Eerder van mijn werk vertrokken (had een paar dagen een uurtje extra gewerkt, gewoon thuis, dus ontspannen genoeg hoor en niet op tempo debiel hard) omdat ik was uitgenodigd voor de presentatie van het nieuwe faxboek van Nicolien Mizee.
Zo fijn dat het net niet doorzette met regenen. Maar een paar spetters. Bus en trein waren wel weer heel druk en vol, maar ook dat ben ik al gewend inmiddels. Staan in de bus ook, nou ja, meer hangen en hopen dat hij niet hard afremt.
Was keurig op tijd gelukkig, er waren nog zitplaatsen en ik zag een aantal bekende hoofden. Mensen die vaker erbij zijn, de uitgever, haar man (die mij ook herkende) en Nicolien natuurlijk die me hartelijk omhelsde.
Ik zat er in het begin nog wel een beetje als De vreemde eend in de bijt, zo voelde ik me daar, maar sprak mijzelf toe dat dit onzin is. Ik lees haar boeken, dus hoor erbij. Dat ik niet een tas vol boeken kan aanschaffen en dit vooral heel rot voelde in tijden van een minimum inkomen, dat voelde ik nog steeds. Boeken zijn luxe producten. Het publiek was voor het grootste gedeelte
Boomer en/of Pensionado, met een goed pensioen aan de outfit en brillen en schoenen te zien. En de aardappel in de keel niet te vergeten.
Gaat de nieuwe regering boeken ook nog duurder maken. Nou ja, gelukkig is er veel te lezen in de bibliotheek.
Kocht bij de kassa haar boek en liet het, na de officiële praatjes, applaus, nog meer praatjes en anekdotes, signeren. Was ze helemaal mijn naam kwijt toen ze wat in haar boek voor me wilde schrijven.
Wat ik wel snap, ze ziet en kent zoveel mensen. En zo bijzonder ben ik nou ook weer niet. Af en toe verricht ik wat spionagewerk voor haar. En we mailen met elkaar.
Achter mij in de rij stond een man te vertellen dat hij vannacht bij een radioprogramma te gast zou zijn. Hij moest er om 23.30 uur zijn. De podcast van dat programma luister ik regelmatig als ze een interessante gast hebben, maar blijf er niet voor wakker, dus in tegenstelling van de titel van dat programma, slaap ik wel. Dus hoor hem dan morgen wel. Bekende schrijver kennelijk.
Haalde een glas wijn voor haar en nam daarna ook zelf maar een glaasje wijn, heerlijke witte wijn, maar jemig, moet je eigenlijk wel wat eten ook, dus ik ging een beetje, na één glaasje, tipsy richting de bushalte. Zocht nog een boek over huisdieren voor mijn broer en ze gaven me de titel, maar hadden het niet in huis. Dan geef ik wel graag geld uit, iets voor iemand die me lief is.
Reuze blij dat ik wel ging en niet dacht dat ik toch echt present op mijn werk moet zijn, want druk druk druk. Dat is het maandag ook nog wel, dus klaar.
Leuk begin van het weekend! Had gelukkig gisteren een dubbele portie tray-bake van groenten gemaakt dus die kon ik zo weer in de oven schuiven. Dan is de impact van de wijn weer stukken minder.
Op één kaasstengel ging ik dat niet halen.
5 opmerkingen:
Wat een apart begin van het weekend
Een mooi begin van je weekend! Ik ben een paar keer bij zo'n presentatie geweest en omdat ik bijna niemand kende, behalve de schrijfster en haar familie, heb ik mijn moed bij elkaar geraapt en aan een paar mensen gevraagd hoe zij de schrijfster kenden. Dat was toch aanleiding voor wate leuk gesprekken.
Ik hoop dat je een relaxed weekend zal hebben.
Leuk zoiets en ook wel spannend! Over dat spionageverhaal zou ik wel wat willen weten. Maar dat is geheim zeker?
Een faxboek? Oh ja, ze heeft een serie "Faxen aan Ger", valt het daar dan in?
Misschien ook maar eens lenen in de bieb (sorry, mevrouw Mizee...). Welke vind je de leukste, of kun je in ieder geval aanraden om mee te beginnen?
Ik hoop dat je dit weekend lekker kunt lezen en kunt ontspannen. En misschien tussen de buien door de tuin in om wat onkruid te verwijderen. Fijn weekend!
Ja, bekend fenomeen. Dat je één glas zó hoppatee in je benen voelt zakken.
Niks zo erg als omhoog gevallen mensen btw.
Een reactie posten