Merk dat me dat weinig oplevert. Beter gedij ik in de nuance. En overdenken of ik de zaken echt wel goed zie of alleen zo voel. In of op dat moment. Wat afstand nemen helpt. Niet te snel conclusies trekken.
Lees trouwens in een interview met de schrijfster van PAAZ dat haar psychiater zei: "Geloof nooit wat je denkt en volg niet elke gedachte".
Woorden als 'altijd, nooit, iedereen en niemand, klojo of held' helpen ook niet mee in deze innerlijke discussies (met mijzelf, dus lekker druk daarbinnen).
Zo werd ik vanochtend, laat, wakker. Slecht geslapen. En bedacht dat ik geen zin had in wandelen met man met hond. Uberhaupt geen zin. In de hele dag.
Maar dacht ook dat ik beter maar eerst gewoon kon gaan douchen en aankleden. Laat die gedachte maar even bezinken of wegdrijven, want was dat wel zo'n goede gedachte.
Toen hij me appte om te vragen of ik er klaar voor was, appte ik hem dat ik niet in de stemming was voor een trio. Boodschap begrepen.
Ik heb geen zin in gedoe, in extra mensen om me heen en wil gewoon die paar uurtjes even heel egocentrisch het idee hebben dat er iemand is alleen voor mij.
En ondanks dat het warm was en vochtig broeierig, toch weer bijna 10.000 stappen gelopen. Met wiebelgevoel.
Dus die prestatie is weer in the pocket.
Verder hoef ik helemaal niets met hem, hij is mijn verloofde niet, al kan hij lekker zoenen, zal het ook nooit worden, dus hoef ik me ook niet druk te maken over onze verschillende zienswijzen. Niet alles is zwart/wit en niet alles is altijd rimpelloos. Ik zeker niet.
En dus in de middag een doosje van mijn medicijnen bij de apotheek afgegeven, kan ik waarschijnlijk morgen al nieuwe pillen ophalen, daarna over het minimarktje gelopen en me laten verleiden om toch wat volwassen planten van de roze zonnehoed te kopen. Ik vind ze zo mooi, vooral voor de insecten in de tuin.
Bij de Zeeman hing een te schattig T-shirtje, afgeprijsd, voor kleinkind. Had er ook een rol koekjes van kunnen kopen qua prijs, maar koos voor dit shirtje. Leek me een betere deal.
Van de week kreeg ik een aantal foto's van haar moeder en vader gezellig samen met uitzicht op het IJ. Ik appte terug dat ze allemaal zo vrolijk keken. Kreeg ik daarna de foto's die je NIET op Feestboek zet: dreinen, druilen en drenzen. Hahah...ik moet altijd zo lachen om hoe realistisch mijn dochter is over haar dochter en haar moederschap. Geen roze wolk en al helemaal niks op Feestboek. En ook snappen dat het soms is dat Jantje huilt, maar ook dat Jantje 10 seconden daarna weer lacht.
Wat een prachtvrouw is mijn dochter toch! En dat sparkelt joy!!
Goede tip overigens: Sparklen en tegelijkertijd van je kringen af:
4 opmerkingen:
Applaus voor jezelf, bis bis!
Hmmm, ik weet niet of mijn werkgever die sterretjes leuk vindt? ;)
Goed van je om te zeggen dat je niet in was voor een triootje en als ik altijd met iemand alleen zou wandelen, zou ik het ook niet prettig vinden als er ongevraagd en ongewenst iemand anders mee zou gaan.
Volgens mij voel ik me dan wat overbodig en stil...
Mooi, een zonnehoed in de tuin, de mijne beginnen nu ook te bloeien in een oranje rode kleur, zonnestraaltjes in de tuin ;)
Ik mis alleen de rode lipjes van de salie Hot Lips, want alle bloemetjes zijn nu wit, wat toch minder sensueel is :P
Al die sterretjes onder je ogen moeten plakken en dan weer zien eraf te krijgen, ik laat het graag aan anderen over!
Groetjes Lily
Fijn dat het zo klikt met je kinderen. Heel anders dan jij met je moeder.
Toch heeft ieder kind wel een issue met hun ouders. Heeft met vrij maken te maken. Weet je welk issue dat is?
Een reactie posten