Ik ging via een pitstop bij het werk bij mijn dochter en een mooie ruil van een vermaakte broek van haar man voor een stuk zelfgemaakte Red Velvet Taart van haar, verder met wat men de Toeristen expres noemt.
Toen dacht ik al aan weer naar huis willen. Dit was al 'uit' genoeg.
Die bus stopt bij alle grote sightseeing zaken die een toerist zou willen zien, dus dat is handig. En ik had al nagedacht wat ik dan zou willen. In ieder geval mijn museumjaarkaart nog even goed gebruiken; veel te weinig gedaan. Raar, want een buitenstaander zou zeggen dat ik juist nu zeeen van tijd heb. En overal lees je dat je vooral leuke dingen moet gaan doen.
De bus stopte helaas niet, ondanks op de knop drukken, op de voor mij gunstige halte, maar vanaf Leidseplein, nou ja, meer de tijdelijke halte voor het Marriot Hotel, het is niet zo ver lopen en lopen is altijd goed, ondanks moeheid. Nog even naar de nieuwste Tesla kijken en bedenken dat ik 'm toch maar niet aanschaf dit jaar.
Hier ging ik naar toe, maar nogal zielloos, niet echt met een grote WIL ik zien. Meer getriggerd door de laatste jaren van de schilder. Hoe hij in zijn depressiviteit toch zulke dingen kon en bleef maken. Die helaas niemand kocht.
Ironisch toch dat honderd jaar later zijn werk miljoenen waard is.
En wat heerlijk dat ik met mijn museumjaarkaart aan de ingang voor groepen naar binnen mocht.
Langs de grote groep Spaanse toeristen heen/door kon lopen en zo, zonder wachten, naar binnen kon. Fijn!
En fijn dat je je jas en tas gratis kon afgeven, gratis naar de hele schone toiletten kon en toen kon ik beslissen wat ik wilde zien. Niet alles, dat zouden teveel prikkels zijn. Dat is voor mij het fijne van zo'n museumjaarkaart. Bevalt het niet, of voel je je niet in staat om meer op te nemen, dan voel je je niet schuldig omdat je net € 17,-- heb betaald.
Ik wilde eigenlijk alleen zijn 'luchten' zien. Toevallig ook in zijn periode gemaakt waarin hij opgenomen was. En waarover hij schreef dat juist het schilderen hem houvast bood. Een vaste dagindeling. Dat vond ik zo mooi om te lezen.
Toen was ik eigenlijk wel hard aan koffie toe en voor deze keer wel gedaan. Meestal gun ik mezelf dat niet. Wel zag ik de prijs van de taartjes en broodjes aldaar en dacht aan het megastuk taart wat ik van mijn dochter had meegekregen, dus vond het wel goed zo.
Dus na 3 schilderijtjes met luchten en daarna me verbazen over het grote nieuwe stuk wat aangebouwd is met lange roltrappen naar een grote museumwinkel met allerlei Van Goghmeuk, maar in mijn ogen alleen tot doel heeft om GROOTS over te komen, weer lekker huiswaarts. Met dezelfde bus, die wel een andere route neemt, want Concertgebouwbuurt ligt op de schop. Dus voelde me echt een toerist toen ik door de Van Baerlestraat richting Olympisch plein reed en vandaar verder naar het eindpunt.
Overstappen op de bus naar huis, nog een eindje lopen en dan weer veilig thuis. Niets hoefde meer.
Missie geslaagd.
De helft maar opgegeten en de andere helft in de avond van genoten bij Heel Holland Bakt waarbij de afvaller nog een keertje langskomt en mensen uit het publiek megatrots hun taarten tonen.
Nu, de volgende dag, slecht geslapen en moe daardoor. Zo'n dagje kost me heel veel energie nog steeds en toch weet ik dat het goed is om even wat anders te zien dan mijn eigen achtertuin.
En vandaag hoeft er niets. Je waait hier zowat het raam uit. Straks de was ophangen, binnen, want anders vind ik mijn broek bij de buren terug vrees ik.
En hoe heerlijk is het DAT ik de energie heb om erop uit te gaan en het budget en het idee om dit te doen.
Kijken naar alles wat er wel is en dat is overweldigend veel.
6 opmerkingen:
Goed gedaan al met al hoor! Toch lekker zo'n uitje tussendoor.
Ik wil ook nog steeds naar het Van Gogh museum, maar heb dit jaar mijn museumkaart opgezegd. Misschien volgend jaar weer!
Lekker dat de taart gesmaakt heeft! :-)
Klinkt als een geslaagd uitje, met een lekkere verrassing bij de koffie toe.
Wij gaan eigenlijk veel te weinig naar musea, misschien toch eens over een nieuwe kaart nadenken.
Je hebt er echt wat van gemaakt! Ondanks alles wat je van binnen en van buiten!) tegenhield en weerhield. Top!!
Ik vind het zo'n rijk gevoel dat ik voor zoiets de tijd heb, en dat ik de tijd heb om terug te komen en een ander deel van zo'n tentoonstelling te zien.
Siebrie
Wat ga je ineens hard vooruit, geweldig gewoon!
De dag na een leuk/druk uitstapje moeten we altijd "tol betalen." Ik kan nog geen tiende van wat ik voorheen deed. Dat blijft toch wel klagen, maar als je van iedere dag die iets bijzonders had een foto maakt, wordt het aan het eind van het jaar toch een collectie.
Lieve groet
Ik hoop dat je er van genoten heb lieverd.
Ik ben zeer blij dat ik het regelmatig heel erg gezellig heb met me eigen.
Een reactie posten