. Ik zie nu dat het oude familie systeem in werking trad en ik geen schijn van kans had. Er is niets eerlijks in mijn familie. Dat is een hard gelag omdat je al die intergenerationele problemen ziet, maar er niets mee kan. En dat maakt gruwelijk alleen, zo ervaar ik dat ook. Bij mij helpt het om hulpverlening in te schakelen en de dingen in het juiste perspectief te kunnen zien. Ik wens je heel veel wijsheid en sterkte en ik zend je veel liefde!
De notaris van mijn vader speelt vermoedelijk onder één hoedje met mijn narcistische moeder/broer. Ik krijg geen inzage en stuur elke maand een mail met die vraag. Inmiddels is het bedrijf van mijn vader verkocht zonder de erfgenamen daarover inzicht te geven, we werden pas achteraf op de hoogte gesteld. Ik dacht dat notarissen onafhankelijk zijn, maar daar heb ik inmiddels mijn bedenkingen over.
wat kan en familie toch ingewikkeld in elkaar zitten, zo triest. Volgens mij ben jij een goed mens en heb je het beste met iedereen voor maar hier is niet tegenop te boksen, het gaat ten koste van je eigen gezondheid. Laat ze het lekker uitzoeken, probeer afstand te nemen, wel bij je moeder op bezoek blijven gaan maar niet over geld praten, meteen afkappen zo'n gesprek. ( makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het) maar ik zou wel even met de notaris overleggen of dit allemaal zomaar kan en dat dat gesprek ook wordt vastgelegd, misschien kan hij je raden. Sterkte, Groeten Ella.
Vraag je bij dit alles 1 ding af: “Wil je gelijk of wil je geluk”?
Ik zou navraag doen bij de notaris of je achteraf ten onrechte dingen in je schoenen geschoven kunt krijgen en de boel daarna loslaten. Het is wat het is. Dit zegt niets over jou maar alles over je familie.
Groet, Ikkelien
Heb je screenshots/afschriften van het gefoefel? En zijn die goed opgeslagen? Heeft de notaris hier nog advies over? Als je het overdraagt, adviseer ik je dat redelijk formeel te doen, met alle brussen in kopie.
Ik ben het niet helemaal eens met je uitspraak over het afsnijden. Mijn zus en ik hebben al zo'n 10 jaar geen contact meer en dat is een opluchting; de jaren ervoor waren pijnlijk en zogen energie.
Als expert op het gebied van familiegekonkel kan ook ik maar één advies geven: let it go! Zet Elza op, op Youtube en zing het uit volle borst mee. Zo vaak en zo hard als nodig is.
Laat je leven niet beïnvloeden door mensen waarmee je louter en alleen wat DNA deelt.
Alsjeblieft.
Familie gedoe is niet alleen moeilijk, het pakt ook ongelooflijk veel energie bij je weg. Ik wens je sterkte en wijsheid.
Hopelijk kies je de weg die jou zoveel mogelijk rust geeft. Welke dat dan ook is. Groetjes, Franca.
Een reactie posten