Gisteren had de trein terug van werk een beetje vertraging. Zo weinig dat het nergens bij de NS als vertraging vermeld wordt. Maar dan mis ik wel de aansluiting op mijn bus. Nou ja, niet miepen. Het was vrijdag. Geen haast.
Maar schrok wel van de enorm dikke rij die er bij mijn bus stond. Driedubbeldik en grote koffers en mensen met kinderwagen en veel bagage. De bus die eraan kwam zat ook al redelijk vol, dus ik besloot maar even op de volgende bus te wachten. Mensen reden weg hutje aan mutje gestapeld en met hun neuzen tegen de deur gedrukt. La maar!
Voor de volgende bus was de rij inmiddels ook alweer flink aangegroeid en hetzelfde tafereel. Nou nee..zo geen zin an! Dus nam een bus, een stuk verderop, die via een grote omweg ook wel ergens in de buurt uitkwam en dan zou ik daar wel overstappen. De toeristische route. Druk en platgedrukt worden heb ik echt geen behoefte meer aan.
Op het busstation waar ik moest overstappen stond een dame met een boodschappenkarretje. Zag haar naar de prullenbak lopen, erin duiken en 2 blikjes eruit halen. In de boodschappenkar. Ze stapte ook mijn bus in. Iemand gooide een blikje weg in de prullenbak van de bus en ja hoor...ook dat blikje werd eruit gevist. En nog een flesje wat er al zat.
Las dat sommige blik- en flesverzamelaars op een dag gemiddeld zo'n 30 euro ophalen. Op het station en in het centrum ligt er dan ook volop rommel uit die prullenbak om bij die buit te komen. Buit binnen en laat de rest maar liggen. Ernaast.
Maar per dag 30 euro erbij verdienen dat is een fijn extraatje. Dus snap ik wel.
Al viel mijn bek open over het verhaal van een collega die sneakers had gekocht van een bedrag wat een halve Participatiewet uitkering bedraagt. Gewoon.... hij moest ze hebben! Dan is er denk ik daardoor ook weinig feeling met je doelgroep.
En ja, ik zeg inderdaad wel iets tegen die collega's die denken dat ze beter af zijn met een uitkering en toeslagen. Lekker niet hoeven werken. En 'hun' krijgen alles maar. Maar dat komt totaal niet binnen. Zo vol van hun gelijk.
Plus dat ter afsluiting van mijn werkdag een nogal schrijnend geval. En het enige wat ons clubje kan doen is een afspraak maken en doei toedeloei. Over 3 weken bent u aan de beurt. Voor een gesprekje.
Dan voel je je pas platgedrukt.
8 opmerkingen:
Lijkt me soms moeilijk. meeleven maar niet meenemen
Ja, dat lijkt mij ook, dat je je dan pas platgedrukt voelt. Sommige mensen hebben ongelofelijk veel pech en je hart bloedt als je dat hoort. Maar er zijn ook mensen die zich ver verheven voelen boven de pechvogels en hun geld uitgeven aan allerlei overbodige luxe zaken. Sommige types hebben veel te veel geld en weten van gekkigheid niet wat ze nu weer zullen kopen. De overheid zou daar sturend in moeten zijn, maar bevoordeelt helaas vooral diegenen die het al goed hebben.
Je kunt de beschaving van een land aflezen door te kijken hoe er met de zwaksten in de samenleving wordt omgegaan. Ons land is er mijn inziens de laatste jaren niet beschaafder op geworden.
Goed dat je dit soort gedrag signaleert en aan de kaak stelt!
Een hartelijke groet van Jo.
Ik maak schoon op een verzekeringskantoor en wat kan ik me ergeren aan sommige mensen. Er zijn er die je alleen zien staan als ze wat van je willen, zoals snel even naar het toilet terwijl jij dat aan het schoonmaken bent. Mensen die je gepikeerd aankijken als je met dezelfde lift wilt als jij met je schoonmaakkar. Of liever op de volgende wachten als jij er al instaat. Troep laten slingeren en verwachten dat jij en je collegas dat wel weer opruimen en dan verbaasd zijn dat dat niet gebeurd. Liever dure broodjes en gebak overgebleven van een vergadering in de prullenbak gooien dan vragen of wij misschien ook wat lusten.Altijd weer heel bijzonder als een enkeling wel vriendelijk groet, je bedankt voor je werk of vraagt of jij ook misschien zin hebt in een broodje of gebak omdat het anders weggegooid word, maar dat is eerder uitzondering dan regel.
Ik zie sommigen van onze studenten ook lopen met kleding en schoenen en telefoons waarvan ik weet dat ze HEUL VEUL geld kosten en dat sommigen daar enorm hard voor werken, anderen het van pappie en mammie krijgen en weer anderen het op duistere wijze verdienen. Ik denk dan maar dat het de economie helpt want geld uitgeven creëert vraag en dat creëert productie en dat weer banen enz... maar snappen dat je zulke dure dingen koop vind ik lastig.
Wat een rare aannames worden er gedaan over duurdere aankopen. Bah. Al die oordelen over anderen. Voelen jullie je nou beter?
De overheid sturend in wat mensen zouden mogen kopen??? Dat is communisme
Nee, natuurlijk zou de overheid niet sturend moeten zijn in wat mensen mogen kopen. Maar wèl in hoe de lasten en lusten eerlijk verdeeld worden in ons land, zodat de zwaksten de hulp krijgen die ze nodig hebben en de rijksten een rechtvaardig deel van hun inkomen afstaan aan belasting.
Nu is het zo dat de armste mensen steeds armer worden en de rijkste steeds rijker.
Een hartelijke groet van Jo.
Wie bedoel je met "de rijksten"? De Brenninkmeijers? Bill Gates?
De koninklijke familie? Hardwerkende ondernemers? Huisjesmelkers? Just asking
Een reactie posten