Ga expres, als het kan, in een stiltecoupé zitten. Even rust aan mijn hoofd, na de hele dag veel bellen, veel praten met clienten en bovendien heel veel gepraat aanhoren van collega's van de opdrachtgever, die beginnen de dag met slap OH-en en einde dag ben ik sufgeluld. Ik praat niet mee, daar heb ik het te druk voor. Zij kunnen nog wel een uurtje door.
Enfin; had de trein terug op tijd. Bewust op tijd gestopt en alles afgesloten. Vroege trein. Zag plek in de stiltecoupé. Heerlijk.
Komt er een type Zuid-As kakker zitten die direct al aan de telefoon was. Keihard pratend (had mijn gehoorapparaten nog in de tas), kreeg direct de neiging om hem een mep met mijn laptoptas te geven!
Maar hij had wel zijn oortjes in dus hoorde niet dat ik tegen hem zei dat hij in de Stilte Coupé zat. Bleef gewoon doorrrrrpraten.
Dus stond op, tikte hem op zijn schouder en gaf aan dat het hier STILTE coupé is, dus ophouden met bellen graag.
Hij stond direct op en ging in de hal doorpraten. Nog op hoog volume met kakkerdialect, maar weg met dat lawaai.
Nu
Even
Niet.
Geven jullie dat wel eens aan?
13 opmerkingen:
Nee nooit! Ik zie zelf heel vaak niet dat ik in een stitecoupé zit. Dus laat maar
Terwijl ik samen met een vriendin in een stiltecoupe ging zitten, zei een reizigster tegen ons dat dit wel een stiltecoupe was. Op hooghartige toon. Wij hadden geen woord tegen elkaar gezegd. Trokken onze wenkbrauwen maar op. Ze zag ons waarschijnlijk als bejaarde kletskousen die haar rust kwamen verstoren.
Ja, soms doe ik dat wel, andere keren niet (soms valt er wel een interessant gesprek te volgen, haha). Maar ik ben altijd uiterst vriendelijk. Mensen vinden het niet leuk om op hun vingers getikt te worden (ikzelf ook niet) en de meeste mensen doen het ook niet expres, ze hebben het gewoon niet in de gaten. Heb ik zelf ook weleens gehad.
Ja, met wisselend resultaat. In de gewone coupes maak ik wel eens mee dat mensen Twee Uur Lang een telefoongesprek hebben. Wat dat betreft vond ik ov reizen pre-mobiel relaxter. Het is niet anders, ik rijd niet graag met de auto in de Randstad.
Hier goddank maar 3 keer per jaar met het ov. Enorm voorrecht. En dan ben ik 37 maar wat is er in vredesnaam in de mens gevaren? Nagels knippen en lakken (haaltje vijlen kan ik inkomen). Make up op de smoel, haar nog uitkammen en opsteken met haarlak en al. Voeren op de stoel voor je. Brutale bek als je wilt zitten. Allemaal met de snoet in een scherm en allemaal volop volume open.
Zit ik dan mijn kleuter te zeggen dat ie niet met open mond mag kauwen op zijn snoepje, voeten naar beneden moet doen en zachtjes moet praten.
Ik beschouw een telefoongesprek op de luidspreker als vergadering een ga meedoen. Samen is leuker dan alleen. De laatste keer deden er nog 4 anderen mee en was het bellen in een minuutje klaar.
Heel goed van jou dat je er iets van zei. Ik reis 3 dagen per week sowieso met de trein naar mijn werk. In een boemeltje, in het Noorden van het land, een stuk comfortabeler dan jij in de drukke Randstad, dus ik voel me bevoorrecht. Ik heb een tijd gehad dat ik expres niet in de stiltecoupé ging zitten, omdat ik me dan te veel ergerde aan alle mensen die toch lawaai maakten.
Gelukkig gaat het de laatste tijd best goed. Als er toch iemand lawaai maakt, zeg ik er soms wel iets van, maar alleen als ik denk dat het effect zal hebben. Een troep baldadige pubers laat ik maar geworden... Zeker als de trein vol is en ze geen ander plekje kunnen vinden.
Laatst was ik zelf de overtreder. Ik heb de eigenaardige gewoonte soms in mezelf te neuriën, zo zacht dat ik het zelf niet eens hoor en ik heb het ook niet altijd door van mezelf. Totdat ik dus een verontwaardigde blik kreeg van de man, die voor me zat... Oeps, gauw mijn volumeknop op 0 gezet 😉.
Fijne dag!
Groetjes, Alice K.
Wij Nederlanders zijn eigenlijk ontzettend lawaaierig.
Dat viel me vorig jaar zomer op toen ik met de trein door België reisde. Geen stiltecoupé. Wel redelijk druk in de trein. Maar een oase van rust. Iemand werd gebeld en zei: ik bel u zo terug, ik zit in de trein. Vanwege privégesprek? Of vanwege het verstoren van de rust?
Een paar kleine kinderen zaten te giebelen. En hun moeder maande hen tot rust. Want, zei ze, we moeten rekening houden met de andere mensen in de trein. Terwijl het mij nog helemaal niet stoorde.
Weer in Nederland, stap je over in Roosendaal. Ook een drukke trein en onmiddellijk viel me op op welk volume de Nederlanders met elkaar praten of uitgebreid staan te bellen.
Ik ben bang dat ik dat zelf ook doe.
Groeten, Elly
Ha Cellie, getverderrie wat een vervelende kakker.
Nou... je hebt groot gelijk, dat je hem er op wees.
Het is gewoonweg niet de bedoeling, dat er gepraat wordt.
Stilte a.u.b.
Hou je haaks!
Ha Cellie, heb het goed vandaag...
Groetjes van Marlou
Oh ja, wij kregen laatst op ons kop van de conducteur omdat we aan het fluisteren waren.
Ook dat mag niet...
Ik vond het prima. Niet fluisteren is ook lekker rustig...
Het ergste vind ik yoghurt eten en dan uit zo’n bakje waar de muesli apart zit. Bah
Lieve Cellie,
Ik kwam een tijdje geleden je blog tegen. Eerst las ik er een, en toen allemaal. Wat heb jij een ongeloofelijke pech met je werk. Maar je hebt ook enorm uithoudingsvermogen en trots.
Wat worden mensen die trouw zijn, wat ouder zijn, veel ervaring hebben en niet snel zeuren toch ontzettend uitgebuit en niet gewaardeerd en gezien. En helaas pikken ze het ook nog allemaal omdat ze zo zijn opgevoed en van huis hebben meegekregen (hoor ik ook bij).
En ook al probeer je het voor je familie broers en zussen goed te doen. Omdat je een andere zienswijze hebt zul je het in hun ogen noooooooit goed doen.
Ze gedragen zich als een koekoek, zijn in het nest tercht gekomen en gooien het oorspronkelijke ei eruit en laten zich door de pleegouders, die niets in de gaten hebben lekker verzorgen. https://www.vogelbescherming.nl/beleefdelente/koekoek/achtergrond-koekoek .
Verder hoop ik dat je aan alle andere zaken in het leven veel plezier beleeft. Ook zou ik je deze podcast willen aanraden.
https://podcastluisteren.nl/pod/Het-Fortuin-Carlier
Als je dit allemaal hoort gaan echt je oren klapperen.
Ook ben via jouw site terecht gekomen op de Fly lady methode. Ik probeer hem toe te passen. Het is lastig maar een begin is gemaakt.
Ik hoop dat je nog lang blijft schrijven.
Groet an
Vervelend dat je je hieraan ergert. Ik eet iedere week 1x mijn bakje yoghurt met muesli in een apart bakje op in de trein. Ik vertrek om 7 uur met de fiets van huis om de trein van 7.30 uur te halen. Vervolgens zit ik in de trein tot 9.45 uur (inclusief 3 overstappen).
S avonds kan ik de trein van 19.30 uur pakken , ben ik om 22 uur op het station en om 22.30 weer thuis. Dan eet ik vaak een salade of zelfs een frietje in de trein.Wat zou volgens jou een oplossing zijn? Voor vertrek of na aankomst eten red ik niet.
Een reactie posten