Speeltuin

Was een dagje bij mijn dochter om sowieso wat praktische dingen voor haar te kunnen doen, nu ze het rustiger aan moet doen. Dus had al gevraagd om een lijstje, maar dat kwam niet. Haar vriendinnen hadden vorige week, toen ze in het ziekenhuis lag,  haar hele huis al opgeruimd en schoongemaakt. Ontzettend lief!

Alles is (weer) rustig in de buik, behalve het trappelen van haar kind. 

Dan maar een wasje opgevouwen nadat ik het van het wasrek haalde op hun balkon. Vraag het wel of ik dat kan doen, want niets zo vervelend als iemand die in jouw huis ongevraagd gaat lopen redderen. 

Wel lang met elkaar gepraat. En dochter is geen prater. 

Uiteindelijk ben ik met kleindochter naar een speeltuin gegaan in een park om de hoek. Kon mijn dochter even doen waar ze zin in had.  Wist dat het lekker in de schaduw lag. Want gisteren was het toch nog warm, zompig en zonnig. Voor het kind maakt het niets uit, maar het stukje lopen naar het park waar de speeltuin in verscholen ligt, lag lekker pal in de zon.

Moest wel lachen om een bordje "Haram" bij een moestuin. Hoe kan groente nou haram zijn? Waarschijnlijk om mensen af te schrikken die denken dat een maaltje courgettes daar gratis geplukt kan worden. 

Kleindochter genoot als een malle. Helemaal blij met een glijbaantje, een stuk dik touw waar ze overheen kon balanceren en vooral een soort van auto/trein waar ze superblij mee was. Het was heel rustig. De grotere speeltuin verderop kon haar nog niet bekoren. Blij toe, want daar was minder schaduw. Als ze daar wel heen had gelopen, dan was dat ook goed uiteraard. 

Voordat ik op de bus en de trein stapte om naar mijn dochter te gaan, eerst even douchen en aankleden. Nu heb ik in de douche een timertje hangen met een mini zandloper. Om mijn douche-tijd in de gaten te houden. Timertje was van de muur gevallen (zuignap zoog niet meer) en het buisje was van glas en helaas kapot gevallen. In honderden ministukjes glas. En dat zag ik dus pas toen ik de douche al had aangezet, dus het verschil tussen glas en water was bijna niet te zien. Hing er al een jaartje of iets, dus kan gebeuren, maar voortaan zet ik die timer wel op mijn telefoon aan. Geen glazen spul in mijn badkamer!

Dus toch maar verder bij de wastafel me gewassen. Jammer de bammer, maar ik wil liever niet een stukje glas in mijn voet krijgen. Vanochtend als eerste de douche helemaal gestofzuigd. Gisterenochtend had ik al met een doek alles zoveel mogelijk weggehaald, maar juist die kleine stukjes zijn niet fijn. En vrij onzichtbaar. 

Waar ik ook enorm van genoot waren de vouwblaadjes die ik nog haastig in mijn tas had gestopt. Kleindochter genoot van de waaiers die ik ervan maakte. Of van een zakje. Of een bootje. Zij noemde de waaiers gordijn. Want zo zagen de gordijnen er toch uit die zij kende. En ik kreeg uit haar keukentje een heerlijke maaltijd geserveerd. Zo lekker. Ook kreeg ik een uitnodiging om samen met haar op het balkon te zitten. Kom op het balkon, Oma! Lekker in de wind met onze waaiers (gordijn Oma, gordijn!!). 

Kleindochter doet me zo aan mijn dochter denken op die leeftijd. Zelfde koppie, zelfde soort haar en dezelfde pittigheid. Dat ze beiden dit laatste lang mogen koesteren, dochter en kleindochter. Gaan ze vast nog nodig hebben in het leven.