Pindasoep!

Wat valt er voor opwindends te melden over mijn maandag, behalve dan dat ik mijn rondje Bless the House heb gedaan, lekkere koffie heb gemaakt (voor 1 persoon), naar de bieb ben geweest voor wat verse boeken en genoten heb van mijn laatste kopje Dahlsoep. Met een omeletje erbij met verse groenten.

Realiseer me dat ik de hele dag niets heb gezegd, behalve tegen mijzelf en af en toe hardop gelachen (in da house hoor, anders zat ik nu wel met zo'n overhemd met extra lange mouwen op een afdeling in de buurt) over iets wat ik zag of las.

Had een tijdje terug contact met iemand over samen iets opzetten, maar er komt gewoon nada nikkus vanaf die kant. Alsof die ander zit te wachten tot ik weer met mijn planbord langs kom en mijn ideeen en me heb verdiept in het hoe of wat. Daar moet ik dus maar niet mee in zee gaan.

Terwijl de urgentie aan die kant nog veel hoger is. Maar kennelijk de zin minder.

Bedacht vandaag wat ik morgen eens ga maken en zag dat ik nog wat drumsticks had. Ik zag Humberto Tan en zijn liefde voor dansmuziek en wist het: Surinaamse Pindasoep.
Heb altijd wel Madame Jeanet pepers in de vriezer en morgen alleen nog even de goedkoopste pindakaas halen en tauge.  Voor de rest alles in huis.

Eigenlijk at ik dit voor het eerst toen mijn ex-man dit had gemaakt, maar dan met palmolie. Heel machtige en zware soep. Maar heerlijk. Koken kan hij als de beste.

Wat me doet denken aan een hele leuke serie die ik op 24 Kitchen zag; Wat de boer niet kent... Verleden week een gezin wat werkelijk niets gewend was en als eerste een Afrikaans gerecht kreeg. Kan me de keukencultuurschok wel voorstellen. Gelukkig mochten zij bestek gebruiken, maar ik kan me mijn eerste keer fufu eten nog wel herinneren. Soep eten met je handen!

Maar toen er een Turkse kok kwam en ze aangaven nog nooit aubergine te hebben gegeten, vond ik dat toch wel een beetje wereldvreemd. Maar ik denk dat mijn moeder ook nog nooit aubergine heeft gemaakt of gegeten, dus zo vreemd is het ook weer niet, als je altijd Hollandse pot maakt.