Hij woont al met die dame samen vanaf 5 weken nadat ze elkaar op een datingsite ontmoet hebben. En volgens hem hadden ze alle grote levensvragen uitgebreid doorgesproken (had hij in alle relatieboeken gelezen) en ja hoor...hoppa...dus dan maar samenwonen, want dat is dan de volgende stap zo leek hem.
Mij lijkt het meer dat je eerst maar eens gewoon alle verliefde dingen gaat doen, een beetje daten, een beetje picknicken, een bioscoopje, uit eten gaan, bij jou eten, bij hem eten, gewoon elkaar echt leren kennen en die roze bril dan maar een beetje thuis laten daarbij.
(Nu ik dit nogmaals nalees: Mea Culpa; ook ik ging voor roze bril en aangeraakt worden (eindelijk) door iemand en zou ervoor zijn gegaan als de voorzienigheid niet ingreep in de vorm van een hernia. En daarna via de moderne kanalen ik meer inzicht kreeg ik het karakter van de meneer. Dus Mea Culpa nogmaals; ook ik ben een relatiesukkel).
Vooral als je nog niet eens een jaar gescheiden bent. En als je je ex-vrouw ziet, je het liefste bij haar wilt zijn. En als zij zou zeggen: ik kom bij je terug, je niet weet of je dan nog bij je vriendin blijft. Ook niet fijn voor de vriendin om zo'n soort relatie te hebben en dit te horen. Zou ik niet voor kiezen.
Toch kwam na die stap een beetje - vind ik - de aap uit de mouw. Want de dame heeft helemaal geen cent te makken, heeft grote schulden en daardoor geen leuk leven. En ze geeft bovendien al het geld wat ze heeft ook nog eens weg aan wat de goede oude Dr Phil een "moocher" noemt, haar volwassen, nog steeds studerende, dochter. Waardoor een deel van die schulden zijn ontstaan.
Wat maakt het dat een vrouw zich zo laat manipuleren door haar kind? Is dat een fijne partner? En oh ja....natuurlijk ging ik ook direct op die manier naar mijzelf kijken. Zit ik ook zo in elkaar.
Ik heb tenslotte ook niks. Geen riant huis - een HUURwoning - wat hier in blogland heeel erg is, geen auto, een baantje van niks en geen ambitie kennelijk. Dus wat ben ik voor relatiemateriaal dan dus? Geen denk ik.
Ze verwacht en vindt dat nu al het geld van mijn broer ook van haar is. En vindt het normaal dat hij dus voor alles betaalt. Terwijl ze werkt. Maar ja...al haar geld is voor dochterlief. Want die heeft alleen maar een studiebeurs en een baantje en goh...eigenlijk netto meer te besteden, want ze woont gratis in haar huurflat - die betaalt zij - dan haar moeder en haar nieuwe vriend bij elkaar. Zielig he, zo'n arme studente. Van een leeftijd waarop ik al mijn eerste kind had hoor, dus geen 18 of zo.
En ze wil heeeeeel graag zo snel mogelijk trouwen. Ze heeft dit in die 5 maanden dat ze samenwonen al minstens 5 x te berde gebracht. Goh...als die mevrouw Estelle heette zou men haar een Gold-digger noemen. Ze stond naar mijn smaak veeeeeeel te lang met de ring van mijn dochter in haar hand en ik zei nog - ik hou je scherp in de gaten! - maar het cynisme in mijn grap ontging haar/of in de vertaling natuurlijk.
Toen ik haar dus op de bruiloft voor het eerst live ontmoette (wel op skype gezien; hello & goodbye), toen kon ik niet ontkennen dat ik haar niet mag. Dat ze iets onderhuids heeft wat me niet bevalt. Dat ze twee gezichten heeft. En me kippenvel geeft.
En dat mijn broer er helemaal niet gelukkig uitzag, maar eruit zag als een man die deed alsof hij gelukkig was, terwijl hij zijn best deed om die eieren onder zijn voeten niet kapot te trappen.
Ik wilde hem wel ter plekke door elkaar schudden!!!
Ik merk ook dat waar ik anders mijn broer en zijn vrouw hier uitnodigde en ze hier altijd konden logeren, ik er nu niet aan moet denken. Ik kan niet faken en aardig doen tegen die dame. Omdat ik net wat meer weet dan goed voor mij is over haar. En bloed dikker dan water is, dus ik altijd voor broerlief zou kiezen. Alhoewel ik hem al wel diverse malen heb gevraagd of hij echt blij is met zijn keus. Om toch door te blijven gaan met haar.
Gooi haar de deur uit; haar financiele puinzooi is niet jouw verantwoording noch is het jouw taak om haar gelukkig te maken. Dat moet ze zelf regelen. Dat moet iedereen zelf oppakken. Dat mag en kan je niet bij een ander leggen. Dat hij/zij jou gelukkig zal maken. Al die zielige verhalen dat ze bla bla bla...trap er niet in, broerlief. Zij heeft keuzes gemaakt en moet de consequentie van die keuzes ondervinden. Niet jij.
Komt nog bij dat hij een paar weken terug nog maar een hevige crisis had. Na een mooie vakantie, geheel betaald door hem, met die dame. Die hem beschuldigde van lonken naar andere dames tijdens die vakantie. Hem!!
Nou als er iemand een opper-nerd is dan is het hij wel en het woord lonken kwam niet eens in zijn woordenboekje voor. Moet hij trouwens eerst zijn bril afzetten en dan ziet hij niks, dus weinig te lonken. Maar hij mocht dus niet zomaar weg, want dan zou hij vrouwen kunnen zien of eigenlijk mocht hij ook helemaal niet kijken...
Wel ironisch overigens, waar broerlief dacht dat mijn dochter nu 3 meter achter haar man gaat lopen en gesluierd door het leven zal moeten gaan. Volgens mij zit hij, nog niet eens getrouwd, meer onder de knoet dan dochterlief.
Snotvergeme zeg....want ben ik dan blij met mijn huurwoninkje, mijn eigen postzegeltuintje, waar lekker gratis de witte was wappert, mijn koffie op mijn eigen terrasje. En weten dat ik mijn kinderen tot goed nadenkende volwassenen heb opgevoed. En ja...3 dagen extra vrij deze week kost me geld, want als ik niet werk, verdien ik niets, maar ik voel me rijker dan ooit. Rijker dan ooit.
Ik zie hoe mijn zoon er is voor mijn dochter en andersom ook. Hoe mijn zoon en dochter er ook zijn voor hun halfbroertje en zusjes. Hoe ze hun verantwoording nemen. Niet weglopen van moeilijke zaken of verwachten dat Pa of Ma dit wel regelt. Of hun partner.
En mijn dochter gisteren met haar man (wat staat dit leuk - haar man!) even hier was (even een boormachine lenen voor iets in hun flat) en ze nog net zo relaxed met elkaar omgaan als voorheen. Dat ze over en weer grappen kunnen maken over het feit dat ze met een Marokkaan is getrouwd en aan bepaalde verwachtingen moet voldoen. Dus toch maar iets uit het hotel meegenomen (de shampoo en zeepjes), want Marokkanen jatten immers?? Ewa!!
10 opmerkingen:
Ik hoop dat je broer snel wakker wordt uit deze nachtmerrie.
Zo lang je broer niet zuur is over deze relatie, waarom jij dan wel? Je kan hem zeggen dat je er altijd voor hem wil zijn, ook als hij terug zou komen op zijn keuzes die hij nu maakt. Verder zal hij zijn eigen leven moeten ervaren en daarmee doen wat hem goed dunkt. Doe jij datgene wat jou goed dunkt.
ik kom hier uitgebreid terug maar wou even schrijven over een vrouw die vertelde dat ze met een marokkaan getrouwd was en dat mensen soms vroegen of hij haar weleens sloeg of iets in die richting, Neehee zei de ze dan maar ik heb een zwager en die heet Piet en die slaat zijn vrouw wel. haha vond t grappig.
Wat zag ze er prachtig uit je dochter en ja je zoon ook en jij ook. Wat een mooie jurk had je aan zeg. Wat een prachtige foto van al die verschillende mensen. En wat heerlijk dat je zo genoten hebt.
Oh nou ik toch bezig bent; door in te zien dat je ook fouten gemaakt heb in relaties wordt je toch een expert?
Ik weet helemaal wat je bedoeld met wat je over die vriendin schrijft.
t klopt van geen kanten maar ja mensen doen uit angst de gekste dingen zoals je broer zich dus weer aan iemand verbonden heeft.
Ken je het boek; problemen laten bij wie ze horen?
De titel zegt al genoeg. Wees er voor je lieve broer als t nodig is.
liefs. Heb ik dus toch alles geschreven wat ik wou.
Hij is niet alleen zuur, maar ook nog eens wantrouwig en op zijn hoede! En heeft al aangegeven dat hij zo niet verder kan. Maar ja...zielig voor die dame, want dan moet ze terug naar haar oude leven. Wat ze zelf gecreerd heeft.
Hij weet dat ik er altijd voor hem ben. Al 50 jaar.
Misschien ben ik wel zo over mijn broer, omdat ik mijzelf ook bijna domme dingen zag doen. En bij een ander zie je het altijd beter dan bij jezelf.
Bedankt voor t compliment over de foto's. Voelt nog steeds heel erg gezegend zo'n dag.
Wat is er mis met een huurwoning? Heb ik ook en ik ben er superblij mee!!!
Tjonge, je broer is wel heel snel met zijn beslissingen nemen, had er beter even goed over na kunnen denken! Pffff..
Iedereen mag fouten maken. Soms denk ik jaren later, dat ik een vervelende periode moest doormaken om mijn denken te veranderen.
Sterkte.
een paar jaar geleden had ik een relatie met een man waar ik meer dan gek op was en leende hem regelmatig geld, niet dat ik nu zo rijk ben maar ja hij had problemen en ik hielp hem graag , geloofde alles wat hij zei , na een paar jaar verbrak hij de relatie met als reden dat ik volgens hem niet echt met hem verder wilde, later zocht hij weer contact en tja ik was zo gek op hem dat ik er weer intrapte ook al zei hij dat hij nog niet wist of hij wel echt een relatie met mij wilde , maar vrienden wou hij wel zijn. na een tijdje kwam ik erachter dat hij inmiddels al meer dan een jaar samenwoonde met een vrouw en dat hij nu van haar profiteerde , mij had hij nog steeds mijn geld niet teruggegeven, maar met haar had hij inmiddels een woning gekocht , waarschijnlijk met haar geld ,want zelf had hij nog steeds weinig geld, ik had inmiddels het contact weer verbroken ,want ik begon door te krijgen dat hij niet alleen tegen mij loog ,maar ook tegen zijn huidige vriendin, ik zag eindelijk in dat hij niet anders deed dan liegen en dat veel van wat hij mij verteld had over zijn ex en een andere ex vriendin helemaal niet waar is, vorig jaar kwam ik erachter dat een collega een nicht van hem is en toen zij doorkreeg dat ik wat met haar neef had gehad heeft zij mij verteld wat ik al dacht, hij is een opportunist die vrouwen gebruikt om te krijgen wat hij graag wil zonder er zelf voor te hoeven werken. zijn huidige vriendin draait financieel op voor de aanschaf van hun huidige woonruimte en de verbouwing daarvan, nu zijn ze samen zijn wrak van een boot aan het opknappen en gaat daar al hun tijd en haar geld in zitten. hij was een stuk ouder dan ik en zei altijd dat bij hem een jongere vrouw als ik paste ,maar kennelijk is geld toch belangrijker ,want zijn huidige vriendin is net zo oud als hij. hoewel ik nog steeds gevoelens voor hem heb en mijn geld nooit meer terug zie , ben ik toch blij dat ik niet degene ben die nu door hem gebruikt en bedrogen word. dan maar alleen in mijn huurhuisje met een laag inkomen , maar wel met mijn eigen spullen en geen oplichter als vriend.
Wat een rotverhaal.
Niet in de laatste plaats omdat het bijna niet te lezen is omdat je geen punten en komma's gebruikt.Of alinea's.
We leren als het goed is van onze fouten; en dan alleen nog als we echt inzien dat het fouten zijn. Wees trots op jezelf anoniem!
Ja he; zo is het inderdaad denk ik.
Een reactie posten