Wie waa hegeltje; leg nog eens een tegeltje - tegelwijsheid

Door bijna per (tapijt)tegel te werken - zo voelt het althans - , is mijn slaapkamerproject  (nieuwe vloerbedekking) zo goed als af. Ik moet alleen nog een aantal kleine randjes snijden en leggen.

Nou zou de flinkerd, de doorzetter zeggen; joh....dan ga je toch niet internetten, maar dat karweitje NU afmaken!

Zie daar mijn valkuil.

Dan doe ik teveel (voor mijn huidige energiepeil) en dat trek ik momenteel heel slecht. Dus hak alle projecten in stukken van een kwartier. Dan gaat de timer en mag ik ophouden. En vooral dat werkwoord 'mogen' dat komt stukken beter binnen dan 'moeten'.

Ik wil momenteel helemaal niks meer moeten. Al snap ik dat dit nogal onmogelijk is. Zo moet je natuurlijk elke dag poepen.

'Even in de tuin werken'. Kwartiertje en dan is het wel goed. En meestal vind ik dat zo prettig dat ik er nog wel een kwartiertje aanplak, maar altijd even rustpauze tussendoor. En wie weet nog wel een kwartiertje.

De was hang ik ook wel op in 15 minuten. En aan het eind van de dag in 15 minuten eraf lukt ook prima. Trouwens...de was doen dat vind ik gewoon een heerlijke klus. Zal wel een afwijking zijn, maar goed; die kan er ook nog wel bij. En vooral de was buiten ophangen; heerlijk!

En deze manier werkt zeer goed. Ben ik toch een beetje tevreden over de dag. En heb ik tenminste iets gedaan in plaats van helemaal niets meer willen en kunnen. (Alhoewel ik hoorde dat er mensen zijn met een burn-out die de hele dag alleen maar kunnen slapen/rusten/liggen).

Zonder coach he...of partner die me een glaasje Roosvicee overhandigd. Of iemand die gewoon na afloop de gedane arbeid bewonderd.

Heb gewoon een Rijk die Gooijer nodig die welgemeend bij iedere scheet die ik laat roept:  Goed gedaan jochie!

Bij gebrek aan Rijk (pun intended) ga ik dat zelf dan maar doen. Inclusief Utrechtse tongval.

Nog steeds voel ik me nogal nutteloos. Ik voel me zo; snap goed dat ik dat niet ben. Of dat nuttig zijn nodig is om er te zijn/te blijven. En weet ook dat gevoelens komen en gaan als de wolken in de maand mei. Dus laat ik die gevoelens maar weer over drijven. In plaats van dat gevoel te overdrijven. Of op te blazen tot te grote proporties.