Nee, zei het inwonende meerderjarige kind. Ik ga echt geen kostgeld betalen, want ik spaar voor een koopwoning.
Dat vader met schulden aanklopte en mijn collega dit in het gesprek voorstelde, was voor kind een grote No Way. Vader zijn schuld dat hij in de problemen zit; ga ik hem niet mee helpen door kostgeld te betalen. Hij heeft die schulden gemaakt, mag hij het ook zelf oplossen.
Aparte insteek. Wel gratis wonen en bij ouder thuis leven, maar niets willen bijdragen ondanks dat een instantie aangeeft dat dit toch vrij normaal is.
Maar is dat zo, of is dat vooral in onze ogen zo.
Maakt het allemaal lastiger om van schulden af te komen als je volwassen inwonende kinderen, die ook verdienen, niet meewerken. Dat misschien dan de consequentie is dat, omdat de huur of hypotheek niet meer betaald kan worden, ze helemaal straks met elkaar onder de brug kunnen slapen, dat wil er nog niet in.
Dat zal ons toch niet overkomen?
12 opmerkingen:
Wat een egoist
Dat klinkt niet bepaald sympathiek van dat kind zeg... Ik zou me dan toch een beetje schamen.
Hoe komt vader aan die schulden alcohol gokverslaving dan begrijp ik het kind volledig
Na de dood van mijn vader €150.000 euro schuld mogen betalen , kostte mij bijna mijn eigen woning
Er zitten helaas twee kanten aan het verhaal ,
Ha Cellie, nou... dat klinkt behoorlijk egoïstisch!
Maar we weten niet het hele verhaal...
Wie weet wat er achter zit??
Groetjes van Marlou
Schulden staan er naar mijn idee los van. De huur, stroom, gas, boodschappen... die gaan gewoon door en daar kan een inwonend kind met inkomsten toch gewoon een deel van betalen?
Prima, niet betalen dan koud douchen, niet mee-eten, geen verwarming op de slaapkamer, géén WiFi enz. Dat zijn dingen die je altijd moet betalen als je op jezelf woont. Dus dat moet dan nu ook. Wil je niet, dan is daar het gat van de deur. Ga maar bij iemand anders wonen, kijken hoelang je daar met dit gedrag welkom bent.
Er kan een reden zijn voor de schulden van de vader waar het kind het niet mee eens is. Maar het gaat toch gewoon om de reële kosten van levensonderhoud.
Mijn zoon kwam door omstandigheden weer een jaar bij ons wonen. Hij bood meteen aan om 400 euro te betalen per maand. Hij had immers gewoon een baan.
Wat een egocentrisch gedrag. Dan doucht ze voortaan toch koud en gaat ze bij het Leger des Heils eten? Goed voorbeeld doet goed volgen. Laten we het daar maar bij houden.
Uit jullie reactie hebben jullie nog nooit te maken gehad met schulden van ouders wees daar heel blij om , koester jullie fijne jeugd , en schulden zijn geen schulden veroorzaakt door levens onderhoud ,
En egoïstisch van kind nee kind wil graag op zich zelf wonen en daar moet je helaas tegenwoordig flink voor sparen ,
Een kind dat in huis woont en een inkomen heeft hoort naar mijn mening mee te betalen. Hij heeft inwoning. warmte en licht en internet. Als hij ook nog mee eet en drinkt hoort hij ook daarvoor zijn deel te betalen
Ik vind het niet vreemd dat een kind niet op wil draaien voor de schulden van de ouder. Maar dat staat volgens mij los van de normale bijdrage aan 'kost- en inwoning'. Ook dan blijft er ruim de mogelijkheid van sparen. En misschien is het heel onverstandig dat geld naar de ouder over te maken, maar daar zullen toch oplossingen voor te bedenken zijn
Een reactie posten