Lek(ker)

 De streekbus reed kennelijk iets sneller zijn route, dus ik was er nog net voordat de trein zou vertrekken voor mijn beoogde Intercity. Kijken of ik die kan pakken? 

Nope. Stond op het knopje te drukken, maar de deuren gingen niet meer open.

Nou jammer de bammer dan. Ik vond dat ik wel een Happy Hour megamok koffie voor maar 1 euro mocht halen. En had een grappig praatje met iemand bij het apparaat.

De beoogde trein ging op tijd, had een lekker hete bak koffie onderweg en genoot van het feit dat ik kon zitten en bovendien nog koffie had!

Werk verliep nogal chaotisch, maar ik merk dat ik goed kan improviseren en tamelijk flexibel ben. Mijn collega niet, die raakte al een beetje in paniek. Dus kwam de leidinggevende de afspraak maar doen. Ook weer geregeld. Was hij niet voor niets op kantoor een keer.

Oh ja...voor ik het vergeet. Op het station kwam ik een collega tegen. Hij werkt ook aan de desk waar ik zit. Naast mij. En hoestte al langer. En nu was hij op weg naar huis. Op het werk een testje gedaan (oh waarom niet thuis??) en positief. Dus weer omgedraaid en lekker de trein weer in en verder hoesten. 

En andere collega die ook al ziek zwak en misselijk was, maar verstandig thuis aan het werken was, maar waar ik geen contact mee heb gehad, had ook een positieve test. Ga ook wel testen. En op de terugweg kon ik afstand houden, want genoeg plek en ergens waar niemand naast of voor me zat. In de bus terug idem dito.

Enfin. In de middag lekker kunnen doorwerken. Oftewel veel kunnen doen van mijn to-do lijst. En op tijd naar huis. Zou ik de 'vroegere' intercity kunnen halen? Ik had nog tijd. Echt genoeg tijd ook. 

Op het station aangekomen zag ik al iedereen naar de borden staren en constateerde al snel dat mijn trein was 'gecancelled'. De volgende intercity ook. Dus dan maar met het boemeltje. Die had ruim 10 minuten vertraging. Maar ik was al lang blij dat ik 'maar' 25 minuten had staan wachten en een dikke winterjas had.

Boemeltje was prima. Vooral omdat ik geen plannen had, behalve thuiskomen, lekker mijn werkkleding uit en in de relaxzone. Had al gekookt voor meerdere dagen, dus alleen opwarmen en salade erbij. 

Bleek bij het busstation bij wegfietsen dat mijn achterband lek was. Nou ja, dan maar lopen naar huis, ik hoefde in ieder geval niet die zware tassen te sjouwen, die kon ik in mijn grote fietstassen doen. 

Afvalbak weer van de stoep gehaald. Fiets in de gang gezet voor nader onderzoek en direct ook de fietspomp erbij. Aha...ventiel zat helemaal los. Had denk ik iemand gedaan die dat wel lollig leek. Heb niemand horen lachen, dus een beetje raar gevoel voor humor.

Dus achterband oppompen en kijken hoe die er morgenochtend bijstaat. En dan kan ik alsnog Plan B bedenken. Ik kan goed fietsbanden maken, maar dit is een extra brede band en ik weet niet of ik dat nog steeds zelf kan. Mijn eerste lekkage namelijk met deze fiets. 

Grappig dat al deze tegenslag me niet echt uit mijn humeur haalt. Kan er goed mijn schouders over ophalen en kijken naar alles wat er wel goed gaat. 

En dat het weer lekker weekend is! En de kachel wat hoger mag, de kaarsjes aan en gewoon even breien en tv-kijken.