Allerlei klusjes op het programma.
Nieuwe batterijen in mijn fietslamp doen. Het licht werd minder fel en dan weet ik dat ik binnenkort met te weinig licht rijd om veilig en zichtbaar te zijn. Dus nu doen, nu heb ik tijd. En batterijen.
Was afhalen en nieuwe witte was ophangen.
Laptoptas repareren het handvat is opengegaan, dus de harde vulling piept eruit. Even nadenken hoe ik dat ga doen.
Even een haal- en brengklus met en voor mijn dochter. Haar auto moet gekeurd worden en dan mag ze 'm nu alvast bij de garage neerzetten in mijn woonplaats. Maar nog wel weer vervoer terug regelen. Dus een auto via haar werk geregeld. Die rijd ik dan heen en dan kan ze terug weer met die auto, nadat ze mij thuis heeft afgezet. Moet ik toch nog naar het grote station in de buurt reizen, maar voor haar doe ik het graag. Bood het zelf aan, want anders blijft ze heen en weer rijden en benzine is ook niet gratis. Mijn busabonnement geldt ook in het weekend dus win-win. Kan ik mijn kleindochters ook nog iets kleins voor Sinterklaas geven.
Alvast de aardappels geschild voor mijn avondeten. Dan staat het maar klaar. Gisteren al gehakt ballen gemaakt. En zo direct 2 ervan in de diepvries. Nadenken over wat ik morgen aan wil. Wat voor weer wordt het (regen!) en rijden er dan treinen? Mijn lunch alvast klaargemaakt (in de koelkast gezet uiteraard).
Ondertussen kijk ik naar een luchtige komische Netflixserie over Mindfulness: Achtsam Morden.
En verheug me nu al op de uitzending van de VPRO over 50 jaar simplistisch verbond. Gelukkig kan ik dat nog terugkijken, want weet niet of ik nog genoeg energie heb en genoeg focus vooral.
Maar doet me een beetje terugdenken aan de zondagavonden waarop de zender op de VPRO ging. Want na het journaal: Het simplistisch verbond. Ook mijn ouders konden hun humor waarderen. En ik en mijn broer uit het hoge Noorden idem. De andere broer had een ander gevoel voor humor (of niet eigenlijk).
Ben een aantal jaren terug nog met mijn moeder in Hilversum bij het Mediamuseum geweest. Daar was toen een tentoonstelling over hun werk. Volgens mij toen ze 40 jaar bestonden. Mijn moeder vond dat ook enorm genieten.
En ook daar andere zaken uit de media wereld te zien uit haar tijd, toen lang niet iedereen een televisie had. Dan ging je bij iemand in de straat kijken die dat wel had en zaten op woensdagmiddag een hele club kinderen te genieten van het kinderprogramma. Maar toen zij jong was, was de Radio belangrijker. En dan mocht je alleen luisteren naar jouw zuil. Geen Vara programma of KRO, maar wel de NCRV in haar geval.
Jullie nog iets Mindfulls gedaan?
4 opmerkingen:
Ik was vroeger dol op het Simplistisch verbond. Echt! Dus ik keek, maar na een kwartier had ik er genoeg van. Vond er niet veel meer aan. Misschien had ik verder moeten kijken. Maar daar had ik geen zin in
Wij gebruiken soms nog uitdrukkingen uit het Simplistisch verbond. Heb het programma opgenomen
Zelfde ervaring als Bertiebo, het is te lang achter elkaar. Af en toe een scene blijft leuk maar niet een uur lang.
Vroeger keken we met z'n allen, vader moeder broer en ik. Toen ik in Engeland woonde stuurden mijn ouders wel eens een VHS videoband met wat opnemen van Koot en de Bie. Ik vond het toen al minder leuk. Ik heb het opgenomen en kijk misschien een deel, maar ik denk niet dat ik het nog heel leuk zal vinden. Het meeste ken ik nog en is dan ook niet meer verrassend.
Een reactie posten