Dus niet meer direct naar de lange, vooral OVER de kont vallende shirts grijpen, maar kijk eens of kortere truitjes je ook staan. En wees niet bang voor strakker zittende kleding. Mijn dochter gaf me aan dat de nieuwe jeans die ik had gekocht me eigenlijk te groot is. Hij zit te ruim bij mijn bovenbenen en slobbert daar naar haar (skinny girl jeans) mening. Ik moet beter zoeken naar goede pasvorm.
Omdat ik nog niet op mijn streefgewicht zit, durf ik mezelf nog niet te belonen met bergen nieuwe kleding. En omdat ons zunig bent en ook nog steeds niet terug in het arbeidsproces ben, vind ik het een beetje overdreven om een hele outfit aan te schaffen...zo kan het toch ook wel. Ik had altijd diverse colberts en een aantal zakelijke pantalons. Nu is dat niet zo nodig toch?
Toch weet en merk ik wat mijn dochter bedoelt. Ik moet mezelf meer gunnen. En dat hoeft geen Prada truitje te zijn. Van een cadeaubon kocht ik een leuk multi-inzetbaar vestje (als vest en als truitje dus) en ik was in dezelfde winkel aan het kijken naar wat ze Longsleeves (gewoon t-shirts met lange mouwen...) noemen, maar ik werd door dochterlief al snel naar de Primark verwezen. Goedkoper en in het licht van tijdelijk een betere keus. Daar kocht ik dus wel 5 truitjes voor de prijs van één bij die andere winkel!
En kreeg van de week al direct complimenten doordat ik een truitje leuk combineerde met een jasje wat ik voor mijn verjaardag had gekocht en leuke oorbellen en die veterlaarsjes die ik al 10 jaar in mijn kast had hangen, maar me altijd te strak zaten. De jeans van mijn dochter zat me ook prima en die was nog van haar toen ze op de middelbare school zat.
Net even een sollicitatie-outfit geprobeerd en niet te geleuven...met een riempje en een shirt IN de broek....dus die kont gewoon zichtbaar! Maar dus ook die veel slankere taille. Ik kreeg er gewoon lol in om een heel ander beeld zien en herken direct de vrouwen uit make-over programma's die toch altijd weer naar kleding grepen uit hun oude stijl. Geen taillering, niet strak, makkelijk...vooral makkelijk.
Weg met de lange laagjes. En vooral weg met de sjaaaaaals...Die ik altijd droeg om borsten, buik en wat nog meer zij te verbergen. Ja...van voren, maar keek je van opzij...hahaha.... Die 360 graden spiegels in die programma's laten nou net zien waarom je niet voor grote dikke truien moet kiezen.
Ik ben dit niet, maar die sjaaaaaaal....kon je me zo mee uittekenen (groot papier nemen hoor).
Ik ga maar eens een lijstje maken met wat voor basics ik nog nodig denk te hebben en wat ik nog graag zou willen aanschaffen. Een ding weet ik al; mooie bottekes.
Oh...en wat ik ook als heeeel erg zalig ervaar; heb voor het eerst een WARME winterjas! Vooruit; de ex-winterjas van mijn dochter en er hangt nog een exemplaar die ze vorig jaar in de USA heeft gekocht. Maar wat lekker warm!! Ik wist niet hoe heerlijk warm een jas kon zijn. Zo fijn om daarmee op de fiets te zitten of een eind te lopen. Geweldig!
Ik liep dus echt al een jaar of tien met een soort zomerjas met zo'n sjaal. En als het heel koud was dan had ik een oud gewatteerd jasje, maar eigenlijk was dat ook een herfstjas qua warmte. Omdat ik zo dik was had ik het niet snel koud. En eerlijk gezegd gunde ik mezelf echt nooit het genot van een passende warme winterjas. Vond mezelf dan helemaal een Michellinmannetje lijken en probeerde door een soort van trenchcoatzomerjas toch nog iets van figuur te laten zien. Goh...klinkt allemaal wel heel erg uhm...stom. Maar goed...zo was het en ik had gewoon geen zin om een dure winterjas in maat 54 te moeten kopen. Dacht elk jaar dat ik toch nog wel zou afvallen en dat die jas dan uhm overbodig zou zijn. En als je een auto hebt, dan ervaar je gewoon minder kou dan dat je loopt en fietst, wat ik nu constant doe.
Allez....nu maar eens de herfstzon in! Met die warme jas. En die oude bottekes :)
3 opmerkingen:
ik kan maar één ding zeggen als ik dit zo lees: gefeliciteerd met je nieuwe leven EN chapeau dat je dit voor jezelf hebt gedaan.
Ik herken je gevoel helemaal! :). Ben het al wel weer ff kwijt.. Helaas. Maar ik ben superblij voor jou!! En vooral nu houden zo! Wanneer kom je jezelf showen?? :)
Wow wat knap zeg dat het je gelukt is.
En ik lees ook net het verhaal van je dochter, man wat eng is dat. Ik herken het dat rustig blijven in geval van nood. Opeens weet je precies wat je moet doen.
Is het niet een beetje heel erg raar dat je met een taxi naar de dokter moet? hadden ze geen ziekenwagen kunnen sturen? belachelijk zeg. Voor hetzelfde geld was het wel ernstig.
liefs van mij en fijne zonnige week.
Een reactie posten