Groot Feest

Voordat jullie concluderen dat ook mijn kinderen niks aan mijn verjaardag hebben gedaan, dat klopt niet helemaal.

Belde ze zelf of ze zin hadden om langs te komen dat weekend. Jahaaa...ik snap dat dit heel laat was. En ook niet want het was al 65 jaar bekend dat ik op die datum verjaar. 

Zoon moest werken, dochter had ook dingen te doen. 

Dus stelde ik voor om ergens in de middag (had die ochtend al een activiteit in de planning) iets in zijn stad te gaan drinken. Zijn voorstel was eerst nog bij een pannenkoekenrestaurant iets te eten, maar de herinnering aan de laatste keer, zoveel lawaai en gillende kinderen vooral, heel veel prikkels en weinig hoorgenot, deed me doorgeven dat ik daar geen behoefte aan had.  Grumpy old lady speaking he..

Dus spraken elders af in zijn stad. Zat ik alsnog te wachten, want hun kindje sliep en daarna zouden ze op de fiets, uiteraard een bakfiets,  naar de locatie komen. Tsja..zo werkt dat nou eenmaal met jonge kinderen, die kan je niet programmeren om op jouw tijd wakker en aangekleed te zijn. Dus zat 20 minuten te wachten, maar daarna was het gezellig en warm. Gaf kleindochter mijn kinderboekenweek cadeau en gelukkig had ze dat boek nog niet. 

Al snel verdween ze naar een speelhoek en wij ook die richting op, dan konden de ouders haar beter zien en dus zal ik alsnog bij de gillende kinderhoek. Zal je krijgen!

Met dochter afgesproken dat ze me meeneemt naar een high tea. Alleen nog datum prikken. 

Na de afspraak met zoon en schoondochter en lief kleinkind naar de bioscoop geweest. Lekker onderdompelen in een film. Over door deuren uit je verleden stappen en dingen anders doen. Of juist niet. En met een voorspelbaar happy end. Ook wel eens fijn. 

En om het feestelijk af te ronden daarna een kroketburger met frites bij de Mac om mee te nemen op de hoek bij de bushalte gekocht. Mega druk, veel heel veel van die jongens die eten bezorgden en ik moest even wennen aan alles op een megagroot scherm in te toetsen (zoveeeeeeeeeeeeeel keus en alles is fout natuurlijk, daar hoef je geen 65 voor te worden) en daarna te wachten op het nummer wat op mijn bon stond. Heeel lang wachten.  Echt heel lang. Ik had allang thuis achter de CV kunnen zitten!

Had ik nou maar een feestelijk hoedje opgezet. Oh nee, dan was ik de Dorpsgek. Oude muts zoekt aandacht en oh wat een heerlijk gek mens. In haar eentje. Brigitte Kaandorp, maar dan veel minder grappig. 

Thuis kreeg ik de kurk niet uit een fles bubbelwijn, die al een jaar in de koelkast lag, dus schat in dat die bubbels eruit zijn inmiddels, dus geen bubbels dan maar. Glas spa rood van huismerk. Bubbelt ook. 

Dat was een Groot Feest dus. 

Vanochtend de wekker gezet, niet voor een werkdag, maar om iets te ondernemen. Het was donker, grijs en grauw vanochtend. Toch maar mijn bed uit. En eerst lekker douchen. 

De moed uit mijn schoenen opgetakeld, bus gepakt en toen na de streekbus een miniritje met de trein en naar Ikea. 

Hej....jij bent jarig en dan mag je een taartje! (Achteraf bleek dat de keus uit 2 soorten was, die ik niet echt heel erg aantrekkelijk vond). En de koffie bij de Ikea gaat ook anders dan mok onder apparaat zetten en tanken maar. Nee, barcode bij machine ernaast houden en dan heb je 2 uur de tijd om koffie te drinken. Dus iedere keer (mocht je daar gezellig met iemand zitten te kletsen of zo) die bon met barcode gebruiken. Lekker al dat extra papier en gedoe. 

Maar hej.....ik had al van te voren gekeken waar het object te vinden zou zijn waar ik voor kwam en vond het inderdaad op de kinderafdeling. Daarna direct door naar de kassa, maar eerst nog even wat stompkaarsen erbij. 

Ga je afrekenen krijg je ook nog te zien of je niet toch nog een ijsje wil, een hotdog, een minder hotte dog...over verleiden gesproken.  

Waarom?

Nee, alleen dit en doorrrrrrr. De bus die ik wilde nemen was net weg en een half uur wachten had ik geen zin in, dus ook weer terug met het boemeltje. En gelukkig zag ik daar direct mijn bus terug nog staan, dus fijn. 

Nu aan de thee, zonder barcode en onbeperkt verversen en het relaas van een vriendin horen. Dan is bovenstaande appeltje eitje. Niks aan de hand, want eigen vrije wil en keus. 

Eind van de dag toch nog maar wat lekkers voor naar werk gekocht. Gelukkig heb ik een geweldig salaris en kon het wel uit :) 

Vond trouwens de bladeren van de bomen heel fraai. Oranjeschitterend. En was blij dat het mee opviel.