Bless you house day. Dus weer lekker gedaan, ook al was ik later dan normaal uit de veren. Maar gelukkig zonder schuldgevoel. Wat zou het schelen, dat ik me schuldig voel voor een keer wat later opstaan dan normaal. Voegt niets toe. Was in de machine gedaan, zo direct ophangen (kan ook weer heerlijk buiten, ondanks de bewolking), alle prullenbakken legen, oude kranten wegdoen, deuren en gladde oppervlakken lekker een doekje, alle spiegels schoonmaken..etc etc.
Alles beneden is weer lekker opgeruimd, schoon en wat weg kon is weggedaan. Later vandaag naar de huisarts voor een uitstrijkje. De assistente belde vorige week dat het het beste was als ik dan maar nu dit liet doen, dan wisten we waar we nu staan.
Het weekend kwam ik erachter dat ik nog een vrij-reizen kaart had voor de NS, ooit bij de Appie gekocht. Dus hoppa, de trein in en zo lekker dat je dan niet hoeft na te denken waar je heen wil, maar gewoon kan gaat zitten en het lot kan laten bepalen waar je uitkomt. Niet haasten, als je de trein mist, komt er wel een volgende en genoeg priovand mee om het even te kunnen uitzingen. En een heerlijk boek. Lekker lezen, zonder op de weg te hoeven letten, zoals ik jaren deed toen ik nog het hele land afreed voor zakelijke afspraken.
En her en der even een uitstapje, iemand bezoeken of althans een poging wagen. :) Voor het eerst in anderhalf jaar, of nog wel langer terug, ik eet eigenlijk niet op straat, een frietje gekocht. Ja, slecht.
Een kinderportie, maar nog steeds een mega-zak vol, vond ik. Ik heb genoten van het eerste tot en met het laatste frietje. Met uitzicht op de Domtoren. En alweer, gewoon eten zonder schuldgevoel, zonder dat ik me af zit te vragen of iemand denkt wat dat dikke wijf met die frietzak doet (uhm...opeten??). So what.
Lekker her en der in winkels gekeken wat er allemaal te koop is. En dat is veel en dan beseffen dat je niets wil. Alleen maar kijken.
Nog steeds snap ik niet wat mensen bedoelen dat er crisis is. Er wordt nog steeds volop geshopt, tassenvol.
Wat me ook opviel, kennelijk omdat ik niet heel regelmatig trein, is dat stations vreetstations zijn geworden. Van voor naar achter volgebouwd met eetschuren, koffietenten, ijsbars, automatieken en plekken waar je snel iets te eten koopt. Was je (Oma spreekt) 30 jaar terug blij met 1 restaurant op het station; nu wordt je doodgegooid door Broodzaken, AH to go, die Amerikaanse namaakkoffietenten, Donnerzaken, kroketten, Frites to go... Ik snap wel waarom Nederland steeds dikker wordt. Het is bijna onmogelijk om die verleidingen te ontlopen.
Aan het eind van de dag bedenken dat het ook alweer tijden terug is geweest dat je de zee hebt gezien en dus ouderwets de boemel naar het strand neemt. Heerlijk hoor. Het was al laat, dus rustig op de boulevard. En toen nadenken of je dan ultiem je ns vrijreizenkaart eruit haalt en nog via Timboektoe naar huis reist, of gewoon op het eerstvolgende station lekker de bus naar huis pakt.
Zo...nu de was ophangen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten