Au!

Zoon ligt nog steeds in het ziekenhuis. Gelukkig hier om de hoek.  Zal ook nog wel het weekend daar moeten liggen. Hij geeft aan nog veel pijn te hebben, maar veel pijnstillers, zoals morfine,  werken op je darmen (vertragend),of op je ademhaling en dat is weer niet goed. Door de pijn slaapt hij slecht en dat betekent dat hij nog niet echt veel bezoek verdraagt. En dus heeft gevraagd of alleen wij komen. En dan nog in hele kleine doses. Als we een kwartiertje er zijn is dat wel genoeg. Te moe om veel te praten.

Een vriend van mij,  die door de ziekte van Crohn zijn dikke darm moet misssen en veel, te veel ervaring heeft met darmpijnen, gaf me aan dat het soort pijn wat hij had eigenlijk alleen te verdoven is door je in slaap te brengen. Andere pijnstillers werken gewoon niet op dit soort pijn is zijn ervaring. En kramp-pijn (zo noemt hij het) is een zeer gemene soort pijn. Bijna niet op te vangen.

Mijn zoon noemde het ook al bijzonder dat pijn eigenlijk niet te meten is. Uiteraard vragen ze hem om het een cijfer te geven, maar ieders meetlat is weer anders. Niet zoals koorts, of gewicht of lengte.

Het is bijzonder onplezierig om een volwassen vent zo te horen brullen van de pijn, door deuren heen. En niets te kunnen doen om die pijn weg te nemen.Ook geen kusje erop.

Hoop dat hij vannacht wat beter kan slapen.