Pepernoten gemaakt van speltmeel, en een poging om een speculaaspiet te maken, maar ik keek pas nadat het ding al in de oven stond op internet hoe dat moest en kwam erachter dat je het deeg in de vorm moet persen en dan er weer uithalen (heel hopenlijk) en dat vormpje op een bakplaat kan bakken. En als je heel enthousiast ben meerdere pietjes kan maken. Kijk....ik heb aan 1 piet mijn handen al vol, dus ik ga volgend jaar wel weer een poging wagen, DV.
Merk dat ik me lichtelijk opwind over zaken die het opwinden eigenlijk niet waard zijn, of eigenlijk, het maakt die zaken geen ene moer uit of ik me nou wel of niet opwindt, zij heeft mij niet nodig. Het zegt niets over mij. En al helemaal niets over mijn waarde.
Dus laat maar waaien.
Iedereen zijn eigen waarheid.
En......Los!!!
Ik verlang vandaag naar toen ik een klein kind was, vol ongeduld zat te wachten op pakjesavond en Opa en Oma langskwamen en een tante en we een bons op de voordeur hoorden en er opeens in de gang allerlei wasmanden stonden gevuld met pakjes. Voorzien van gedichten in een bekend, onleesbaar voor een jong kind, handschrift. En dan geen 4 regelig-gedicht, maar lang en mooi. De amandelletter die mijn moeder al in de middag op de gaskachel had gelegd, om warm te worden. De geur van speculaasbrokken, zelf gebakken door mijn moeder, lekker dik met een amandel bovenop en soms had mijn Oma haar zelfgemaakte roomborstplaat harten meegenomen. Zo lekker. En natuurlijk warme chocolademelk met vel. En pepernoten van de grond geraapt want opeens was daar die gehandschoende hand die een handje pepernoten in de kamer gooide.
Als kind had je geen weet van alle stress en gedoe rondom de organisatie van die avond en de frustratie dat de tante aan het eind van de avond op wonderbaarlijke wijze nog een wasmand onder haar welgevulde benen vandaan haalde en oh oh oh Sinterklaas toch...allemaal voor haar!! Toen wist je niet dat zij dat zelf kocht, alles van haar dure uitzetlijst en allemaal topkwaliteit, terwijl haar kadootjes voor de rest van de ploeg uit de grabbelbak van de plaatselijke goedkope winkel vandaan kwamen.
Weer even klein en goedgelovig zijn. Lijkt me heerlijk.
2 opmerkingen:
hier geen sint stress voor de kinderen ..
kan financieel gezien , geen sint vieren , is weer een ander soort stress ......
Dat is rot en ik herken de stress.
Zie je kans om nu alvast voor volgend jaar iedere week een euro of zo te sparen? Of bij de Kringloop te kijken (voor nu...mensen brengen hun niet leuke kadootjes daar kennelijk) voor volgend jaar? Het gaat om het idee, niet om een duur kado.
Een reactie posten