zondag 18 augustus 2013

Diesel

Soms voel ik me net een Dieseltrein. Het duurt even voordat ik op snelheid ben, maar ben ik dat, dan ben ik niet meer te stoppen.



Alsof ik op zoek was, of aan het wachten op, het juiste moment om toe te slaan. Wachten als in waakzaam zijn. Als een geheim agent, een krijger....

De opdrachtgever wil mij in de vorm van een proefplaatsing aan het werk bij hem hebben. Omdat dit mij en hem beter beschermt. En weinig risico oplevert voor beide partijen.
Hij zou het liefste een langere proefperiode van de twee maanden die er nu voor staan bedingen, maar ik heb al gelezen dat dit alleen kan als je lichamelijk of geestelijk de werkdruk niet aankan en in mijn geval zou het meer zijn dat mijn inspanningen dan resultaat afwerpen. De Salesfunnel zeg maar. Maar ik denk dat het U Wv dat niet gaat snappen en ook niet kan inpassen in hun computersysteem.

Wat een ontwikkelingen allemaal. En ook net nu we met onze Stichting ook een grote stap voorwaarts doormaken en bij partijen aan tafel zitten waar ik ook wel voor zou willen werken. Want altijd mijn insteek is geweest, want door te net werken kom je met partijen in aanraking die je kunnen helpen in je zoektocht naar een betaalde baan.

Gisteren was mijn zoon even op bezoek uit het buitenland. Hij is dit weekend vrij en had een aantal afspraken op zijn agenda staan. Lekker met zijn vrienden chillen op Haarlem Jazz, met vrienden uit eten gaan, langs zijn familie, naar de garage (ook een oude vriend van de familie) en natuurlijk weer zijn vriendin zien en daarna rijdt hij weer terug en gaat zijn zus met hem mee. Om zijn stad daar te ontdekken en gezellig samen met haar broer te zijn. En ik vind dat toch zo leuk om te zien. Hoe goed ze nu met elkaar door één deur kunnen. Dan kijk ik naar oude foto's van ze toen ze 5 en 7 waren en altijd al samen speelden en elkaar beschermden wanneer dat nodig was en zie ze nu zo'n 20 jaar later met respect met elkaar omgaan. Andere levens, maar wel liefde voor elkaar.

Leuk te zien hoe hij, door een andere manier van eten te vinden, inderdaad ook koolhydraat-arm, vet (vet? hij????) is kwijtgeraak en door effectief te trainen nu echt spieren kweekt. En zich veel gezonder voelt door geen suiker te eten, frisdranken te laten staan. En veel meer groenten en eiwitten te eten. De inspiratie kwam toen hij zag hoe en zijn zus en ik veel zijn afgevallen en ons stukken fitter voelden. Dat ook hij kokosolie in zijn koffie doet en we lunchen met een salade. Leuk! En het grappig vond mijn bakje zelfgekweekte sla te zien. Lekker vers en onbespoten.
En dat ik dus me niet meer zorgen hoef te maken of ik wel mannenkoeken voor hem in huis heb gehaald (Mannenkoeken; grote dikke vette koeken, zoals gevulde koek, roze koek etc etc). Die hoeft hij niet meer.

En helemaal hartverwarmend om in een lang gesprek met mijn zoon te horen dat hij zijn drive om het werk te krijgen en te vinden wat hij het allerliefste wil doen, al zijn hele leven lang, van mij heeft. Dat ik zijn inspiratiebron ben. Goed inlezen, goed voorbereiden, precies de juiste timing hebben en dan toeslaan.

Goh....zo had ik mezelf niet eerder bekeken. Strategisch denkend, maar kennelijk zien anderen dat wel. En kom op....ik weet dat ik een goede analyticus ben. Snel verbanden zie en nog sneller zie hoe de zaken ervoor staan. Goede dossierkennis heb. Snel doorheb wie bla bla bla is en wie echt zaken kan aanpakken en dingen ook echt doet in plaats van heerlijk lang slap te o-h-en.

Behalve in de liefde dan...want nog steeds slaap ik elke nacht alleen.

Nou ja....ik moest op Haarlem Jazz wel heel erg in mijn geheugen graven bij zien een zeer leuke saxofoonspeler. Was hij het nou met wie ik een stomende nacht in een zeer krakkemikkig hotel heb doorgebracht, ondertussen kijken naar een natuurfilm over het leven van de grizzlybeer. Dus genoeg herinneringen over memorabele nachten. En wat was het gezellig in de stad. Geen moeilijke dingen, gewoon met een paar vrienden slenteren van plein naar plein en genieten van de muziek, een hapje een drankje en daarna lekker weer naar huis.

Heul fijn!


4 opmerkingen:

izerina zei

Wat goed,dat jouw kinderen uit zichzelf dezelfde keuze van voedsel maken.

pourquoi pas ??? zei

Wat heerlijk voor je dat je kinderen het goed kunnen vinden en wat geweldig dat je zoon jou als zijn voorbeeld ziet al verbaasd t me niet want volgens mij ben jij wel een doorzettertje. Tja dat verhaal van die nacht een mee muzikant????En dan niet meer zeker weten dat hij t was? Haha, lachen joh. Ik kan met plezier op avontuurtjes terugkijken al zou ik ze allemaal nog herkennen hoor. liefs en fijne week.

Petr@ zei

Wat fijn dat het allemaal zo goed gaat!
Heerlijk als je kinderen het zo leuk hebben samen, daar kan ik ook altijd zo van genieten!
Misschien dacht de muzikant wel hetzelfde en had je hem even aan moeten schieten ... :-)

Anoniem zei

Onlangs ontdekte ik jouw blog. Ik heb alle afleveringen vanaf 2011 gelezen. Ik reageer eigenlijk nooit op iemands blog, maar deze keer wil ik dat wel doen. Ik heb diep respect voor de wijze waarop je zoveel kilo's bent verloren. Ik weet uit ervaring hoe moeilijk afvallen is en bij mij hoefden er maar een kilo of 15 af.
Uiteindelijk nu nog maar 5, maar dat kost heel veel moeite. Ik ben wel een stuk ouder dan jij, dan gaat afvallen moeilijker, dus ik hoop voot je dat de laatste kilo's je nog gaan lukken.
Verder vind ik het heel vervelend voor je dat je je baan bent verloren, maar bewonder ik je inzet om nieuw werk te vinden. Zelf ben ik al een aantal jaren met pensioen. Ik heb geen groot pensioen, en het laatste jaar is er een flink deel ingeleverd, wat betekent dat de "leuke"dingen er af moeten gaan. Maar ik hoef me niet meer druk te maken over werk, krijg dat geld toch maar mooi elke maand en geniet van mijn poes, mijn huis en mijn tuin. Ik voel me toch een gelukkig mens!
Ik wens je veel succes voor de toekomst en ik blijf je volgen!
Vronika.