Ik huil niet meer..

Had een vriendin meegevraagd naar de show van Brigitte Kaandorp & Jenny Arean in Carre. Ook in het kader van doe eens wat leuks en wat luchtigs en daar viel dit heel erg en zeer zeker onder!

Al een paar maanden terug zag ik dat ze ook hier optraden en na nog even twijfelen (best wel duur) toch maar voor mijn doen, snel de knoop doorgehakt. Nu of nooit, vooral toen ik keek hoeveel plekken er nog waren. En ook; gaaaaaaaaaaaaaaaaa dan eens als je dit zo leuk lijkt. 

Even bedenken hoe daarheen te reizen. We gingen ieder apart, want wonen niet dicht bij elkaar. Maar allebei met OV, dat was het simpelst. Nou ja, voor mij geen keus, want geen eigen auto. 

Juist die middag kwam ik uit mijn werk en grote chaos op het station waar ik overstap naar de streekbus. Het hele station was afgezet, een enorme overmacht aan brandweer, politie en ambulances en mannen in bijzondere pakken voor giftige stoffen stonden binnen en buiten en dus omlopen naar de bushalte. Treinen vertraagd (sommige met wel 40 minuten), ook de mijne, maar nu snapte ik waardoor. 

Even checken online wat er aan de hand is, want had net ook die ochtend een brandalarm op mijn werk meegemaakt. Stonden we twintig minuten buiten te wachten tot we weer naar binnen mochten. En in de ochtend waren de intercity's naar mijn werkplek uitgevallen omdat er iets met een spoorbrug was. Dus met het boemeltje en overstappen was de enige optie en daardoor weer later dan ik wilde op mijn werk. Dus al met al lekker hectisch.

Dus met die ervaring in mijn achterhoofd telkens gekeken of de treinen weer normaal reden, alternatieven bekeken dus niet echt ontspannen daarhenen gereisd. Maar alles liep, reed en ik vond ook nog waar ik moest zijn. Vriendin was er al en dan de hoge trappen op naar onze plekken. Die een goed zicht op het podium gaven en ook blij dat ik alles goed kon horen. 

Mooi theater. En een nog mooiere show van twee vakvrouwen. Het is bewonderingswaardig hoe goed de stem en conditie is van Jenny, die toch echt al 80 is! Brigitte is dan nog een jonkie! Zei ze zelf, meerdere malen. Hahah! Wat zijn ze leuk samen en die vibe voelde de zaal ook en gaf dat weer terug. 

Enorm genoten. Lach en een traan, maar vooral lach. Jemig dat had ik nodig! En ook het gezelschap van mijn vriendin. Zo dankbaar dat ik dit kon regelen en nu eens iets voor haar kon doen. 

Was pas de volgende dag thuis (dramaqueen he...gewoon een stukje reizen met OV en fiets en dan 1 minuut over 00.00 uur thuiskomen). Maar daar had ik rekening mee gehouden. Had nog wel onthouden een vuilnisbak bij de stoep te zetten, dan hoefde ik dat niet vroeg in de ochtend te doen (het was ook al vroeg in de ochtend..). Want wist al dat ik niet supervroeg mijn bed uit zou zijn. 

Nu wat administratiewerkzaamheden, zo de was ophangen en even de stofzuiger door de slaapkamers en jemig wat is het frips in huis. Doe bewust de kachel nog even niet aan, zolang ik actief blijf staat de temperatuur op 15,5 graden. Kan best. Kan ik het niet betalen dan? Is het zo erg gesteld? 

Nee, gelukkig niet. Uit zuinigheid en preventief. Want stel dat ik wel straks moet wennen aan lagere temperaturen omdat ik het dan echt niet meer kan betalen. Dan kan ik dat. Dat dus. Gooi 'm straks wel wat hoger hoor, naar 17 graden max overdag. En spreek mijn bruine vet aan :)