woensdag 31 mei 2017

Verkwikkend

Moet er - vooral vandaag - met een glimlach aan terugdenken. En weemoed (Schwermut)

Dat drankje wat ik door die Engel geserveerd kreeg. Haar zus noemt het Verkwikkend. En verdomd...dat was het. Het glas waarin het zat was al mooi, de presentatie doet ook wat met een mens (die niks meer gewend is haha) en de inhoud was werkelijk...verkwikkend!

En als je al een hele tijd geheelonthouder bent qua verkwikkendheid, dan vallen die drankjes extra goed. Plus dat ik zo verwend werd. Zo voelde dat.


Afbeeldingsresultaat voor campari jus d'orange

Dus: ik ervaar vandaag niet als een blije dag. En hoe kan ik toch zorgen dat ik vanavond met meer ontspanning de dag afsluit? Niet elke dag hoeft 'blij' te zijn; tevreden is ook al heel wat.

Giet er wat drank in??

Mwoah....dat kan altijd nog.

Geniet van alles wat bloeit en groeit in je tuintje. De gele rozen bloeien zeer uitbundig en deadheading - wat ze op Gardeners World altijd aanraden is een ontspannen klusje. Waarvan niemand zegt dat ik dat niet goed genoeg doe.

Wat Seringestruiken bijsnoeien, want dat groeit te wild. En bloeien doen ze op hout van 2 jaar oud, dus dat wordt niks (meer) dit jaar. Maar misschien haal ik die hele struik wel weg daar. Ooit.

Mijn hanging basket zien opbloeien. Ik redde 'm uit de bak "opruiming" waar hij met veel korting uitgedroogd stond. Net als die bloemen heb ook ik genoeg water en zon (energie) nodig.

De zonnebloemen die ik uit zaden kweek van een lieve blogster die groeien de pan uit. De stokken van bamboe zijn al bijna te kort. Wat een rijkdom. Die groeien zonder dat ze zich druk maken of ze recht genoeg zijn. Of lang genoeg. Of dun genoeg.

In de planten die hopelijk straks mooie klaprozen worden zaten vanochtend 2 slakken zich tegoed te doen aan heerlijke verse blaadjes. Dus maar een rondje koffiedrab er omheen gedrapeerd.

En trouwens, gisteren wel weer ruim 7 km gewandeld. Daarna wel schuurplekken van bh en warmte, maar ik kan het wel. En volgens man met hond mag ik heel trots zijn op wat ik doe voor mijn conditie. Die al stukken beter is dan toen we begonnen te wandelen.

Mijn kleindochter is alweer 6 maanden oud. En ze begint klanken en woorden na te doen. Zo leuk. Die heeft een leukere oma nodig dan die ik nu ben.

Dus hoppa: Doe er wat Mascara en Ogenschaduw op en geniet van alles wat er/je wel kan.

Breng nu maar even met je bejaardentrekkarretje die supergrote bh terug en bestel 'm in wat maten kleiner, dan is dat ook weer gedaan.

Oh ja...nog even in het kader van Kanniewaarzijn:

Afbeeldingsresultaat voor kanniewaarzijn cast

Werd gebeld door iemand van mijn gemeente. Hoe dat nou was afgelopen met mijn aanvraag voor aanvullende bijstand. Ergens in februari al. Dus ik een en ander uitgelegd en ook mijn verwondering over de rommelige manier van afhandelen aangegeven die naar mijn mening niet helemaal correct verlopen is.

Oh ja...die ambtenaar die werkt inmiddels niet meer bij ons.

Oh...vandaar dat ik al helemaal niks hoorde. Fijne contactpersoon maar ook hoe controleert men de ambtenaren op de juiste manier van werken. Voor de burger.

Je zou er maar voor 100% afhankelijk van zijn!

Oh nee....NIET opwinden nu. Rustig....rustig!!











2 opmerkingen:

Anoniem zei

Lijkt op ons gevecht met het CAK voor onze jongste zoon. Een drama!

Mirjam Kakelbont zei

Ik ben vooral heel blij dat het positieve de overhand heeft. Wie weet komt er nu schot in je aanvraag??