Ik zag mijzelf op een foto van een feestje en kon niet geloven dat ik dat was. Waar was die bankbedekkende kont gebleven?? Daar zat een gewoon uitziend mens. Zie mijzelf kennelijk nog steeds als een forse dame en die ben ik niet meer.
Na de dieetiste een was gedraaid en opgehangen. Heb al een aantal jaren geen droger meer, maar mis 'm alleen bij het gevoel die de handdoeken me geven. Die waren zooo zacht uit de droger. Maar goed; in het kader van besparen is dit een goede besparing. En regelmatig wassen dan zijn er geen grote Mount Washmores zoals Flylady me toefluistert. Ook vandaag weer lekker een wasje buiten gehangen.
Wilde ook nog wat boeken brengen en halen bij de bibliotheek. Met de auto was ik er in een zucht en ging - voor het gratis parkeren - liever naar een filiaal in de buurt. Hoe kwam ik daar ook alweer op de fiets?? Alsof ik alle fietsroutes opnieuw aan het ontdekken ben. Buiten het fietsen. Maar goed; ik kwam er (wat een tegenwind zeg..) en haalde een lading nieuwe boeken en daarna nog even langs het winkelcentrum om bij de AH een pitstop te maken. Goede aanbieding van olijfolie.
Heerlijk alles in de fietstas gepropt en weer op huis aan. De route terug was een stuk korter dan heen, dus weer wat geleerd. Het prettige gevoel van onafhankelijkheid, want lekker fietsen zonder geld uit te geven bleef die dag. Het niet meer hebben van een auto is lastig, maar ook zonder auto valt er genoeg te doen en kom ik er wel.
Nog steeds elke dag meedoen met de Olympische Opruimspelen. Wat kan er veel weg!
Het UW V gaf me, bij nabellen, aan dat het vanaf mijn ontslagdatum nog wel 4 weken kon duren voordat ik hoorde of ik een uitkering zou krijgen. Dus zweef ik nu in niemandsland. Maar goed...het voelt niet beroerd hoor; dat zweven. Ondertussen denken en werken aan mijn nieuwe plannen. Van mijn oud-collega's hoor ik niets meer. Zelf heb ik nu ook niet echt behoefte om iedere keer contact te zoeken. Life goes on, zowel hier als daar. Ook zonder mij.
Mijn dochter heeft een datum voor haar buikwandcorrectie doorgekregen. Ze moet het zelf betalen, want de ziektekostenverzekeraar gaf aan, na het zien van foto's en advies van de chirurg, dat het niet erg genoeg is om aan de norm te voldoen. Dan moet je buik op 1/4 van je bovenbenen hangen en je last van smetplekken hebben. Gelukkig heeft ze enorm gespaard (en dat kan goed als je nog thuis woont) en heeft het geld ervoor op haar spaarrekening. Kan me voorstellen dat ze dit graag wil. Haar lijf is verder nu strak en gespierd, maar haar buik ziet eruit als onderstaande hondjes. En dat valt niet meer te trainen. En ze is jong en verdient gewoon een lijf wat bij haar leeftijd past.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten