Gooide water in het koffie-apparaat en voelde nog even hoe vol het zat, want klonk anders. Boordevol dus. Had ik kennelijk net er of eerder al water in gedaan! Helemaal vergeten.
Soms ook in de bus. Heb ik nou ingecheckt? Dat ga ik niet controleren hoor, zover ga ik niet en al blij dat ik kan zitten, maar geeft wel een klein gevoel van onbehagen. Het niet meer weten.
En de trein; daar heb ik wel eens een incheck gemist. Snap het achteraf wel, want volop in de verbouwing op mijn vertrekstation en geen poortjes waar je doorheen moet en dan en nakijken op welk spoor mijn trein nu weer van vertrekt. Dat geld kan je terugvragen. Dus geen probleem.
Jaren terug gaf een oudere Engelse collega aan dat hij dit een senior moment noemt. Hoort bij de leeftijd kennelijk.
Is dat zo?
Of is dit het begin van dementeren? Met twee ouders die Alzheimer hebben is dit wel iets waar ik me soms zorgen over maak.
Gelukkig vergeet ik dit ook al snel weer :)
Oh ja, was ook vergeten in de ochtend mijn fietslamp voor uit te knippen. Dus die stond nog aan toen ik, ook weer in het donker, mijn fiets uit het rek haalde. Of iemand had 'm aangeknipt voor de gein, dat kan ook natuurlijk. Nou ja, geen probleem, dan is de batterij eerder leeg dan de verwachting.
Kon me er gelukkig helemaal niet druk of boos over maken. En dat scheelt een hoop.
Jullie wel eens senior moments?
16 opmerkingen:
Ja, nou en of!!!
Ja regelmatig. Het woord is wel grappig
Ja hoor, gebeurt me steeds vaker en soms heel irritant, doorgaans helpt het om het even los te laten en schiet het plotseling te binnen.
Met veel drukte in de bus vergeet ik ook wel eens uit te checken in het OV, maar dan krijg ik altijd een mailtje, dat ik het ben vergeten, even op de website inloggen en krijg je geld terug op je bankrekening.
O ja hoor zo vaak, ga ik b.v. naar de keuken om iets te doen maar weet niet meer wat.
Ja af en toe hebben we dat beiden. Maar bij mij is het omdat ik veel/bijna alles in huis doe en dat zijn heel veel kleine dingetjes dus dan mis je wel eens wat. Partner zegt ja dat zal ik doen en vervolgens gaat hij wat anders doen en vergeet wat ook moet.
Onze beiden ouders bij resp 88 en 90 geworden zonder dementie dus over de DNA maak ik me niet veel zorgen
Ja hoor regelmatig. Of het beginnende dementie is of met teveel in je hoofd bezig zijn weet ik niet.
Merk wel dat als ik de dingen met iets meer aandacht doe
Ze ook beter blijven hangen.
Gr Jenneke
Dank je wel voor het delen van je senior momenten. Ik vind het ook erg eng als ik het heb. Iedere dag dus maar stel mijzelf weer gerust. Wat ik nog erger vind is dat de man het ook heeft en dat vind ik niet eerlijk. Ik zei; jij moet een andere ziekte kiezen. Allebei alzheimer kan niet.
Oh ja, die plekken waar je niet door de poortjes hoeft bij NS... daar vraag ik het me ook wel eens af, of ik wel ingecheckt (of uitgecheckt) ben. En ik ben 45 jaar en bij mijn weten verder in goede gezondheid...
Oh ja, eindeloos veel. Ik maak bijvoorbeeld altijd een foto van de plek waar ik mijn auto heb geparkeerd in een vreemde stad, of parkeergarage, het liefst met straatnaambordje of iets dergelijks erbij. Dan weet ik zeker dat ik de auto terug kan vinden.
Dat heb ik laatst ook in een parkeergarage gedaan van het nummer en een vanaf de lift want het blijft altijd zoeken. Mijn vorige auto had goed herkenbare dakdragers dat was wel handig
O zeker, vaak genoeg! Ik ga naar de keuken en ik weet niet meer wat ik daar wilde doen. Of ik trek een keukenkastje open terwijl ik iets uit de koelkast ging halen. Ik ben in mijn schuur en zoek naar mijn sleutels, terwijl die in de deur zitten.
Ik ben soms ook woorden vergeten.
Dan geef ik een omschrijving: plakjes deeg uit de diepvries waar je mee kunt bakken. Ik bedoel dan bladerdeeg, maar kan even niet meer op het woord komen.
Oh ja, vanochtend nog, niet zeker weten of ik de sleutel wel uit de schuurdeur had getrokken. Niet fijn tijdens de yogales waar ik vooral graag wil ontspannen 😉
Groet Kniepertie
Dat had ik al toen ik 25 was, ha, ha
Regelmatig. En ik kan ook vaak (vooral als ik het druk heb) een naam of woord niet vinden, terwijl ik daar altijd heel sterk in was.
Ik zeg dan wel eens: de naam wordt straks nageleverd. En zo is het ook, een kwartiertje later komt ir binnen. Ping!
Heb ze ook hoor, deze seniormomenten. En wat zou dat flauw zijn, zo'n lampje aanknippen. Ik knip ze regelmatig uit wanneer ik op school door de fietsenstalling loopt. Fietsen van leerlingen en studenten met het licht nog aan, maar ook van collega's.
Wat een mooi woord: seniormomenten. Die hou ik er in. Heel herkenbaar, vooral niet op namen kunnen komen, zo irritant.
Een reactie posten