Regen, regen en nog meer regen

Blij dat ik donderdagavond de klikko al bij het verzamelpunt had gezet, want het regent hier al de hele ochtend. En hard ook. Was vroeg wakker, werktijd wekkertijd, maar met dat geluid op de schuine ramen, totaal geen zin om energiek uit bed te springen.

Nou, dan niet.

Maar toch wel redelijk op tijd eruit, rustig douchen. Er hoeft niets, dus hoef me niet door mijzelf en ``Ik moet wat leuks doen` laten opjagen. Of gewoon íets moeten. 

Laat

Los

Donderdagavond grappige uitzending van de reünie van B&B vol liefde. Of mijn voorspelling wie er met een partner zou eindigen uitkwam. 

Maar ja, wat weet ik er nou van. 

Al zo lang geen partner meer. Ook niet meer op zoek naar. Kijk ook niet om mij heen hiervoor. Er wordt ook nul naar mij gekeken schat ik in. Denk dat ik gewoon het moet doen met hoe het nu is. Alleen, beetje lullen tegen mijn beeldscherm en dat is het dan wel. Ben geen geschikt partnermateriaal. Misschien kan ik me nog aanmelden bij een klooster. Non de jus!

Oh ja, ben wel heel goed in de was doen. En dat doet eigenlijk de wasmachine. Goed in de was ophangen dan. Dat wel. 

Wat een kwaliteit.

Tussen de buien door in de middag even snel mijn schoon gestoomde herfstdekbed ophalen. Gewoon goed proppen dan past het nog in mijn fietstas. Plus wat kleine boodschapjes gedaan, maar minimaal wat ik nodig heb (of denk nodig te hebben). Lekker droog weer terug. Enig uitje! Enig! Genoten.

Dekbed boven achter het luik opgeruimd, tot het nodig is. Nu nog zomerdekbed in gebruik. 

Droomde een bijzondere droom over mijn bewind-broer. Weet dat ik ook  al eerder droomde over de aankondiging dat de recent overleden man dood was. Nu is dat niet zo bijzonder bij een man van 87 met een broze gezondheid, dus ik zou er geen beroep van maken, dromenuitlegger.

Maar het klopt altijd. Nu ging broer niet dood in de droom, maar had wat te verbergen. Goh...

Ondertussen ook maar een klein tripje naar een wadden-eiland geboekt. Want ik baalde zo van mijn lamlendigheid. Een thuis/vakantie. Alweer. Te laat, te stom, te sloom.

Dus:

Ga

Wat

Doen.

Of in ieder geval verzinnen.

Niemand regelt dat voor je, moet je echt zelf gaan doen. Pak de regie: Hup......zoeken heb ik al gedaan, nu alleen nog op de knop boeken klikken. Gedaan. En niet sneu in een één-persoonsbed, maar graag comfortabel slapen. Dat gun ik mijzelf. 

Vooral iets waar ik blij van gaat worden. En alleen het tripje met de boot is altijd al een vakantiegevoel. Hahah...wat zeg ik; dat gevoel krijg ik al op de pont in Amsterdam. Niks gewend he en dus snel tevreden.

Maar nu ben ik wel tevreden. Wat zeg ik; heel tevreden, want niet alleen maar lamenteren, maar in actie gekomen. Zelluf gedaan.

Iets om naar uit te kijken. Maar voel het nog niet helemaal. Dat moet nog komen denk ik. 

Al werd ik vanochtend wel wakker met een verkoudheid. Dat is minder fijn. Maar wel gewend aan een vol hoofd. 

Luister naar het boek wat als aanrader bij Bertiebo stond; Zachtop Lachen. Zo mooi en ook zo herkenbaar wat haar overlevingsstrategie is. Met zwarte humor geschreven. Dat ligt me wel. Later op de dag lees ik het boek, want het luisterboek gaat me te traag. 

Moet ik zowaar er ook even van huilen. En dat kan ik al tijdenlang niet meer. Een snik op de begrafenis vorige week, maar meer kwam er niet uit. 

Ook zij maakt tijdens therapiesessies omtrekkende bewegingen. Om maar niet te hoeven praten en vooral niet te hoeven voelen. 

Nu bezig de tuinkast opnieuw in te ruimen. Rustig aan. Hoeft niet in 10 minuten af. Mijn tempo. Mijn kast, mijn huis. En hij staat scheef, dus ook even beter doen. Met een waterpas. Dan is het echt recht en niet op het (schele) oog. 

Snothoofd mag snel weer over gaan. Waarom nou net als ik vrij ben? Hoesten ook nog erbij. Bah. Baal hier wel een beetje van. 

Vroeg naar bed dan maar.