Zie je haar met haar ketting vastzitten in een Sushi zaak en door de hele zaak gesleurd worden...Zit ik echt keihard in mijn uppie om te lachen...Heerlijk!
http://www.youtube.com/watch?v=20ThFzr9loE&list=PLb6_cZ4ZE0vAnHEqZWrtO3Z5csnJM_QPw
Een glaasje erbij en dan vanochtend ontspannen wakker worden. Weekend!
Gisteren had ik van de nieuwe broodafdeling van de Natuurwinkel hier in het dorp twee heerlijke gratis speltbroodjes gehad, om te proberen. Zo lief. Ze waren nog heerlijk warm ook. Had daar al een overheerlijke supergrote Speltcroissant gekocht....voor het weekend. Grappig toch dat je je zo op iets kan verheugen.
Ook nog de flyers van mijn stichting bij de bibliotheek neergelegd (met toestemming) en direct al een heel gesprek met iemand die weer iemand kende die ook al langer op zoek is naar werk, maar alleen maar tijdelijke contracten krijgt of voor een soort van minimum jeugdloon aan de slag mag. Waar hij zijn hypotheek dan van moet betalen vraagt iemand die simpel zegt dat als je wil werken er werk is zich kennelijk nooit af.
Vanochtend mijn boodschappen gedaan. On foot. Toen ik nog een auto had, reed ik dat kippestukje dus echt iedere keer. Omdat ik zogenaamd zware tassen had. Nee...omdat ik een auto had, door de leaseconstructie betaalde ik via mijn salaris en merktte ik niets van brandstofkosten en daarbij was ik gewoon te lui om de keus te maken om wel te gaan lopen, gewoon omdat dat beter voor me was.
En misschien als ik nog steeds een auto had dat ik toch nog wel eens dat stukje met de auto zou doen...ben niet heilig tenslotte, maar dit is een nadeel met een groot voordeel.
Anywho, met mijn bejaardentrekkarretje, alleen maar geheel verantwoorde boodschappen gehaald, niets geen behoefte aan snaai, koek, snoep of zacht smeltende ijssoorten. Echt amazing. Dat ik me kan verheugen op een speltbroodje met een gekookt eitje en niet meer denk...Nee...zaterdagmorgen, kopje koffie daar MOET een café Noir-koekje bij (of een hele rol eigenlijk).
Zo maar even de was ophangen, nog even mijn laatste Flylady taak (van gisteren) in de badkamer volbrengen en dan ben ik geheel content.
Oh ja...zag dat van de week Herman Brusselmans in een naburig winkelcentrum bij de boekhandel zijn werk komt signeren. Dit winkelcentrum is echt een bolwerk van truttigheid (ook mijn wereld kennelijk hahah) en vooral de burgerlijkheid waar Brusselmans zo tegenaan schopt. Wat zoekt die man hier?
Ik zie zijn publiek nou niet echt hier rondlopen. Maar ja...dat zal dan mijn vooringenomen blik wel zijn.
Wie weet wat er achter de Vinexvoordeuren allemaal gebeurt!
1 opmerking:
Of Brusselmans moet in crisistijden ook zijn grenzen verleggen... :)
Een reactie posten