Blij met mijn vooruitziende blik. Dat het een lange dag op kantoor zou zijn en ik waarschijnlijk nogal moe (of sufgeluld) thuis zou komen.
Dus haalde ik gisterenavond al een bakje zelfgemaakte andijviestampot uit de vriezer en wel één gehaktbal en die zitten nu in de airfryer op te warmen.
Buiten regent het nog harder, dus hoera, net op tijd thuis. Fietsje in de schuur, relaxkleding aan en ik mag even ontspannen.
Het management kwam vanochtend uitleggen wat de plannen en ambities voor 2025 waren. Dat doen ze dan niet droog even een proclamatie voorlezend, maar dan noemen ze dat een wegshow (vertaal weg maar in het Engels).
Allerlei buzzwoorden vliegen door de ruimte en uiteraard meer, beter en meer. De stijgende lijn moeten we vasthouden uiteindelijk.
Uiteraard maakte ik gebruik van de gelegenheid om aan te geven dat die stijgende lijn (in aantal clienten) nu dan zeker het noodzakelijk maakt om extra uren erbij te krijgen voor iemand voor mijn werkzaamheden.
Daar gingen ze over nadenken (hahaha...heerlijk toch dat uitstel-antwoord).
Waarschijnlijk als ik met pensioen ben, dan zijn ze eraan toe.
Maar blijft altijd wel mijn ding om te blijven poken. En blijvend aandacht hiervoor te vragen.
Iemand moet het doen tenslotte.
3 opmerkingen:
Misschien wat meer vooruitzien van de mensen op je werk?
Ja dat is zo, iemand moet het doen. Maar ben jij nou echt de enige? Hoeveel mensen werken er wel niet?
Precies dat!
Een reactie posten