Leef ik bewuster omdat ik voel dat Leven kostbaar is? Om eerlijk te zijn, ben ik soms en regelmatig nogal slordig met dit bewustzijn.
Dan lees ik toch wel die berichten over een kind wat in een put viel (alleen al de combinatie van put en peuter is een slechte), of over een zoon die opeens verdwenen is of krijg ik bericht dat een dierbare vriend van een vriendin is overleden in de nacht. Of kijk naar de eerste aflevering van de integere documentaire "Stuk". Stom ongelukje en je hele leven ziet er anders uit.
Iedereen weet dat het leven eindig is. Dat elke dag een geschenk is en is het niet de bedoeling dat je voorzichtig en dankbaar met geschenken omgaat? Dat de houdbaarheid beperkt is, dus leef maar en geniet van wat er allemaal wel is.
Ik kijk naar de brandende kaars, luister naar dit lied en geniet extra van mijn lekkere koffie, de sneeuw in de tuin, de vogels die blij zijn met de vetbollen, het dak boven mijn hoofd, mijn lieve kinderen en schattige kleindochter.
6 opmerkingen:
Mooi lied! Inderdaad is het niet vanzelfsprekend dat je elke ochtend weer wakker wordt, maar we staan er niet bij stil omdat we het gewoon vinden.
Een neef van mijn man ging 's avonds naar bed en vraagt aan zijn vrouw, krabbel eens op mijn rug, het jeukt daar. Ze deed het en even later viel hij dood neer, nog geen zestig jaar. Niet te geloven.
Prachtig! En dikke kus voor jou
Wauw wat mooi!
Helaas zijn er inderdaad teveel mensen die er zomaar van de een op de andere dag niet meer zijn. Heb het zelf meegemaakt met mijn vader die pas 48 was. Niet te bevatten. Dus geniet volop hoor en tel je zegeningen! XXX
Prachtige tekst. Daar was Huub een meester in.
Ik vind dat best wel lastig. Wij hebben natuurlijk van heel dichtbij een sterfgeval meegemaakt en we beseffen heel erg goed dat het leven zo voorbij kan zijn. Maar ik weet niet of ik er bewuster door ben gaan leven. Als ik morgen dood zou gaan, dan zou ik het voor mezelf niet erg vinden, maar wel voor de mensen die overblijven. Ik heb geen bucketlist en hoef niet zo nodig van alles te doen, omdat ik er morgen misschien niet meer ben. Waar ik wel in veranderd ben, is dat het me totaal niks meer kan schelen hoe anderen over mij denken. Dat had ik vroeger ook wel al, maar dat is alleen nog maar versterkt.
Maar het kan zeker geen kwaad om er af en toe bij stil te staan dat het leven zo voorbij kan zijn.
O, dat lied! Wat heb ik dat altijd graag gezongen! Ik heb het meteen even aangeklikt - maar vind het toch eigenlijk sámen gezongen nóg mooier!
Een reactie posten