Ondanks dat mijn laptop het begaf en ik me geheel onthand voelde, wist ik dat ik nu even moest doorpakken en niet moest lopen sippen dat ik 'altijd' pech had. Geen pech, gewoon dingen die gebeuren.
Het beestje was al tweedehands en boekhoudtechnisch afgeschreven (en door mijn IT maatjes zeker afgeschreven) en ik had in mijn budgettering en begroting meegenomen dat het beste ding het dit jaar zou begeven en vervangen moest kunnen worden. Nou...dan is augustus nog een best stuk in het jaar??
En nee repareren was al eerder een keer gedaan en de kosten die ik daaraan zou hebben zouden niet opwegen tegen eindelijk eens mijzelf een nieuwe laptop (of apparaat) gunnen. Meestal ging die investering zitten in eentje voor mijn kinderen, of twee en schoot ik er bij in. De laatste keer dat ik in ICT voor mijzelf heb geinvesteerd is zeker 13 jaar terug. Dus nou mag het wel een keer, meneer de boekhouder.
En ja...mijn spaargeld is minder. Maar het genot van een goedwerkend apparaat, wat me bovendien verbindt met de buitenwereld is niet in geld uit te drukken. En ik heb nog geld; dus wees blij en ik slinger de economie wat aan door deze investering.
Dus; hoppa naar de Laptopboer en daar heel stoer er eentje uitzoeken. Op het fietsje weer terug naar huis en dan nog niet eens op de helft van de route een lekke achterband krijgen. Wat ook geen verrassing was, want een paar maanden terug gaf de man in mijn wijk die goedkoop fietsen repareert, bij het vervangen van mijn pedalen al aan dat mijn achterband volledig gversleten was.
Dus straks (als het eindelijk droog is) mijn fiets weer ophalen. Ook weer opgelost. Oh...net fiets opgehaald, want heel even droog nog 5 euro onder mijn begroting. Geweldig!
En blij dat ik redelijke schoenen had aangedaan en daardoor zonder schuurplekken of blaren de route terug kon lopen. En dat het droog was. Kijk...als ik vandaag had moeten lopen, was het me ook wel gelukt, maar dan met het gevoel een verzopen kat te zijn.
Zo verbaas ik me over mijn vermogen om dingen op te lossen en er niet alleen maar over te klagen of huilen of zeuren. Het is zo...het kan gebeuren, dus hoe gaan we dit aanpakken?
Vandaag dus de laptop indelen, Open Office software downloaden, mijn bestanden weer terugzetten (uit The Cloud) en goh...wat ben ik dankbaar dat dit gewoon kan.
En voor mijn potjes zelfgemaakte bramenjam (nou ja...ik hoop dat het jam geworden is en geen gelei, maar dan kan het alsnog over kwark of yoghurt).
En dan is het nu voor veel werkenden bijna weekend!
En voor mij ook. Dus gooi ik mijn haar los en ga eens bedenken wat ik ga maken om mezelf op te warmen vanavond. Hot Chili??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten