Waar zouden we zijn zonder de trein (en een boekje)

Gewoon thuis. Maar ik had het boekenweekgeschenk en goede zin en ging dus op weg naar het dichtbijzijnde station om me aldaar te laten verrassen waarhenen ik zou gaan. De plannen die ik had gingen helaas niet door, maar dat komt nog wel een ander keertje. Zit in een goed vat.

En dus lekker treinen. Nou ja lekker...ik was blij dat ik al vroeg op pad was en een zitplaats had, want de treinen waren bomvol. Halverwege stapten veel mensen uit en ik dacht nog...zou ik naar dat museum in die plaats gaan, maar gezien het grote aantal uitstappers, bleef ik lekker zitten. Ik hoefde immers niets.

De conducteur deed haar rondje en bijna 75% reed met dat boekje, sommigen alleen met de bladwijzer, maar dat telt niet en de rest met een ov-kaart. Waren wel veel verstandige schoenen en ANWB-jacken, maar ja...voor een ander in de trein val ik waarschijnlijk ook onder die categorie.
Middelbaar gaat ook eens een gratis dagje de deur uit.

(En dan ook nog een museumjaarkaart he...om het plaatje compleet te maken!).i
Onderweg nog gezellig met wat passagiers een praatje gemaakt, paaseitjes aangeboden gekregen. Allemaal goedgeluimd of zou dat zijn omdat wij Nederlanders zo blij zijn als we iets gratis krijgen?

Uiteindelijk kwam ik in Leeuwarden uit en bezocht daar het Mooie Fries Museum. Het heeft een hele frisse uitstraling van binnen en van buiten. Terwijl de voorwerpen soms eeuwenoud zijn.

En daarna even een snel een beker loeihete koffie op het station. Het begon nog bewolkter te worden, ik had niet echt zin in een kopje koffie op een terras alhoewel ik 3 kwartier op de trein moest wachten, of gunde dat mijzelf niet. Daarna weer lekker terug via een andere route. Was een beetje moe en zat alweer geheel ingeklemd in de trein en veel mensen hadden niet eens een ingeklemde zitplaats, die moesten staan, dus zeuren mocht ik niet. Had niet de puf om elders nog uit te stappen, dus lekker door richting huis. Niets hoefde immers en zeker niet de 11-stedentocht rijden.

En net binnengerold en mijn soepje staat al op te warmen.

Verleden jaar om deze tijd had ik ook plannen om met een boekje gratis te gaan rijden, maar ik kwam niet verder dan de eerste bushalte en toen werd ik teruggeroepen omdat mijn zoon weer in het ziekenhuis was opgenomen. Dus kon me dat hele dagje gratis reizen geen barst schelen.

Laat ik dankbaar zijn dat dit jaar de zaken er anders voorstaan. En me realiseren dat ik dat niet in de hand heb en alles zomaar 180 graden gedraaid kan zijn. Dus geniet van wat er nu allemaal fijn is. En je zomaar kan en krijgt.