Zeiken

Mijn vrije dag wordt al snel de 'moet ik nog even doen' dag. Al veel te lang niet meer 'lekker ontspannen' dag. Dat doe ik zelf. Dus doe het anders volgende week. 

Maar als ik die dag zo insteek, dan voelt het ook als een moetje. Terwijl ik kijk naar dat het fijn is dat ik dat allemaal kan en ook doe het wat luchtiger voelt. 

Belde met de huisarts van mijn moeder, althans de assistente over een afspraak die een zus heeft gemaakt. De POH Ouderen komt langs en gaat aan mijn moeder vragen waar ze behoefte aan heeft qua ondersteuning of dat soort zaken. Maar ook ter observatie. Dus gaf bij mijn moeder aan dat ze het ook kon hebben over hoe nu verder zonder eigen vervoer. 

Had zuslief er alleen bijgezet in die familie-app dat iedereen daarbij kan zijn. En dat leek me nou niet echt de bedoeling. Maar wilde dat eerst navragen voordat ik weer mijn commentaar lever. En niet de bijnaam Zeikzus krijg. Of geheime zus van Marcel van Roosmalen. 

Moet mijn moeder nog steeds op haar tenen lopen als iedereen toekijkt want kind A is erbij en oh gut, kind C ook en die mekkert altijd zo en ook nog kind Z... (Mijn invulling van het geheel he..). Assistente gaf aan dat die POH genoeg ervaring heeft om dat te observeren en op te merken en dan maakt ze gewoon een nieuwe afspraak, alleen met mijn moeder. Was ik toch gerustgesteld. 

Administratie bijgewerkt, ook van mijn moeder. Toen wilde ik nog iets ophalen uit wat wij altijd "het dorp" noemen en nog even kijken voor een extra paar van die bamboe sokken, want zitten echt heel fijn. (Hoorde ik in mijn hoofd Gijs en Marcel in hun podcast over die fijne bamboe onderbroeken. Zo fijn. En ze ademen ook. Daar krijg ik beelden bij, ademende herenonderbroeken)

Nu is de plaatselijke HEMA een gebouw waar naar mijn gevoel alle warme lucht van het winkelcentrum naar wordt aangezogen. Altijd voelt het daar erg zompig en benauwd. Zweet brak me uit. En geen sok te zien. Die ik wilde althans. Eruit!!!! Zweethoofd en plakharen.

Haalde nog bij de Orenboer een doosje oorsmeerfilters (brrrr...vies woord). Had een rijtje waar ik heen moest en verder nul zin in shoppen, kijken of ergens gezellig zitten. Fiets aan het begin van mijn route gezet (of eigenlijk waar ik wist waar ik zou eindigen), pakje opgehaald, nog even naar de Lidl en doorrrrrrrrr naar huis. Werd alleen maar door elektrische fietsen ingehaald. Of van die fatbikes. Niemand trapt nog zelf lijkt het wel. Elektrisch is da bomb!

Wel even fijn gesprek met mijn zoon. Die het naar zijn zin heeft bij zijn nieuwe afdeling en type vliegtuig. Goed te horen.