Of accepteren dat dit het is. Deze werkgever. Deze reistijden. Of eigenlijk de strubbelingen die je onderweg tegenkomt en daardoor voelt de reis lastiger.
Het voelt een beetje alsof ik op mijn eigen plek, dit blog, daar maar niet teveel over mag 'klagen'. Ik werk al sinds ik twintig ben he lieve mensen, dus in andere landen zou ik allang met pensioen mogen. Heb altijd gewerkt, ook toen mijn kinderen er waren. Altijd streven naar mijn eigen broek kunnen en willen ophouden.
Dus toch maar de vacatures bekeken die er zijn bij een werkgever dichterbij. Ik wordt in 2025 vijfenzestig (DV, Inshallah), dus hoe aantrekkelijk ben ik dan nog voor een werkgever die al weet dat hij nog maar 2 jaar gebruik van me kan maken. Is dat realistisch?
Maar zonder proberen weet ik dat niet, dus toch maar in actie gekomen. Weer. CV weer oppoetsen, aanpassen aan de vacature, linkedIn up to date maken. De hele riedel weer en weer. Leuk werkje straks met de Kerst.
Misschien geeft het wel nieuwe energie. Het proberen. Dat wil ik in ieder geval doen, want zonder uitproberen weet ik het inderdaad niet. Of de markt nog op mij zit te wachten.
Of anders berekenen of ik iets eerder kan stoppen. (Vooruit daarvoor heb ik wel wat meer reserves nodig), maar dat het punt van niet meer hoeven werken voor geld dichterbij komt. Want wie weet vind ik het werken niet erg, zelfs interessant. Maar dan als vrijwilliger. Op mijn eigen voorwaarden. Niet op targets van veel gemaakte afspraken.
Zondagmiddag ook eindelijk de kerstboom uit het vet gehaald. En opgezet. Omdat het al schemerig leek, gaf het direct een mooi licht-effect in mijn huiskamer. En ben eigenlijk steeds minder in de boom aan het hangen. Een klassieke boom. Wit, rood, doorzichtig, zilverkleurig en wat natuurlijk materiaal. En nog een setje ballen die mijn kinderen ooit op school maakten.
Vond het prettig om te doen. Te zien dat ik echt genoeg heb - niets gekocht dit jaar. En ook geen behoefte aan nog meer en meer. Geniet van de gloed van kaarsen.
Van een soepje op het fornuis.
Kerstkaarten schrijven (die bij de buren had ik deze week al in de bus gedaan).
Weten dat ik vrij ben na 2 dagen (nou ja, alleen de Kerstdagen) en dus maar 3 dagen totaal werken deze week (na de Kerst gewoon weer werken).
Daarna ga ik aan de slag met o.a. solliciteren. Nu vooral weer drukte op mijn werk vrees ik. Met losse eindjes afknopen op verzoek van de leidinggevende. Die dat een paar dagen van te voren aangeeft. Lekker he. Maar te voorspellen dus geen overval. En ik laat me niet gekmaken. Zeker niet voor de beloning in geld die ik daarvoor krijg.
Het is fijn om de dag met weinig stress door te mogen en kunnen doorbrengen. Dat doet me goed.
10 opmerkingen:
Met uw vakkennis en ervaring (en inzet!) bent u zeker nog interessant voor de arbeidsmarkt.
Het is u gegund dat u iets dichter bij huis vindt met hopelijk ook betere voorwaarden.
Van mij mag je honderduit klagen.. daar erger ik me niet aan. Het lijkt me vreselijk om elke dag die reis stress en werk stress te hebben. Dus de uitlaatklep van een eigen blog is dan therapeutisch goed. Maar uitkijken naar een werkgever dichterbij .. zou je twee jaar minder gestress kunnen opleveren. Meanqueen uit Engeland ging ook eerder met pensioen.. zonder inkomen leven van spaargeld. Hier in Nederland krijg je dan nog huur en zorgtoeslag en energietoeslag en korting via jouw gemeente op heel veel dingen. Geen uitkering aanvragen want dat levert weer stress op. Ik stopte met werken toen man aow kreeg en pensioen. We hebben de 5 jaar ervoor als een malle gespaard en zuinig geleefd. We hebben ruim 5 jaar te overbruggen tot ik mijn aow krijg eind 2026. We krijgen wel zorgtoeslag en hebben een afgelost huis. We zijn rijk in tijd en niemand weet hoeveel tijd hij krijgt van leven. Zo blij dat we die keuze gemaakt hebben. Bieke
Het personeelstekort is nu groter,dan toen je in deze baan kwam. Succes met een dichterbij-baan vinden
Er werd wel erg makkelijk gereageerd dat je dan maar "gewoon" een andere baan moet zoeken. De realiteit is dat dat lastig is voor je. Maar hoop zeker dat het je toch nog overkomen. Zou fijn zijn als er een lezeres wat voor je weet of ziet ergens.,
Heb je gezien dat je in het zonnetje bent gezet door Mevrouw Niekje?
Mijn advies was ga eens praten met Arbo/bedrijfsarts. Misschien kun je later beginnen (eerst twee uur thuis werken) of eerder naar huis. Hier moet natuurlijk wel de werkdruk op worden aangepast of anders georganiseerd. Vaak is er meer mogelijk dan je denkt. Ziek zijn is voor een bedrijf ook lastig en duur!
Fijne kerstdagen,
Marijke.
Heb je gedacht aan een informatief gesprek bij het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI) in jouw regio? Zij hebben misschien wel een goed advies over de te nemen route. Er zijn uitzendbureaus voor senioren en die draaien momenteel erg goed, heb ik begrepen.
Men zit overal te springen om deskundigheid van harde werkers.
Als je vanaf je 20ste hebt gewerkt en vanaf die tijd pensioen hebt opgebouwd is het misschien mogelijk om je pensioenuitkering wat eerder te laten uitkeren. Dan kun je misschien minder gaan werken.Is maar een tip. Ik kan natuurlijk niet kijken in andermans portemonnee Ikzelf heb fulltime time gewerkt vanaf mijn 15e jaar t.m. mijn 62ste jaar. Kon daar toen wel gebruik van maken.
Ellen
Ik erger me absoluut niet aan je geklaag. Ik heb alleen maar respect voor het feit dat je nog zo hard werkt en het beste wil doen voor je cliënten.
Misschien een tip: kijk eens bij je pensioenfonds wat de mogelijkheden zijn om je pensioendatum naar voren te schuiven. Je krijgt dan wel wat minder en mist de opbouw van de laatste jaren, maar wellicht dat dit voor jou voldoende is.
Gewoon klagen, van je af schrijven,...en ik hoop erg voor je dat je een plek dichterbij vindt. Ik gun het je zo, niet die reis elke dag scheelt zoveel. (en ook dan mag je klagen)
Je bent 60+, in veel CAO's is een artikel opgenomen dat je vanaf een bepaalde leeftijd kunt gaan praten over aanpassing e.d. van werk. Ga ook eens kijken wat de Ondernemingsraad hierin al gedaan heeft of kan betekenen.
Een reactie posten