Sexy Zon

In deze tijd waarin iedereen die denkt dat hij iets betekent en vooral dat op Social Media laat blijken, is het heel verfrissend om eens even niet aanwezig te zijn aldaar.

Dus ook niet iedere keer je e-mail te checken (waarvoor????.....die wereldbaan komt echt niet zo uit de lucht vallen, noch die wereldman), Feestboek te begluren en de geweeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeldige weekends van anderen te bekijken.

Ook is het prettig om niet op iedere Whats App onmiddelllijk te reageren en dan vervolgens een half uur lang heen en weer te appen.
Of me druk te maken over de twitterbijlagen van mijn stichting. Die voornamelijk door mij werden gevuld.
Of me druk te maken over discussies op LinkedIn....die er niet komen, dus dan speelt wat voor mij belangrijk is, helemaal niet bij anderen. Loslaten dus.

Ik heb nu vooral even rust in het hoofd nodig en af en toe een prikkel die me verwarmt.

Dat ik wakker word van denken over hoe het toch moet gaan met de plannen van een kennis, die wilde plannen heeft en ook aan het uitvoeren is en waarvan de analyticus in mij voorspelt dat hij ontzettend failliet zal gaan....Laat los...is niet mijn verantwoording en wees op je hoede dat je straks niet gezellig gaat "meehelpen". Niet jouw ding. Niet doen. Laten gaan.

Ik weet dat ik momenteel niet mijn beste zelf ben. Dat er over mij een soort van sluierbewolking hangt die ik zelf moet weghalen.

Toch merk ik wel dat ik een stuk milder over mijzelf denk dat een tijd terug. Hoewel ik flink ben verdikt, zoals de Belgen zouden zeggen, voel ik me bij lange niet meer een Dik Lelijk Wijf. Misschien omdat ik heb gemerkt dat ik veel meer kan dan wat ik denk wat ik kan/kon. Mezelf meer uitdaag.
En omdat het lijf het nog steeds doet. Elke dag weer. En er mensen zijn van wie het lijf het van de één op de andere dag opgeeft. Ondanks de goede zorgen.

Dus weet ik dat ik er beter aan doe om te genieten wat vandaag me brengt, gisteren achter me te laten en me door morgen te laten verrassen.

Dus tevreden met vandaag, was gedaan en al in de kast opgeruimd, mijn huis rondje Bless the House gedaan, lekker in de tuin een stukje onkruidvrij gemaakt en ondertussen in de zon genoten van een IJslands boek. Ondanks de sluierbewolking zowel boven als in mij. Ik realiseer me: de zon is er wel, ook al zie je 'm niet!