Helaas; ik klink net als mijn vader deed; hard en doordreunend. Daarbij gebruik makend van mijn volume.
En dan gaat het wel eens zo hard - dat ik een Annelies van der Piesje doe. Vooral als ik te lang wacht voordat ik ga als ik moet gaan en denk dat ik nog even een email naar de rechtsbijstand kan afronden en versturen. Niet op tijd pauze neem dus.
Gelukkig ben ik thuis en heeft er verder niemand last van. En altijd denk ik dan dankbaar dat ik gelukkig geen broekhoest heb. Dat lijkt me nog genanter.
3 opmerkingen:
Heel herkenbaar en ik wens je beterschap, ik hoop dat je weer snel bent opgeknapt. Groet El
Ik ken het verschijnsel. Mijn moeder was er helemaal een kei in.
"Mijn naam is Annelies en ik moet al piesen als ik nies." Geweldig mens, die Brigitte. Mijn tante had er altijd last van. Helaas was dat in een tijd dat de T.ena lady's nog niet bestonden (-:
Een reactie posten