In de ochtend toch maar mijn haar gewassen, want ontzettend zweethoofd bij het wakker worden. Fohnen en in model doen. Ietsje eerder nog uit bed daarom. Maar ik dreef er toch al bijna uit.
En dan op je werk aankomen en weer een zweethoofd hebben. Voor niets een leuk model erin gebracht. Grrr.
Zal wel zijn omdat ik in de trein precies achter glas zat met de zon erop. Het kas-effect.
Terug was er nog weinig plek en zo zat ik in de Stilte coupe, waar ik hoopte op wat rust in mijn hoofd. Dacht ik. Werkelijk het gekakel van een stel dames van mijn leeftijd....en het ging maar door en door. Kilometers lang. Dus er wat van gezegd. Je hebt een hele trein om samen in te praten, behalve dit kleine stukje.
Dacht even aan hoe mijn moeder met dit soort vervelende situaties omging. Die smoorde ze in ongenoegen, maar zei nooit wat. Achteraf wist ze wel wat ze had kunnen zeggen en zo vertelde ze het dan ook altijd. Dat ze dacht etc etc... Mam, niet meer zoveel denken, maar zeggen!
Jaja..
Dus ik dacht ook; ga ik me nog kilometers binnenvetten of zeg ik er iets van. Wel op een neutrale toon he...niet de zure Miep weer uit de kast halen, maar ja...zo keken ze wel naar mij. Oh...sorry...wist het niet. Jemig: staat toch echt OVERAL met koeienletters op de ramen aangegeven.
In ieder geval iets gezegd. Zij hielden braaf hun mond, maar nu begon er verderop iemand lekker te bellen. En voor mij ook lekker met zijn viertjes praten.
Daar krijg je toch een zweethoofd van?
De bus was superdruk. Kon nog net instappen voor bij de chauffeur en had niet gekeken wanneer de volgende kwam. Mensen met verschrikkelijk veel koffers en grote rugzakken, lekker midden in het pad. Geen doorkomen aan. Dus stapte toch maar een paar haltes verder eerder uit. Werd er helemaal gek van. Hangen aan een paal bij een man is leuk voor paaldanseressen, maar niet voor mij.
De volgende bus kwam al na 2 minuten en was vrijwel leeg. Hoe heerlijk! Goed besluit dus.
Snel naar huis gefietst en direct aan het werk. Megadruk, zoveel mensen met problemen. Bellen, Plannen, invoeren, uitvoeren en hoppa volgende weer. Onthouden even wat te eten. En drinken.
En kijken naar hoe het kwam dat er een veel lager bedrag aan salaris op mijn rekening was gestort en wat ik al vermoedde klopte ook. Geen reiskostendeclaratie uitgekeerd. De reden waarom kreeg ik ook al een zweethoofd van.
Het lijkt in de avond opeens stukken minder zweethoofderig. Het waait, er komen donkere wolken aan. Dus hoop dat ik een beetje in slaap kan vallen en niet weer een zweethoofd heb in de ochtend.
Jullie zweethoofden?
5 opmerkingen:
Onze kleine organisatie gaat ophouden te bestaan. We móeten wat, met onze patiënten - die moeten ergens anders hun metingen en advies gaan krijgen. We weten nu al enkele maanden dat het echt niet goed gaat, en sinds een maand weten wij personeel dat we per einde jaar stoppen, maar er is nog steeds geen plan voor de patiënten en we mogen het ze ook nog niet vertellen. Maar inmiddels heeft al bijna al het personeel dat een jaarcontract had, een nieuwe baan gevonden. Die zijn dus nu over een tot twee maanden weg. Dus ik krijg ook een zweethoofd van hoe dit gaat lopen de komende maanden! Ik ben ook maar een simpele uitvoerder en geen manager, ik heb de managers gewaarschuwd dat ik al heel snel hoorde dat collega's iets nieuws gingen zoeken vóór het officiële einde van hun contract bij ons (en terecht!). En ik moet dus nu maar afwachten of er op tijd een gedegen plan komt... Pff!
Hele dag achter de pc gewerkt, met open schuifdeuren wel, maar in de middag ook plakkerig hoofd. En ja, ook een declaratie nog niet uitbetaald die ik op 23 april al heb ingediend, er gaat steeds van alles mis. Geduld hebben..
Maar ik probeer mijn zegeningen te tellen, op MP weer wat verkocht, wandelen is nog steeds gratis.
Zaterdag een feestje waar het toch niet goed liep met eten De horeca bediening bestond uit mensen met verstandelijke beperking, sta ik heel positief tegenover maar vragen over ingrediënten en dieet konden ze niet beantwoorden. Een vrouw achter me die iets vroeg over lactosevrij, daar werden ze nerveus van. Er moet natuurlijk een supervisor ergens zijn maar die liep ook te rennen. Zodoende liep het toch niet goed, maar ja, naar horeca mag je geen eigen eten meenemen. Dat kwam me op 4 dagen flinke maag-darmklachten te staan. Maar het gaat nu weer beter met de ingewanden, hoera! Groet, Ine
Ja zeker, wie niet. Ik heb een zweethoofd, maar ik heb er geen last van. Kan goed tegen de warmte.
Dat klinkt inderdaad niet prettig. En ik snap ook nooit zo goed waarom mensen toch gaan praten in wat een stiltecoupe is...
Zeker met deze temperatuur is het drukke OV een ramp. Sterkte
Een reactie posten