Niet ik hoor (nog niet), maar mijn ´tuinkast vlak bij de tuindeur. Schade is alleen een leuke glazen stolp waar wat Afrikaans houtwerk onder stond. Stolp van nog de Blokker, dus geen grote schade gelukkig. En alle zooi de kamer door, naast het glas. Ook wat zaadjes her en der maar die groeien niet binnen. Ook maar opvegen.
Dus niet ontspannen als je thuiskomt, maar direct maar alles opruimen en weer orde in de chaos scheppen. Kast ziet er nu optisch scheef uit, dus ga ´m wel een keer helemaal loshalen en sowieso aan de muur verankeren. Zo jammer dat ik geen handige Henk ken. Moet ik net als Ingrid van B&B Vol liefde alles altijd zelf doen!!!
Wil natuurlijk niet dat er een kleinkind wat overkomt als ze hun tuinklompjes uit de kast pakken. Dus verankeren is een must.
Even weer mijn rust pakken.
Drukke ochtend. Was bewust een Intercity later gegaan. Kon ik een half uur later opstaan. Zo fijn. Nou 2 Intercity's later bleek, want degene die ik wilde nemen was uitgevallen. Wist ook dat er niemand op kantoor zou zijn in de ochtend plus nul afspraken.
Had alleen telefoondienst, maar dat ging ik ruimschoots halen om dan ingelogd te zijn.
Telefonisch twee bijna spoedgevallen. Ontruimingen. Waarbij de eerste aangaf dat hij dit weekend zijn postbus opende en ja, die brief was al 2 weken oud en dan zouden wij nog maar binnen 2 dagen iets moeten gaan regelen. Of niet, want geen juridisch spoedgeval.
Hij wist dat er een zitting was geweest, dus waarom je dan niet de post in de gaten houdt? Struisvogelgedrag. Zolang ik niets zie of lees is het er niet.
Verbaas me er ook altijd over en hoorde dat tot drie keer toe vandaag, dat volwassen kinderen, thuiswonend, niets bijdragen. Of ouders durven dat niet te vragen of de kinderen geven aan dat ze daar geen zin in hebben. Ze moeten sparen voor een koopwoning zegt de net 18 jaar geworden puber dan.
Daar moet een mattenklopper overheen zou het Simplistisch Verbond concluderen.
Oh ja, Sneeuwvlokje had zich ook weer eens ziekgemeld. Kon ik alle afspraken ook weer omboeken, want te weinig collega's om dit over te nemen. Weer extra werk.
Nu maar de keuken in en wat te eten maken. Gelukkig had ik daar al van te voren over nagedacht. Zo efficient!!
En nog even een kaarsje voor mijn tante aansteken. Twee jaar geleden alweer dat ze overleed.
1 opmerking:
Ik ben getrouwd geweest met een struisvogel. Die had 10cm blauwe enveloppen als accessoire op de bar liggen. Uiteraard ongeopend. Hoe kunnen mensen zo leven?
Een reactie posten