Er wordt aangeraden als je misselijk bent geweest of maagklachten hebt, het BRAT-dieet te volgen als je weer gaat opbouwen.
Bananen, Rijst, Appelmoes en Toast.
Rijst heb ik gelukkig altijd in huis. Appelmoes nooit, - wel nog een appel die ik fijn kan koken uiteraard, maar nul zin an, toast in de vorm van volkoren crackers, volkoren toastjes en volkoren beschuiten ook nog en ik had nog één banaan.
Maar dan moet je dat dus gaan maken, terwijl je nogal slappe hap bent. Nou ja, niet miepen en zoals iemand ooit zei; "Er zijn ergere dingen".
Kreeg ik ook altijd te horen thuis. Of dat het zo goed voor me was, even ziek zijn en niet kunnen eten, want je valt er zo lekker van af en dat kon ik wel gebruiken. Empathisch tot op het bot altijd thuis.
Mijn fiets staat trouwens nog in de gang, alsof ik donderdag wel naar mijn werk zou kunnen, maar ben al drie dagen niet buiten geweest.
Nu weer een beetje aan het opbouwen die energie.
Veel Miss Marple en andere detectives gekeken en ondertussen simpel breien. En wegblijven van alle narigheid in mijn familie rondom de zaken van mijn moeder daardoor. Afleiden dat hoofd! Al snap ik ook dat ik wel de tijd moet nemen om het te voelen.
Maar weet ook dat er nog meer misère aan staat te komen. De verkoop van het huis van mijn moeder door mijn broer, het leeghalen van het huis door de k*t-schoonzussen, die met hun handen door alle spullen van mijn moeder gaan, dingen weg zullen gooien zonder overleg. Zonder dat ik 'mag' kijken wat ik zou willen houden. En al helemaal zonder mijn moeder wat te vragen. Weg ermee.
Mijn straf voor het niet eens zijn met de aanstelling van mijn broer als besluiten-nemer.
Het anders zijn
Kritisch zijn.
Gelukkig heb ik mijn herinneringen nog. Aan wat wel goed was.
Maar als ik her en der lees hoe het wel in harmonie kan, in goede harmonie zelfs, dan breek ik een beetje. En schaam me. Hoe had ik het anders kunnen aanpakken?
12 opmerkingen:
Echt niet nodig je te schamen, lieverd, het ligt absoluut niet aan jou. Maar wel heel herkenbaar. Mijn broer heeft ook alles naar zich toegetrokken, mijn ouders hadden hem alle volmachten en de executie van hun testament toebedeeld. Terwijl ik jurist ben, maar ja, een vrouw en bovendien afvallig van de kerk en het geloof, dus zwarte schaap. Dus nee, het komt echt vaker voor. Die harmonie in families, tis vaak schijn. Sterkte en wees goed voor jezelf!
Ik denk dat die ziekte, op dit moment, even nodig was om bij te komen van dat alles. Manier van verwerken. Niet leuk overigens... En ja, het kan anders (bij ons ging het in goede harmonie). Maar daar waren ook veel minder mensen bij betrokken.
Als iemand zich moet schamen dan is het je broer. Onnodig wreed is dit. Laten ze gewoon jou, je zus en je andere broer een dag laten komen om de voor jullie persoonlijk belangrijke dingen uit te zoeken en mee te nemen.
Misschien moet je het voorstellen. Misschien moet je gewoon zeggen dat ze onnodig wreed zijn. Het zijn jullie jeugdherinneringen. Je hebt niets te verliezen als je dit zegt. Maar misschien is dit geen goed advies. Ik weet het eigenlijk ook niet.
Ik wens je veel sterkte en beterschap. Ik heb het gevoel dat je nog een paar daagjes thuis moet blijven. Waag je nog maar niet in de mist en de gladheid.
Heel veel sterkte en liefs, Elly
Jij hoeft je niet te schamen,maar zij.Beterschap en ga niet te vroeg werken
Je moet zelf aangeven dat je graag wat spullen uit het huis van je moeder wilt uitkiezen en daar voor een datum opgeven. Zo van dan kom ik!
Marijke
Bovenstaande reactie van anoniem vind ik een goede. neem het heft in handen en geef aan dat je nog wat spullen uit het ouderlijk huis zou willen hebben. Beterschap gewenst. Er zijn veel zieke mensen. Ga niet te snel naar je werk. Laat ze er ook maar eens achter komen hoeveel werk je verzet.
Als je er de energie voor op kunt brengen, kan het zeker een idee zijn om het heft in handen te nemen en onder aankondiging naar het huis van je moeder te gaan om te kijken of er nog dingen zijn die jij als herinnering aan je moeder en/of jeugd zou willen hebben. Zou een van je kinderen mee willen als ruggesteuntje voor jou?
En iets om over na te denken. Je broer mag dan wel voor je moeder handelen, hij is wel verantwoording schuldig over hoe hij het bewind voert. Hij zal elke cent moeten verantwoorden.
Beterschap en blijf goed voor jezelf zorgen, Jij bent dat waard!
Inderdaad aangeven dat je wat persoonlijke dingen wilt komen ophalen maar dat zou ook een teleurstelling kunnen worden want waarschijnlijk hebben zij dan al heel veel spullen weggehaald.
Ik ben het woord voor woord met Elly eens. En aangezien typen lastig is laat ik het hierbij
Bettie
Wat naar, allemaal!
Doordat je je af vraagt wat jij anders had kunnen doen, om dit te voorkómen, en je ervoor te schamen denk ik dat je wel heel veel verantwoordelijkheid voor het probleem op je eigen schouders legt.
Maar ik denk dat je geweten schoon kan zijn: je hebt gedaan wat je het beste leek en dat was goed. Echt. Je hebt gezorgd voor je moeder en je bent voor haar belangen opgekomen. De rest van de familie zorgt op een andere manier voor haar (en, zo te lezen: nog beter voor zichzelf) dan jij graag zou zien; wat me heel pijnlijk lijkt.
Rechtszaken regelen betwiste zaken zakelijk. Maar de pijn die eraan vooraf ging, er was tijdens de zitting en die er na de uitspraak op volgde is persoonlijk -en daar is geen nazorg voor -dat moet je in je eentje verwerken.
De enige die een rechtszaak kan voorkómen is degene die hem is gestart -en in mijn herinnering was jij niet diegene. Probeer lief voor jezelf te zijn en niet ook nog de schuld op jezelf te laden dat jij iets had kunnen doen om deze ellende te kunnen voorkómen. Want je had er ook voor kunnen kiezen om je niet te verweren in de rechtszaal en dan had je misschien minder gedoe in de familie gehad. Maar had je je dan ook goed over jezelf kunnen voelen dat je hebt gedaan wat je het beste leek voor je moeder? Ik denk het niet -en ik denk dat met die gedachte nóg veel moeilijker te leven valt.
Poeh, goed ziek dus.
En men schrijft al, goed uitzieken...maar daarna zeker ook nog een dag plannen om je huishouden weer op orde te krijgen. Dat schiet er ook bij in als je ziek bent(logisch) en weer gaan werken als dat nog niet op orde is, zet je op achterstand. Dus ben je beter, een dagje huis netjes maken en vooruit koken, boodschapjes doen, bed verschonen, en als je dat allemaal kan en gedaan hebt pas weer gaan werken.
Als je dan moe thuiskomt hoef je niet al de achterstand nog weg te werken.
Een reactie posten