Nu is een ander kind weer thuis komen wonen, met zijn 2 zoontjes en zijn vrouw en sinds die tijd is het een kabaal van jewelste. Vooral in de zomermaanden. Dan worden die jongens naar buiten gegooid en schreeuwen ze de hele dag naar hun moeder en oma. Die op hun beurt weer terugschreeuwen.
(In mijn beleving dan...misschien heb ik te gevoelige oren of ben ik gewoon een zeikerd!).
Ook leuk dat één van die jongetjes een nogal kort lontje heeft (hij is 2 schat ik) en om de haverklap uit frustratie gaat janken. Waarop de moeder weer vanuit het huis hem toeschreeuwt.
Er wordt alleen niet geschreeuwd als er bezoek is. Dan lijkt het een beschaafd gezin. Maar zodra dat de deur uit is, dan is het "Shut up" van de moeder weer alom vertegenwoordigd. Ik vind haar naar klinken. Niet lief naar haar kinderen. Maar goed; ik versta haar niet, ken de cultuur niet, dus misschien trek ik geheel verkeerde conclusies.
Ook fijn als Oma buiten aan het skypen is en dan denkt dat ze zo hard moet praten dat ze het inderdaad in China verstaan.
Nou spreek ik geen Chinees en klinkt die taal ingewikkeld in mijn oren, maar als ze op lager volume praten is het een melodieuse taal. Gaat het volumeknopje omhoog, dan denk ik; goh.....je woont hier toch niet alleen in het blok?
Ik herken het wel hoor. Mijn Afrikaanse ex-man heeft ook een veel hoger volume qua spreken dan ik. Als zijn vrienden over de vloer waren dat was het altijd bal. Ik haal dan ook altijd zijn landgenoten uit een menigte. Gewoon door hun volume (en ik versta de taal nog een beetje) en hun aantrekkelijke uiterlijk.
Nou ja...ik neem aan dat het binnenkort wel weer herfst wordt en de familie weer binnenzit en de rust een beetje weerkeert.
En ach...een paar huizen verderop woont een autochtoon gezin die het begin van het weekend altijd graag viert door de stereo op volume Are you F......g NUTS te zetten en dan hoor ik van allerlei soorten muziek voorbij komen, die ik niet in mijn CD-rekje heb staan.
Dus het kan ook zo. Dan is een schreeuwende Chinees toch minder erg. En ik snap ook wel dat je met zoveel personen in één huis een beetje gek wordt van elkaar. Dus moet ik leren tolereren.
En ik denk dat mijn eigen kinderen ook wel eens sommige mensen qua geluid de gordijnen in hebben gejaagd. Denk ook dat ik zulke jonge kinderen niet meer gewend ben (sprak de ouwe taart).
Wat een heerlijk weertje vandaag zeg, zegt de
4 opmerkingen:
Buren.. na 27 jaar in amsterdam kan ik er een boek over schrijven. Ik heb Chinees-Surinaamse buren. Die zijn zo rustig dat ze dat ook van anderen verlangen. Dus mogen wij geen muziek maken, moeten van hen met pantoffels lopen (no way, ik heb platvoeten en mijn partner ook, ik loop op sokken,is ook goed vinden ze) en moet onze trap van hen gestoffeerd worden, maar ik wil vanwege gevoelige luchtwegen gladde vloeren en geen stofnesten.
We mogen nog net wel ademhalen:-)
Aan de andere kant wonen buren uit het zuidelijke, die zetten idd wat vaker een keel op:-) Niet saai wonen!
Volgens mij is het duidelijk GELUIDSOVERLAST, dit is heel moeilijk te tolereren omdat het overlast is.
Ja laten we met zijn allen op kousevoetjes rondhobbelen.....geluidsoverlast is wel heel makkelijk geschreeuwd. Soms moet je gewoon erkennen dat wonen in een buurt met kinderen niet meer te doen is voor de levensfase waarin je je bevindt!
Optie is dan verhuizen naar een omgeving waar wat meer oudjes zijn.Dus meer rust.
Deze oude taart(bijna 50, met pubers) kan een boek schrijven over nog oudere taarten(met uitgevlogen kinderen) die persé in een eengezinswoning willen blijven wonen en dan van de buren verwachten dat ze muisstil zijn. tjah........
Ik weet nog hoe hun kinderen de buurt onveilig maakten en een herrie dat het was!!!!!
Wat Bibje schrijft; erken en herken dat ook jij zelf perioden hebt gekend (of nog steeds kent) waarop je een ander stoort met je leefgeluiden. En dan probeer ik wat toleranter te zijn.
Op dit rijtje is dit gezin het enige gezin met jonge kinderen; de rest (moi including) zijn oude taarten :) en allemaal weduwen of onbestorven weduwen of alleenstaanden waarvan de kinderen allang de deur uit zijn.
Een reactie posten