Uitvaart

 Had al de app voor parkeren bij de Rabobank voorbereid. Maar alweer kon ik er niet mee uit de voeten, toen ik aangaf op te zoeken dat ik bij mijn ouders voormalige huis voor de deur stond. Nou ja...zo geen zin om een parkeerbon te krijgen, dus maar even stukje doorgereden waar ik wist dat het nog gratis is het parkeren en daar de auto neergezet.

Dat maakte dat ik al ietsje later was dan mijn ETA.

Toen bleef mijn keycord met mijn huissleutels aan mijn oorbellen haken. En minihaakje in een keycord en ik kreeg het niet in één keertje losgehaakt. Ook niet in twee keer. Drie keer ook niet. Dus toch maar geduldig blijven en kijken hoe ik het kon onthaken. De tijd in de gaten houdend.

Was ruim op tijd bij de kerk gelukkig, maar haat te laat komen. 

Had ook maar een kleinere nette tas meegenomen, alleen geschikt voor wat lichte spullen nodig in de kerkdienst.

Ook nadenken dus of daar alles inzit. Jahaaaaaaaaaaaaaaaaa.

Mooie dienst,  maar ik vond de dominee nogal langdradig. Of ik ben gewoon niet meer gewend naar preken te luisteren. Keek uit mijn ooghoeken wel of ik misschien nog mijn Steelzus zag, maar ze was er niet. Zelfs nagedacht of ik haar een lift zou willen en vooral kunnen geven naar de begraafplaats. Besloten dat ik dat wel zou doen. Want het gaat niet om ons vandaag.

Maar ik hoefde daar dus niet verder op te handelen. Ze was afwezig. Ze is jarenlang vriendinnen geweest met één van de dochters, zaten bij elkaar op school. Tot ze ook met haar ruzie of onmin kreeg. 

Van te voren al waterproof mascara opgedaan. De Pandalook staat me niet echt. En alweer; dit leidt af.

Na de dienst weer naar de auto en naar het kerkhof gereden. Geen navigatie nodig. Bekende route.  

Heel fraai kerkhof. Veel oude hoge bomen. Letterlijk een rusthof.

We verzamelden en liepen achter de familie en de kist naar de uitgekozen plek. Daar wederom een kort woord van de dominee en het Onze Vader. Nog een laatste afscheid bij de kist die al neergelaten was in het graf en daarna een hoe raar het ook klinkt, een gezellig samenzijn. Verder behalve de familie, kende niemand mij, voelde mij heel even eenzaam, maar ook toen moest ik mijzelf corrigeren; het draait niet om mij vandaag.

Wilde nog even naar het graf van mijn vader en Opa en Oma, maar ik liep verkeerd, dus besloot ze de groeten te doen en naar de bijeenkomst te lopen. Wilde ook daar niet te laat aankomen, maar iedereen zat al aan tafeltjes met koffie en een broodje.

Daarna nog een bezoekje aan mijn moeder die aan de andere kant van de stad in het verpleeghuis zit. 

Mijn Scandinavische broer vroeg of we even konden face/timen, dan kon hij ook met mijn moeder live praten. 

Liet haar de liturgie zien van de dienst na eerst voorzichtig te hebben verteld dat de man van haar beste vriendin overleden is. Ze vertelde dat ze wist dat hij steeds brozer werd en hij nu dan rust heeft. 

In het moment was het goed. Later was het al  wegge/ebt die herinnering aan wat ik zojuist had verteld. 

Grappig dat ze ook altijd claimt dat ze nooit iemand ziet. Van diezelfde broer hoorde ik dat in de ochtend Incestbroer er was en hij dacht ook Steelzus. 

Daarna huiswaarts, gelukkig stond de file de andere kant op. Doorgereden naar tuincentrum. Was nog net open dus even snelllllllll. Maar dat vind ik eigenlijk niet prettig. Haasten. Ze gingen al bijna dicht. En de Kerstafdeling was in de maak zag ik. 

Daarna naar huis, spullen thuis gebracht en naar een supermarkt ietsje verder weg. En nu wel klaar en moe. 

Las dat Max Verstappen op pole morgen begint. Wat goed!!!

Op mijn huurauto zit een parkeersticker van de F1 van Zandvoort voor Formule 1 personeel van een bepaald bekend raceteam. Leuk!!! 

Op tijd naar bed, want morgen met dochter en kleinkinderen een bureautje halen bij de Ikea. Zucht. Hoop dat ze al weet waar het staat in het magazijn, dan kunnen we direct door naar Start.