Maar ik 'ben' er vandaag dus niet.
Wat is dan het ergste wat er kan gebeuren?
Geen geld.
Is dat zo?
Ja.
Echt?
Hoe lang hou je het nog eventjes vol dan. Kijk nog maar eens naar je budgettering. Die je zo trouw en keurig als een boekhouder iedere paar dagen bijwerkt. Elk bonnetje noteer je.
Oh ja...en zet ondertussen ook even wat rustgevende muziek op. Kalmeer je reptielenbrein wat nu keihard op standje Vluchten staat.
Dus: hoe lang hou je 'geen geld' vol?
En: is er al een bestraffend telefoontje gekomen dan? Van - want je weet donders goed hoe het daar werkt - het callcenter, waar ook maar tijdelijke krachten zitten en ieder telefoontje krijg je een ander - de fanclub? Man....ze doen weken over het sturen van een brief!!
Ondertussen schijnt de zon, durf je nergens heen, want stel dat ze bellen en je het alweer niet 'onthoudt' of kan opschrijven, of je overdonderd voelt door alle informatie....
Oh ja....stel dat ik gek of dement aan het worden ben (mmmm...klok snap ik nog, koffie ruik ik ook nog en pindakaas ook, dus dat zal nog wel niet).
Laat je hierdoor je hart veel sneller kloppen dan gezond voor je is. Schroef je je glucosespiegel lekker omhoog door alle (zelfveroorzaakte) stress. Ga je niet lekker de hort op, wat wel gezond voor je is. Verschuil je je in je hol. Ga je niet in de 'Schijt aan alles' houding of de Talk to the hand houding. Voel je je zo klein en onmachtig. Zo afhankelijk van. Zo beter dat ik er niet meer ben.
Niet doen.
Kom maar: ik zorg wel dat je je beter voelt. Ga maar eens lekker in je tuin wroeten. Denk je dat er ook maar 1 plant denkt dat hij niet kan groeien? Of ...oooooe, daar komt de snoeischaar aan?
Of een vogel zich zorgen maakt of hij morgen nog wel een worm vindt.
Adem in en weer rustiger uit.
Uit
Oh ja...kijk even naar wat filmpjes van je lieve kleinkind. Die in de ochtend gewoon wakker wordt en gewoon blij is. Ook als je jou ziet. Met haar lieve krulletjes en haar ondeugende lach. En haar moeder is zo liefdevol voor haar. Zo heerlijk om te zien.
Denk aan wat je voor haar kan betekenen. Denk eraan hoe het voor haar moet zijn als je er niet kan zijn in de toekomst. Wil je dat?
He...zout water op de laptop is niet zo handig he....Dat geeft kortsluiting. Wat je nu in je hoofd hebt eigenlijk. Kortsluiting door stress.
Man...wat lijkt het me heerlijk om nu iemand te hebben waarbij ik kan wegkruipen. Die alles regelt. Maar ik ben altijd zelf diegene geweest waar mensen bij wilden wegkruipen. Die alles regelde, deed, wist en kon.
Geen zachte armen voor mij.
Foto van Pixabay
Poedepoedepoes het doet zo zeer zou ik bijna zeggen (want dan hoef ik geen scheldwoorden te gebruiken).
He..fijn die Chopin. Daar word ik inderdaad rustiger van. Dank je wel Klaproos, vond het op jouw blog.
En even kijken naar de documentaire Het doet zo zeer.
3 opmerkingen:
Holy Moos! Relax een beetje .. Poolse werlozen krijgen ook gewoon een uitkering als ze in het buitenland zijn. Dus er is zo veel mis bij jouw cluppie, dat ze jou niets kunnen verwijten!
Dus wees kalm, het komt goed.
groetjes, knuf, marijke.
De moeder van Heleen had geen woorden meer voor haar gevoel van onbehagen, dus werd het poedepoedepoes het doet zo zeer. Hartbrekend en ondoordringbaar. Jouw onrust en onzekerheid ligt daar dicht bij. Hou een aparte notitieapp bij of zo over dit gedoe en print het uit en laat het achter bij die club. Misschien denkt iemand dan eens vanuit het clientenperspectief.
Heel goed idee van Vlasje.
Een reactie posten