Kocht vorig jaar MAGs, voor de bredere voet. Maar weet nog dat ik ze aanhad en ik moest autorijden en ik letterlijk heb zitten miauwen van de pijn aan één voet, bij één teen. Altijd speelt die teen op als het koud is, of ik stress ervaar. En het was koud en er was stress.
Daarna niet meer aan willen doen. Maar goed, dat was toen en nu gewoon maar weer kijken. Omdat ik een hoge wreef heb is dit inglijmodel niet heel fijn. Liever nog meer instapruimte, maar dan wel weer daarna aansluitend door veters of rits.
Hier alleen een rits aan de zijkant.
In het Engels zegt men Breaking in a shoe. Dat klinkt nog heftiger dan inlopen. Het leer moet zachter worden en naar de voet gaan staan. Dus break me gek momenteel. Weer iedere keer een beetje.
Breaking in is hard to do.
Iemand wel eens schoenen aan het inlopen?
Image by This_is_Engineering from Pixabay
Kwam trouwens laat thuis. Direct pan op het vuur (opwarmen) vanuit de koelkast. Door naar boven en werkkleding vervangen door Relax-thuisblijfkleding. Iets eten en even wachten tot de soep goed heet was. Lekker, goed voorbereid de werkweek in. En weten dat ik in de vriezer een aantal bakjes heb staan met maaltijden.
Maar wat maakt die omleiding door werkzaamheden alles laat. Ik rol nu om 19.05 binnen en dan heb ik het gevoel dat de avond al lang is begonnen en er weinig rest dan eten, afwassen en naar bed (alleen).
En dan ook nog nul reacties op voorgaande blogjes. Niemand in mijn Bubble. Doet me denken aan de lunchpauze vandaag. Zat ik ook alleen en pas veel later kwam de rest erbij. Die moesten eerst nog buiten hun lunch kopen. Of gewoon eerst een rondje lopen en dan nog extra een lange pauze.
6 opmerkingen:
Wat een leuke uitdrukking. Als ik nieuwe schoenen heb en er mee ga wandelen, zitten mijn oude schoenen in mijn rugzak en onderweg moet ik dan wisselen. De tijd tot het wisselen wordt langer en langer en op een dag hoef ik niet meer te wisselen
Ik heb ook niet altijd veel reacties op mijn blog, maar ik kan wel zien dat alles gelezen wordt en door hoeveel mensen, dat kan jij ook toch? En niet iedere blog 'vraagt' ook om een reactie. Voel je daardoor niet alleen want ik weet zeker dat jouw lezers, net als ik, iedere dag uitkijken naar een blogje van jou. En van je collega's moet je niet teveel verwachten, zijn je vrienden niet, lekker belangrijk.
vroeger had je schoenmakers,die een schoen konden oprekken. Ook b.v. bij een knobbelteen-plek
Ik lees je blogs graag, maar reageer bijna nooit. (Komt voor mij ook omdat jij zelf (bijna) nooit reageert op de reacties/suggesties in de reactiebox. Er is weinig interactie, zoals bij andere blogs vaak wel. :-) )
Ik heb mijn laarzen laatst laten oprekken bij de schoenmaker. Het hielp wel.
Ik lees altijd als eerste jou blog.
Vind het dapper en knap hoe jij je door het leven “slaat”.
En het drama met je moeder. Zo herkenbaar!
Fijne dag.
Een reactie posten