Alweer een oefening in geduld.
Merk dat ik (dan) niet kan ontspannen, met hoge schouders heen en weer ijsbeer. Mijn telefoon altijd bij de hand (lees; in broekzak) hou. En gewoon baal dat ik maar weer moet (af)wachten totdat die andere partij denkt..Oh ja...
Het triggert het gevoel dat ik niet meetel/doe. Goh...waarom kan ik niet gewoon ontspannen en denken dat het wel goed komt. En genieten van de dag. Wat er allemaal wel is.
Blij zijn dat de was buiten kon drogen
Dat ik buiten een kopje koffie kon drinken en genieten van de zonnebloemplantjes
Dat ik mijn Bless the House rondje heb gedaan
Hup...schouders naar beneden nu!!
8 opmerkingen:
Niemandsland... Sterkte. Voor je lezers (en vast voor nog veel meer mensen) tel je helemaal mee, hoor! Ik waardeer je in elk geval zeer en heb ontzag voor je. Het is niet niks wat je allemaal doormaakt en ik vind je een dappere strijder, ook al denk je er zelf misschien anders over. Hou vol!
Purperpolletje heeft gelijk.
Ik sluit me daarbij aan!
Maar je zal zien, als je er even niet aan denkt gaat je telefoon!
Ik duim voor je!
Wat kan het toch lang duren als je op zoiets belangrijks zit te wachten. Heel veel liefs en geduld toegewenst.
Dank je. Kleur ervan!
Lief!. Jij sterkte vandaag weer.
Dank je!
Ja, weet dat ik nog (meer) geduld moet hebben.
Een reactie posten