Want sommige lessen heb ik bij gespijbeld of nog niet goed genoeg begrepen, de rijtjes me nog niet eigen gemaakt of gewoon een vette onvoldoende voor sommige vakken (waarvan ik dacht dat ik ze toch niet ging gebruiken) en daarom weer terug naar school.
Foto van Pixabay.com
Wat goed uitkomt in September, maar omdat ik altijd alles net ietsje anders doe dan doorsnee, begin ik gewoon in Oktober. Uiteindelijk gaat het erom dat ik begin. Niet wanneer. Maar waarschijnlijk nooit uitgeleerd. Wat niet erg is. Alleen dat huiswerk!!
En wat zo grappig is aan leren in deze tijd is, dat je veel online terug kan vinden. Interessante TED talks, maar ook boeken, documenten of persoonlijke getuigenissen.
In de gang hangt een spiegel; ook goed lesmateriaal.
En Max Verstappen vandaag zien winnen in de allerlaatste Formule 1 race op dit circuit in Maleisie. Ondanks/Dankzij het vele uitvallen van zijn materiaal heeft hij toch altijd vertrouwen gehouden in zijn eigen kunnen en won vandaag. Ook weer mooi lesmateriaal.
Blij dat ik nog een mandarijn kan ruiken op de fruitschaal, want er wordt gesteld dat verminderd reukvermogen een indicatie voor dementie is. Oh ja...straks nog even kijken of ik Pindakaas nog herken.
(Hoezo van de hak op de tak?).
Lachen om een Netflix-serie The Good Place, waarbij Het Paradijs (The Good Place) uiteindelijk niet zo'n goede plek blijkt te zijn omdat mensen elkaar daar 'martelen'.
Martelen door geen keuzes te kunnen maken (good one!!), martelen door jaloers te zijn, niet echt of oprecht of te perfect te zijn. Of dingen niet met de juiste motivatie doen. Een goed mens zijn om bij je ouders in de smaak te vallen. Oh een berg aan herkenbare zaken, verpakt in comedy.
Of zoals Mary Poppins in de jaren zestig al zong dat 'a spoonful of sugar makes the medicine go down'. Maar dat is ook niet meer politiek correct. Die suiker dan.
Dit weekend nog even gezellig met dochter en schoonzoon en kleinkind naar een groot winkelcentrum geweest. Ze moesten daar wat dingen voor kind halen en vroegen of ik zin had om mee te gaan. Altijd goed. Om kleindochter weer te even te knuffelen en te lachen om haar koppie. En te zien wat een fijne en liefdevolle ouders ze zijn voor haar.
Laat ik dit laatste stukje nog vaak teruglezen. Want dat is waar het om gaat. Een goed mens te zijn met oog voor anderen.
Fork: morgen een onverwacht proefwerk; nog even studeren dus.
4 opmerkingen:
Wauw!
Mijn moeder zei altijd dat het leven een grote leerschool was. Nu ik ouder wordt, zie ik ook steeds duidelijker wat echt belangrijk is en wat niet.
Ik heb dat stukje over verminderde reuk een indicatie is voor dementie ook gelezen, maar ik heb nog een goed ontwikkeld reukvermogen ;)
Wel heb ik maar eens een test gedaan, hoe het met mijn geheugen gesteld is en ik scoorde nog goed, behorend tot de doorsnee mens, welke in de meerderheid is...
Gezellig zo met het gezinnetje van je dochter, maar je lijkt er wat van buitenaf naar te kijken, alsof je observeert, maar er niet echt deel van uit maakt.
Mogelijk zit ik ernaast, maar zo komt je woordkeuze wat op mij over...
Ietwat cryptisch: huiswerk, proefwerk en studeren?
Ik hoop, dat het studeren gelukt is en het proefwerk naar tevredenheid gemaakt wordt. Volgens mij gaat het in deze niet om voldoende of onvoldoende, maar waar de knelpunten liggen...
Sterkte vandaag!
Groet Lily
Ohhhh wat heerlijk dit!
Je pakt jezelf wel aan zeg, maar dat voelt vast supergoed! Respect!
Een reactie posten